پاورپوینت کامل دست ها بالا! ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دست ها بالا! ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دست ها بالا! ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دست ها بالا! ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

وقتی فراخوان «تست استعمارگری»را در نشریه چاپ می کردیم، اصلاً به ذهنمان نمی رسید
که اگر استعمارگر می شدیم،چه استعداد ویژه ای در این کار داشتیم! یکی از فواید این
موضوع، این بود که دانشجوی ما خیلی از مسائل و ریزه کاری های استعمارگران – از
شیوه های قدیمی آنها بعد از رنسانس گرفته تا شیوه های جدید را که ریشه دارتر و خرج
کمتری دارند – را به خوبی می شناسد و این، باعث خوشحالی است؛ زیرا هوشیاری
دانشگاهیان ما می تواند شیوه های پیچیده آنها را در این کار، بی رنگ کند. سئوال ما
در ظاهر خیلی ساده، ولی قدری عجیب و غریب بود. سؤال این بود: اگر در شرایط امروز
دنیا شما بخواهید کشوری را استعمار کنید، چه می کنید؟

مرتضی منصوریان

استعمار، در دنیای امروز، یعنی شما به همان چیزی فکر کنید که من فکر می کنم؛ از
نرم افزاری استفاده کنید که من تولید می کنم؛ پوشاکی بپوشید که من تولید می کنم؛
فیلمی ببینید که ارزش های فرهنگی من در آن مطرح می شود.

دنیای امروز، دنیای تولیدات صنعتی و رقابت برای تصاحب بازارهای جهانی است. لشگرکشی
و گذشتن از مرزهای فیزیکی یک کشور دیگر جایگاه خود را از دست داده است. امروز باید
احساسات و ارزش های یک کشور را صاحب شوی؛ تا آن را مستعمره خود کنی. با صدور یک
محصول به کشوری دیگر، فرهنگ، ارزش ها و اندیشه های خود را می توان منتقل کرد.
تولیدات علمی بیشتر و با نفوذتر، یعنی تصاحب اندیشه و احساسات دیگران. این، مفهوم
استعمار در عصر حاضر است.

صدیقه معصومی، فیزیوتراپی علوم پزشکی ایران

برای استعمار یک ملت، غیرمستقیم وارد می شوم؛ می توانم به آنها زیاد محبت کنم و
کاملاً به آنها نزدیک شوم و افکاری مثل افکار آنها داشته باشم و بیان کنم؛ سپس به
طور زیرکانه ای، مقصود و هدف اصلی خود را به آنها تلقین کنم. می توانم به آنها
وسایل و امکانات مادی زندگی را بدهم و بعد، آنها را در حالت خواب قرار دهم. فرصت
فکر کردن را از آنها بگیرم و آنها را نسبت به ارزش هایی که دارند، سست کنم و توجیه
کردن را خیلی خوب به آنها بیاموزم.

برای این کار، حتماً از دختران و زنان جامعه شروع می کنم؛ زیرا آنها نقش تربیتی
مهمی در خانواده و در میان فرزندان و همسران خود دارند. همچنین قبلاً باید شناخت
کامل و کافی از فرهنگ آنها و عقاید آنها داشته باشم و بعد آنها را نسبت به خیلی از
مسائل جامعه بی تفاوت نگه دارم؛ صبور خواهم بود و هرگز مستقیماً به دشمن حمله
نمی کنم و قبل از حمله، ابتدا خود و سپس دشمن و قابلیت ها را خواهم شناخت.

محمدموسی بیگدلی

اگر امروز بخواهیم مملکتی را استعمار کنیم، با صبر و حوصله زیاد شروع به کار فرهنگی
در آن مملکت می کنیم؛ ابتدا این فرهنگ را در آن جامعه جا می اندازیم که فرهنگ شما،
فرهنگ پایینی است و در مرحله بعد، شروع به القای فرهنگ و تفکر جدید، به آن جامعه
می کنیم. در واقع، در میان مردم، از خود بیگانگی فرهنگی ایجاد می کنیم و با این
فرهنگ جدید القایی، توده عظیمی از مردم را با خود همراه می سازیم و با این کار،
می توان جدایی بزرگی بین توده مردم و حاکمیت یا توده و فرهنگ آنان ایجاد کرد. از
نظر من، استعمار نوین، سه مرحله زیر را با حوصله و دقت فراوان تعقیب می کند:

۱. القای تفکر خود کم بینی

۲. القای تفکر و فرهنگ جدید به جای فرهنگ قدیم و اصیل (جایگزینی فرهنگی).

۳. از خود بیگانگی فرهنگی مردم.

محمدحسن رمضان زاده

کارهای زیر که می توانند در جهت استعمار کشورها صورت گیرند، به دو بخش داخلی و
خارجی تقسیم می شوند:

الف) بخش داخلی (داخل کشور مورد استعمار)

۱. شناسایی اقوام مختلف در آن کشور؛ در این زمینه می توان سران اقوام را تشویق به
استقلال کرد و به آنها کمک های مخفیانه کرد و به عده ای از آنها آموزش های مفیدی در
این زمینه داد و سعی کرد تا انواع اصلاح را برای آنها مهیا کرد و نیز می توان به
اختلاف بین اقوام دامن زد؛ مثلاً اشخاصی را به قتل رساند و تقصیر را به گردن قوم
مخالف انداخت. در این صورت، شخص یا کشور استعمار کننده می تواند خود را به عنوان
ناجی در این کشور معرفی کند و دخالت در امور داخلی این کشور را موجه جلوه دهد.

۲. فرهنگ سازی؛ در این زمینه می توان با صادر کردن تکنولوژی به آن کشور، روح فرهنگ
خود را به آن کشور وارد کرد و اسطوره ها و الگوهای فرهنگی خود را به آن ملت معرفی
کرد و آنها را به این الگوها علاقه مند کرد و در این صورت، از تنفر آن ملت نسبت به
کشور استعمار کننده کاست. دراین زمینه می توان انواع فسادهای اخلاقی را به نوجوانان
و جوانان آن کشور عرضه کرد.

۳. اقتصادی؛ دراین زمینه می توان مردم را به ربا و استفاده از سود سرمایه تشویق کرد
و آنها را به تن پروری عادت داده، روح فعالیت و کار را تضعیف کرد و در بعضی مواقع
به مردم آن کشور کمک مالی کرد تا مردم آن کشور عادت به دریافت کمک کنند، یا می توان
ترفندی اجرا کرد تا دولت مقدار یارانه را افزایش چشم گیری بدهد و وقتی دولت نتواند
مانند سال های قبل، یارانه بپردازد، ملت از دولت، ناراضی می شود.

۴. سیاسی؛ به دست گرفتن بعضی از روزنامه های مخالف، می تواند کمک بزرگی باشد؛ تا
عده ای از مردم را با دسیسه های خود همسو کرده، مشکلات را بزرگ جلوه داده، سخنان
جنجال آفرین را مطرح کرد و در این زمینه، می توان تصاویر مستهجن را وارد روزنامه ها
کرد تا اهداف ملت را تغییر داد.

۵. اجتماعی؛ می توان در مکان های مختلف، مانند ورزشگاه ها، اتوبوس ها و… به
وسیله مزدوران، اغتشاش ایجاد کرد و مردم آن کشور را انسان هایی غیر متمدن و وحشی،
معرفی کرد که یکی از اثرات این جنجال ها، کاهش سرمایه گذاری خارجی خواهد بود.
همچنین می توان با پخش انواع بیماری ها، به وسیله مواد غذایی، آرایشی، دارویی، مواد
مخدر و مشروبات الکلی نابسامانی را در جامعه ترویج داد. همچنین در زمینه اجتماعی
می توان به وسیله بعضی از مزدوران به انتشار کتاب های منفی و گمراه کننده پرداخت.

ب) بخش خارجی

۱. می توان آن کشور را به عنوان یک خطر برای کشورهای همسایه معرفی کرد و برای این
کار، می توان به آن کشور سلاح فروخت.

۲. می توان با تشویق پنهانی همسایگان آن کشور، جنگ را به آن کشور تحمیل کرد و
سلاح های خود را به آن کشور فروخت؛ زیرا جنگ، باعث فقیرتر شدن آن کشور شده،
زمینه های استعمار را هموارتر می کند.

۳. می توان به صورت مخفیانه در ارائه قطعنامه ها و تحریم ها علیه آن کشور فعالیت
کرد و صادرات آن کشور را دچار مشکل کرد.

۴. می توان اندیشمندان و نویسندگان را در جهت مخالفت با سیاست ها و برنامه های
کشورشان، تشویق کرد.

الهام نظام جو

در پاسخ به پرسش شما مبنی بر این که در شرایط فعلی، چگونه می توان کشوری را استعمار
کرد، نظر من این است که امروزه دیگر استعمار از طریق فرهنگ صورت می گیرد؛ یعنی با
هجوم تبلیغات فرهنگی و با نفوذ در عقاید دینی و عرفی یک جامعه صورت می گیرد و پس از
انحراف و بدعت، سعی در از بین بردن ارزش های آن کشور می کنند. این کار، امروزه از
طریق رسانه های گروهی – سینما، تلوزیون، ماهواره، مطبوعات و اینترنت – صورت
می گیرد.

سعی آنها این است که در اولین مرحله با نظرات پوچ و بی اساس، دین را مسئله ای
کاملاً خصوصی و احساسی معرفی کنند و سپس با نام تمدن جدید، ملت را به سمت باورها و
اهداف مورد نظر خود برسانند که در این روند، اغلب جوانان را به سوی خود جلب
می کنند. آنها برهنگی و روحیه لذت طلبی را در میان جوامع ترویج ک