پاورپوینت کامل چقدر چشم های جاده خیس بود ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چقدر چشم های جاده خیس بود ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چقدر چشم های جاده خیس بود ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چقدر چشم های جاده خیس بود ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۷

خورشید دوباره گونه های رنگ پریده و زردشو نشون آدمای خاکی می داد؛ همونایی که اگه هر روزم وقت بیرون اومدن از
خونه، چشمشون تو چشم خورشید بیفته، بازم دستاشونو می آرن بالا و روی چشماشون می ذارن تا اونو نبینن و حتی اگه
هر روزم بالای سرشون نباشه، بازم زندگی رو ادامه می دن!

امروز که از خواب بیدار شدم، مثل تمام روزای این مدت، رفتم طرف پنجره؛ همون پنجره ای که هنوز وقتی صبح های زود، یاد
آخر شبا، روش «ها» می کنم، بازم جای رفتنت، کلمه های یاد تو و جای التماس انگشتام، روش جون می گیرن و زنده می شن؛
ولی امروز صبح، یه صبح دیگه بود. کلاغ ها رو می دیدم که دارن کوچ می کنن.

داشتم رفتن اونارو تماشا می کردم که نگام افتاد به جاده. راستی کلاغا واسه سفر رفتن، جاده ندارن! چه خوب!

چقدر جاده امروز، خسته به نظر می رسید و چقدر نگاهاش، مسئولانه تر از هر روز بود؛ انگار می خواستن یه بار سنگین رو از
روی دوشش بردارن. بار سنگین چند تا قدم که روی شونه هاش، بدجوری سنگینی می کرد.

یکی می خواست برگرده… و چقدر چشمای جاده خیس بود!

نگام رو از چشمای جاده گرفتم تا شاید دلیل نگاهای خیس امروزش رو توی طول جاده ببینم. درست رسیده بودم؛ آره. پس
اون همه نگاهای جاده، الکی نبود. آره، تو بودی؛ خود خود خودت بودی؛ داشتی برمی گشتی؛ باورم نمی شد!

دستات، تاول زده بود. نگاهات، همه وجودم رو می لرزوند و حرفات، نگاهم رو دوباره به انتهای جاده می دوخت.

دستات رو که باز کردم تا دستام رو بگیری، دیدم یه چیزی هنوز داره توی دستات بال بال می زنه… آره خودش، بود، قلب من؛
ولی باورم نمی شد که هنوز توی دستات نگهش داشته باشی! دستات رو گرفتم و با هم رفتیم تا جاده رو از پشت همون شیشه
همیشگی نشونت بدم؛ اما… اما جاده ای نبود! و تو باور نمی کردی جاده رو؛ باور نمی کردی انتظار مرا و باور نمی کردی رفتن و
پاگذاشتنت رو توی این جاده و جاده، تمام توهم و خیال ما از رفتن بود؛ از رسیدن؛ از به انتها رسیدن و چه زود رفت؛ حتی
نموند تا من بودنش رو به تو نشون بدم!

نمی دونستم با رفتن جاده، خوشحال باشم یا ناراحت؛ آخه فکر می کردم تو، توی طول جاده، یه چیزایی رو جا گذاشتی و حالا
تمام اونارو با خودش برده بود.

تو از یه سفر طولانی برگشته بودی و من خسته تر از تو! تو از یه عشق قدیمی می گفتی و من از عشق تو! من از یه بهانه
می گفتم و تو از من! من از یه ستاره می گفتم و تو فقط تو، با من! حالا دیگه شیشه اون اتاق رو رنگ زدم؛ واسه این که همیشه
یادم بمونه که جاده یه بهانه بود واسه نموندن و واسه این که همیشه یادم باشه که جاده ای پشت این شیشه و همه شیشه ها
نیست. با این که حالا این طرف این شیشه رنگ شده، بین چند تا دیوار سنگی و آهن و فولاد، اسیریم؛ ولی بازم به بودن می ارزه؛
به این که باشیم؛ حتی پشت دیواری سنگی؛ در حال تماشا کردن شیشه های رنگی!

از تغییر نترسید

تغییر و تحول، فرآیند اجتناب ناپذیر زندگی است. برخورد با چالش های تازه، دست یابی به اطلاعات نو و بدیع و دیدار با
مردمانی دیگر، ما را در معرض تغییر قرار می دهد.

تغییر اوضاع و شرایط، انعطاف پذیری ما را طلب می کند. در سفر زندگی، هر چه از اطلاعات و دانستنی های بیشتری
برخوردار باشیم، فرصت های بهتر و حق انتخاب های بیشتری را پیش رو داریم. هر کس بر حسب اوضاع و شرایط و
ویژگی های شخصیتی خویش، می بایستی از شیوه خاصی برای تغییر وتحول بهره جوید. از این رو، با آگاهی بیشتر از
شیوه های گوناگون تغییرپذیری و همچنین درک و استنباط بهتر از صفات شخصیتی خویش، می توانید به شیوه دل خواه،
مسیر تغییر و تحول را بپیمایید. هر تغییر مفید و ثمربخش، وا