پاورپوینت کامل دوره پادشاهی به سر آمده بود (گفت وگو باپیتر شولاتور، شرق شناس و خبرنگار آلمانی درباره انقلاب اسلامی) ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دوره پادشاهی به سر آمده بود (گفت وگو باپیتر شولاتور، شرق شناس و خبرنگار آلمانی درباره انقلاب اسلامی) ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دوره پادشاهی به سر آمده بود (گفت وگو باپیتر شولاتور، شرق شناس و خبرنگار آلمانی درباره انقلاب اسلامی) ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دوره پادشاهی به سر آمده بود (گفت وگو باپیتر شولاتور، شرق شناس و خبرنگار آلمانی درباره انقلاب اسلامی) ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۶

پیتر شولاتور، در نهم ماه مارس ۱۹۲۴م. در شهر بوخوم آلمان متولد شد. وی، فارغ التحصیل مقطع دکترا، از دانشگاه سوربون فرانسه، فوق
لیسانس رشته علوم سیاسی، از دانشگاه پاریس و همچنین فوق لیسانس در رشته تحقیقات اسلامی و عربی، از دانشگاه بیروت می باشد.

او کار خبرنگاری را در سال ۱۹۵۰م. آغاز و سال های زیادی به عنوان خبرنگار، در آفریقا، هند و چین، کار کرد و در جنگ آمریکا در ویتنام حضور
داشت.

او رئیس استودیو ZDFآلمان در پاریس، رئیس شبکه تلویزیونی WDR آلمان و نیز صاحب امتیاز مجله اشترن بوده است.

وی، کتاب های زیادی به رشته تحریر درآورده است که موفق ترین آنها، «مرگ در مزرعه برنج»، «رویای کاذب صلح»، «میدان جنگ آینده» و «دروغ
در کشور مقدس» می باشد.

وی در پرواز پاریس – تهران، در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ش. همراه حضرت امام خمینی، در هواپیما حضور داشت. گفت وگوی زیر را که درباره انقلاب
اسلامی و امام خمینی با او انجام شده، با هم می خوانیم.

آقای شولاتور! شما حضرت امام را از نزدیک می شناختید و درباره وی و انقلاب اسلامی، کتاب ها و مقالات زیادی نوشته اید؛ شما او را چگونه
شخصیتی شناختید؟

نخست به این نکته اشاره کنم، که امام خمینی، یک چهره بسیار نورانی و پرجذبه بود و این را در اولین نگاه، می شد حس کرد.
وی، شخصیتی بود که بر آن چه پیرامونش می گذشت، اشراف عجیبی داشت.

چنانچه من بخواهم، امام را با شخصیت های امروزی، حتی با شخصیت های دینی امروز مقایسه کنم، هیچ کس را پیدا نخواهم
کرد که از اقتداری همانند وی، برخوردار باشد.

آقای شولاتور! در پانزدهم خرداد سال ۱۳۴۲، برای نخستین بار، یک قیام اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)، در ایران شکل گرفت؛ اما آن قیام،
همان گونه که می دانید، به شدت سرکوب شد. در آن موقع، امام، تنها رهبر دینی نبود؛ اما توانست میلیون ها ایرانی مسلمان را بسیج کند. به نظر
شما، او دارای چه توانایی هایی بود که توانست این کار را بکند؟ آیا قدرت رهبری وی، تعیین کننده بود؟ آیا همان طور که شما اشاره کردید،
شخصیت کاریزماتیک وی در جذب مردم، نقش داشت و یا این که عوامل و دلایل دیگری نیز وجود داشتند؟

تمام موارد و خصوصیاتی که شما برشمردید، در مورد حضرت امام، صدق می کند؛ اما وی علاوه بر آنها، طرح و برنامه
سیاسی مشخصی داشت.

در مکتب شیعه، تمایلات گوناگونانی وجود دارد. برخی از رهبران شیعه معتقدند که نباید حرکتی را تا ظهور حضرت مهدی
علیه السلام انجام داد؛ اما امام خمینی در دوره حیات خود، درباره تأسیس یک دولت ام القراء، با تأکید بر برقراری عدالت اجتماعی،
بسیار فکر کرده بود و مطلب نوشته بود. علاوه بر این، وی به شدت مخالف وابستگی به غرب بود و همین ویژگی ها، وی را از
دیگر رهبران دینی، متمایز می نمود.

قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، سرکوب شد؛ اما شانزده سال بعد، قیام دیگری به رهبری امام شکل گرفت که منجر به پیروزی انقلاب اسلامی گردید؛ به نظر
شما، چه عواملی در پیروزی انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، موءثر بودند؟

به نظر من، دوره حکومت پادشاهی به سر آمده بود. شاه، دیگر نزد مردم ایران اعتباری نداشت. شاه، ارتباطات خود را با مردم
از دست داده بود و یک نارضایتی عمومی، در ایران به وجود آمده بود. این نارضایتی ها، از گروه های چپ گرفته تا بازاریان
بانفوذ، همه را در بر می گرفت. نکته بسیار مهم دیگر این بود که مستضعفین، که توده عظیم جمعیت ایران را تشکیل می دادند،
از حلقه سیاست و اقتصاد، کنار گذاشته شده بودند و باز یک نکته مهم دیگر این بود که حاکمیت ایران، تحت نفوذ گسترده
آمریکا قرار داشت و این مسئله، برای ملت ایران، یک تحقیر بزرگ به شمار می رفت. در یک چنین جو نارضایتی عمومی، امام
خمینی که در آن موقع در شهر نجف زندگی می کرد، از آن جا اخراج شد و به فرانسه هجرت کرد. تصور ساواک این بود که
امام با عزیمت به فرانسه، به طور کلی، فراموش خواهد شد؛ اما من خود شاهد بودم که چگونه هزاران ایرانی مقیم خارج، از
جمله ایرانیانی که در آن موقع در آلمان به سر می بردند، برای دیدن امام، به نوفل شاتو می آمدند و دانشجویان و
روشنفکرانی که در آن زمان از حکومت های سکولاریسم حمایت می کردند، ناگهان طرفدار امام شدند.

در آن زمان، بسیاری در غرب به غلط تصور می کردند که امام، رهبری انقلاب را تنها در یک دوره گذرا، در دست خواهد
داشت و به ویژه آمریکایی ها فکر می کردند که سرانجام، نیروهای انقلابی چپ، در ایران، بر مسند قدرت خواهند نشست؛ زیرا
در آن زمان، شوروی نیز یک ابرقدرت بود و در ایران، طرفدارانی داشت.

آمریکاییان معتقد بودند که سرانجام، حزب توده یا مجاهدین خلق، قدرت را در دست خواهند گرفت. آنها نتوانست