پاورپوینت کامل دو صف در سه جبهه; نگاهی به دوراهی سرنوشت در بدر، عاشورا و انقلاب اسلامی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو صف در سه جبهه; نگاهی به دوراهی سرنوشت در بدر، عاشورا و انقلاب اسلامی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو صف در سه جبهه; نگاهی به دوراهی سرنوشت در بدر، عاشورا و انقلاب اسلامی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو صف در سه جبهه; نگاهی به دوراهی سرنوشت در بدر، عاشورا و انقلاب اسلامی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

ایام فرقان و دو پاره شدن مردم

خدای متعال در بستر تاریخ و در مسیر زندگی مردم، روزگارانی را قرار داده که مردم باید در آنها تعیین موضع کنند و
گریزی از آن نیست. آن جاست که در آن چه می خواهند بگویند و آن چه می خواهند بکنند و در این که با که بجنگند و با که در
صلح باشند و در این که به کدام ارتباط ادامه دهند و به کدام پایان دهند و سرانجام، در این که جانب حق را بگیرند یا باطل و به
سوی خدا رو کنند یا در صف اولیای شیطان در آیند، ناگزیر باید تصمیم بگیرند و این، همان ایّام الفُرقان است.

با فرا رسیدن ایام الفُرقان، مردم به ظاهر یکپارچه، ناگاه به دو پاره زیر، تقسیم می شوند:

الف) در دام دنیا افتادگان

این گروه، در دام فتنه های دنیا می افتند و تسلیم امیال نفسانی خویش شده، به اردوگاه باطل، ملحق و هلاک می شوند. این
طایفه، این گونه نیست که از ابتدا طالب آن باشند که در دام فتنه سقوط کنند یا دوست داشته باشند که پا بر حق بگذارند؛ بلکه
می خواهند خداوند، دین و دنیا را برای آنها جمع کند و آنها را از مزایای هر دو، برخوردار کند.

علاوه بر این، میل و اشتیاق این گروه به سوی دنیا و مظاهرش، نیرومندتر از کشش و رغبت به سوی خداوند متعال و آخرت
است. مردم پیش از فرارسیدن ایام الفرقان، از وجود این حقیقت در درون خود، باخبر نیستند و حتی شاید خود آنها نیز از
وجود آن در باطنشان بی خبر باشند؛ اما با طلوع چنین ایامی، پرده بر می افتد و آنگاه هم خودشان پی به وجودش می برند و هم
نزد دیگران رسوا می گردند.

ب) از دام رهیدگان

اینان، کسانی هستند که بر هوای نفس خویش غالب می شوند؛ از دام دنیا می رهند؛ راه عقل می پیمایند؛ زیر پرچم حق، گرد
می آیند و سرانجام، رستگار می گردند. با نگاهی به سرگذشت و احوال آنانی که به این گروهِ حق پوی و خداگزین می پیوندند،
این واقعیت بر ما مکشوف می شود که خود اینان نیز آن گونه که ابتدا به ذهن می آید، یکپارچه نیستند و تفاوت های درونی
عمده ای میان آنها وجود دارد. این گروه، به دو فرقه زیر، تقسیم می شوند:

۱. فرقه ای که از رهگذر جهادی عظیم، خود را از سلطه هوای نفس می رهانند و با تحمل رنج بسیار، در عبور از امواج شکننده
اقیانوس تعلقات دنیوی، از دل فتنه بیرون می روند و راه حق را ناهموار و پرخطر می یابند و به دشواری، آن را بر خویش
هموار می کنند و سرانجام، به ساحل امن نجات و قله حق رسیده، به لقای پروردگار، نایل می شوند.

۲. فرقه دیگر، سبکبالانه و بدون هیچ رنجِ جهاد با نفس و عذاب جنگ با امیال درونی نیرومند و بی هیچ دشواری در کنار
گذاشتن کشش های دنیوی و بدون لحظه ای تردید، راه حق را بر می گزینند و به جرگه خداجویان ملحق می شوند.

اکنون که مفهوم «ایام الفرقان»، در تاریخ بشر، روشن شد، شایسته است که به موارد آن در تاریخ اسلام اشاره کنیم و به
تطبیق این قاعده کلی و بیان صفوف متقابل ایجاد شده در هر یک بپردازیم.

اولین روز فرقان، بدر

روزی را که جنگ بدر در آن واقع شد، قرآن کریم، «یوم الفرقان» نامیده است؛ زیرا در این روز، مردمی که در روزگار آرامش و
عافیت، یکجا گرد آمده، یکپارچه دیده می شدند، به دو فرقه رویاروی هم تبدیل شده، به روی هم تیغ کشیدند. قرآن کریم
می فرماید:

«و باید بدانید هر چه را که غنیمت گرفتید، یک پنجمش برای خداست و… اگر به خدا و آن چه بر بنده اش در روز جدایی (حق از
باطل)، نازل کردیم، ایمان دارید، روزی که آن دو گروه با هم روبه رو شدند و خدا بر هر چیزی تواناست».۱

این روز، زمان نخستین رویارویی مسلمانان و مشرکان در مقابل یکدیگر بود که آنان به جنگی سرنوشت ساز تن دادند و این
نبرد تاریخی، مردمِ به ظاهر یکدست را به دو پاره کاملاً متمایز دوست و دشمن، تقسیم کرد. آری، این نخستین رویارویی
نظامی میان جبهه توحید و جبهه شرک، در تاریخ اسلام بود. نتایج این نبرد نابرابر، سرنوشت تمامی بشریت، در تمام ادوار
بعدی تاریخ را رقم زد و تمدن انسانی را در مسیر نوینی قرار داد.

از آن پس و تحت تأثیر این حادثه بود که جبهه گسترده شرک، متشکل از مشرکان داخل و خارج جزیره العرب، به حمایت از
قریشیان مشرک برخاستند. در نتیجه، روز جنگ بدر، بشریت را به دو بخش مختلف دوست و دشمن تقسیم کرد؛ بخشی،
متشکل از سیصد و چند رزمنده مسلمان و بخشی دیگر، متشکل از جبهه پهناور مشرکان آن روزگار؛ با تمام امکانات
گسترده خویش. آری، شایسته بود که برای اولین بار در تاریخ اسلام، از سوی قرآن، این روز، مفتخر به «یوم الفرقان» شود.

در دو سوی میدان نبرد بدر، دو تمدن، دو هویت و دو جبهه عقیدتی بودند که در نبردی نابرابر برای بقا، تیغ بر رخ یکدیگر
کشیدند. در یک سوی میدان بدر، اکثریتی چون ابوسفیان، ابوجهل، عتبه و هند قرار داشتند که با وجود ندای فطرتشان به
حق خواهی و اجتناب از سقوط در فتنه ها و روی برتافتن از خدا و با وجود آن که دنیا و آخرت را به حکم غریزه، به یک اندازه
دوست می داشتند و آن دو را توأمان می خواستند، اما به دلیل این که کشش دنیوی در آنها از میل به خداجویی، نیرومندتر بود،
به ناگاه در این دوراهی، تسلیم هوای نفسانی شده، جانب باطل را گرفتند و در فتنه دنیا، غلطیدند و هلاک شدند.

در دیگر سوی این میدان، کسانی بودند که جانب حق را گرفتند؛ اما خود اینان نیز یک دسته نبودند و گرایششان به این جانب و
التزام بدان، یکسان رخ نداد؛ فرقه ای از اینان، هر چند در دوراهی قرار گرفتند، اما سرانجام، راه حق در پیش گرفته، در صف
لشکریان رسول خدا صلی الله علیه وآله قرار گرفتند؛ اما این سعادت، برایشان میسر نشد؛ مگر با رنجی جانکاه و تلاشی عظیم و دشوار؛
زیرا اینان نیز مانند سایر مردم، با وجود این که به حکم فطرت پاک الهی خود از کج روی و باطل گرایی، گریزان و به خداوند و
حق، متمایل بودند، اما همانند دیگر همنوعان خود و به مقتضای غریزه شان، طالب دنیا و لذات آن بودند و آرزو داشتند که
خداوند، هم دنیا و هم آخرت را نصیبشان کند و ایشان را در معرض آزمایش های سخت دوراهی های این چنینی قرار ندهد تا
هم دنیا را در عافیت و نعمت بگذرانند و هم حق بندگی را در مقابل او به جا آورند.

در درون این افراد، جنگی طاقت فرسا، حیرت زا، اضطراب انگیز، ذهن سوز و جانکاه، رخ داده بود که تا به پیروزی یکی ختم
نمی شد، نوبت به موضع گیری بیرونی به سود حق یا باطل، در دوراهی بدر نمی رسید؛ اما اینان سخت پیگیر آن بودند تا در
طول حیات خود، فطرت معنوی و الهی حق خواه و آخرت جو، تبدیل به جریان غالب شود تا مبادا در دوراهی های
سرنوشت ساز زندگی، عنان نفس از کفشان بدر رود و توان تصمیم گیری درست و انتخاب آگاهانه را از آنها سلب کند.

دومین روز فرقان، عاشورای سال ۶۱ هجری

در روز عاشورا، حسین بن علی علیه السلام با یاورانی اندک، متشکل از خاندان و اصحابش، در سویی از صحرای کربلا، مهیای
جنگی نابرابر و سرنوشت ساز شد و درنقطه مقابل، عمر سعد، پیشاپیش دریایی از لشکریانش ایستاد.

روز عاشورا به وضوح، ویژگی «فرقان» را از خود بروز داد و در نتیجه، مردمان آن روزگار را که روزگار راحتی و عافیت،
یکجا گردشان آورده و عناوینی همانند «جهان اسلام» و «مردم مسلمان»، وحدتشان بخشیده بود، به دو پاره کاملاً متمایز
تقسیم کرد و آنان را واداشت تا در دوستی و دشمنی و جهت گیری اخلاقی، فکری، سیاسی و عقیدتی خویش، راهی کاملاً
متفاوت و بلکه متضاد با یکدیگر را انتخاب کنند. قیام عاشورا، نه تنها مردم آن دوران، بلکه مردم تمام ادوار پس از آن را نیز به
دو پاره دوست و دشمن جبهه حق، تقسیم کرده است و به هیچ کس مجال آن را نداده است تا به صورت تماشاگری
عافیت خواه و بی طرف درآید و خود را از دخالت و تعیین موضع و التزام به لوازم موضع گیری خویش، خلاص کند.

نماد باطل گزینی

شاید در میان گروه نخست که بر سر دوراهی کربلا، باطل را برگزیدند، عمر سعد، چهره ای منفی تر باشد و سرگذشت و
سرنوشتی عبرت آموزتر از سایرین داشته باشد. وی همانند هر انسانی، طالب دین و دنیا، هر دو با هم بود و نمی خواست از
هیچ کدام، به نفع دیگری، دست بکشد و به هیچ کدام، پشت کند و از این گریزان و هراسناک بود که روزی بر سر دوراهی ای
قرار گیرد که در آن جا، راه دنیا از دین جدا شود؛ اما با وجود آن میل و تلاش و این هراس و فرار، سنت الهی، او را بر سر
دوراهی سرنوشت ساز عاشورا قرار داد و از آن جا که کشش نف