پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

آیا در روند انقلاب، فقاهت جای عقلانیت را نگرفته است؟

آن چه در این پرسش فرض شده است، عقلانی بودن روند انقلاب اسلامی و تعارض میان پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint است. بر این
اساس، بر اثر سلطه گفتمان فقاهت بر روند انقلاب، ساحت عقلانی آن به حاشیه می رود. پاسخ اساسی به این پرسش،
معطوف به همان پیش فرض دوم است؛ زیرا عقلانی بودن روند انقلاب اسلامی را نمی توان انکار کرد. مردم ایران در سال
۱۳۵۷ش. با شوری همراه با شعور و عقلانیت، جنبش ناتمام خود را که با نهضت تنباکو آغاز شده بود و در گذر زمان،
تلاش های سترگی چون نهضت مشروطیت، نهضت ملی شدن نفت و قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ را به دنبال داشت، به سرانجام
رساندند. هرگز نمی توان گفت که چنین جنبش مردمی، از درون مایه های عقلانی بی بهره بوده است. بنابراین، محل نزاع یا
کانون منازعه ما با این پرسش، در همان نکته دوم است. آیا به راستی تعارضی میان پاورپوینت کامل فقاهت و عقلانیت ۲۵ اسلاید در PowerPoint برقرار است تا گونه ای
دگرگونی در روند انقلاب اسلامی از عقلانیت به فقاهت رخ دهد؟

فارابی، فقه را دانشی اجتهادی برای به دست آوردن احکام درست بر طبق مقصود واضع شریعت (خداوند سبحان) تعریف
کرده است.۱ بر این اساس، فقه معرفتی عقلانی، برای فهم شریعت اسلامی است؛ چنانکه اجتهاد نیز تعبیر دیگری از همان
کنکاش عقلانی، برای درک مطلوب است. فقیهان نیز همین برداشت از فقه را دارند و اغلب آنان در تعریف فقه گفته اند: «هو
العلم بالاحکام الشرعیه الفرعیه عن الادله التفصیلیه؛ فقه، دانش فهم احکام شرعی فرعی از روی ادله تفصیلی است». فقیه با
اجتهاد و مجاهدت عقلانی، وظایف عملی انسان مسلمان را از منابع فقهی که عبارت از قرآن، سنت، اجماع و عقل است،
استخراج می کند. قید «تفصیلی»، برای تفکیک عمل مجتهد از مقلد آمده است. مجتهد، احکام شرعی را با کنکاش عقلانی به
دست می آورد؛ اما مقلد به صرف مراجعه به مجتهد، از این احکام شرعیه باخبر می شود. برخی از عنوان «ادله تفصیلی»، این
طور برداشت کرده اند که «فقه، مطلق دانستن احکام نیست؛ بلکه دانستن استدلالی احکام است؛ یعنی دانستن از روی ادله و
وسایط در اثبات آنها»۲. فقیه، وظایف عملی ناشناخته را از نصوص دینی بیرون می کشد و به اصطلاح، استنباط می کند. استاد
شهید مرتضی مطهری در تبیین واژه «استنباط» چنین گفته است:

«این کلمه [استنباط]، از ماده «نبط»، مشتق شده است که به معنی استخراج آب تحت الارضی است. گویی فقها کوشش و سعی
خویش را در استخراج احکام، تشبیه کرده اند به عملیات مقنیان که از زیر قشرهای زیادی، باید آب زلال احکام را ظاهر
نمایند».۳

بنابراین، فقاهت، دانشی کاملاً عقلانی است و هرگز نمی توان ماهیت روش شناسی فقاهت را در تعارض و تقابل عقلانیت تلقی
کرد؛ بلکه بسط و گسترش فقاهت، بستر مناسبی برای رواج دانش های عقلانی پدید می آورد. فقاهت حتی گرایش های مخالف
خود را نیز مجبور به طرح خردورزانه دیدگاه شان می کند. کافی است مقایسه ای منصفانه میان نحوه تعامل حاکمیت عقلانیت
مدرن پس از انقلاب مشروطیت، با حاکمیت فقاهت پس از انقلاب اسلامی، در مواجهه با دیدگاه مخالفشان بشود تا معلوم
گردد که کدامیک از این دو نوع حاکمیت، خود و دیگران را به روش عقلایی و فعالیت در بستر عقلانی دعوت کرده است.
عقلانیتی که پشت سر دولتِ مدرن پهلوی خیمه زده بود، به جای بسترسازی مناسب برای گفت وگوهای عقلانی با رقبا که
اغلب فقیهان بودند، دیکتاتور جاهلی را جلو انداخته، او را در قلع و قمع فقیهان حمایت معنوی کردند. در این عصر، بسیاری از
فقیهان و مجتهدان بزرگ اسلام، مانند حاج آقا نورالله اصفهانی، سید حسن مدرس، حاج شیخ عبدالکریم حایری، حاج آقا
حسین قمی، حاج شیخ محمدعلی شاه آبادی و دیگران، یا به شهادت رسیدند و یا مجبور به سکوت و هجرت از وطن و
محرومیت از درس و بحث های فقهی شدند. دولت رضاخان، به همین حد از برخوردهای غیرعقلانی خشونت بار، بسنده نکرد؛
بلکه با تصرف منابع مالی و موقوفات و مناصب حقوق