پاورپوینت کامل خودت را بشناس ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خودت را بشناس ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خودت را بشناس ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خودت را بشناس ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

به تازگی کتاب هایی به بازار آمده است ـ همچون کتاب های پائلوکوئیلو و کتاب های گروه اِک ـ که وقتی انسان آنها را می خواند، چنان بر او تأثیر
می گذارند که می پندارد نماز و روزه او تنها ادای سنت و پیروی از جمع است و از طرفی دیگر، من جوانی هستم که در این دوره زندگی می کنم؛
چطور ممکن است بی تفاوت از کنار آنها بگذرم؟

انسان ها همیشه در پی این بوده اند که کیستند؛ از کجا آمده اند؛ چه شده اند؛ به کجا می روند؛ به کدام سو نظر دارند و … .

جمله معروف «پاورپوینت کامل خودت را بشناس ۵۸ اسلاید در PowerPoint» که از سقراط نقل شده و با تعابیر دیگر، در اندیشه های قبل از سقراط نیز وجود داشته، بیان
گر این مسئله است که آدمی نسبت به حقیقت وجودی خود، بی اعتنا نبوده است.

از مکاتب و مذاهب هند گرفته تا فلسفه یونان و روم و عرفان مسیحی و اسلامی و از تفکرات اندیشمندان قرون وسطای
مسیحی گرفته تا اندیشه های اسلامی و از رنسانس تا عصر حاضر، همواره شناسایی انسان وتوجه به ابعاد وجودی وی،
مورد نظر بوده است.

مکاتب و مذاهب گوناگون کوشیده اند تا با تحلیل چیستی انسان و مبدأ و غایت او، به این پرسش ها پاسخ دهند. این گرایش های
گوناگون فکری، سعی کرده اند بر اساس مبانی متفاوت، مبدأ و حقیقت انسان را تبیین و بر اساس آن، انسان آرمانی و انسان
کامل را تفسیر کنند و به بیان دیگر، با تشریح ابعاد وجودی انسان، در پی حلّ این مسئله بوده اند که انسان، چه هدفی را باید در
حیات خود در نظر بگیرد، تا به کمال وجودی خویش نایل شود. از آن جا که در این باب، مبانی و مبادی مختلف است،
روش های نیل به کمال مطلق نیز متفاوت مطرح شده است.

راه وصول

برای پاسخ به پرسش های اساسی در انسان شناسی، بیان های گوناگونی ارائه شده است که تفصیل آنها در این مختصر
نمی گنجد و تنها به چند مورد مربوط به این بحث، اشاره می شود:

۱. بودیسم؛ این آیین – که یکی از کهن ترین آیین های هندی است – معتقد است که آزادی و نجات انسان، برای رسیدن به غایت
خویش، فقط از راه خویشتن شناسی تحقق می پذیرد. وصول به غایت و حیات حقیقی انسان، با انجام دادن مراسم قشری
عبادی و ریاضت های طاقت فرسا، حاصل نمی شود؛ بلکه فقط با کشف و شهود، می توان به واقعیت مطلق نایل آمد.۱

۲. دینِ جین؛ این کیش که بسیار دیرینه و همزمان با پیدایش آیین بوداست، معتقد است که آزادی، به وسیله معرفت به دست
می آید. روش معنوی برای رسیدن به این آزادی، نوعی «یوگا» تعبیر می شود که عبارت است از: الف) معرفت درست. ب) ایمان
به کتاب های مقدس جین. ج) طرز رفتار درست یا امساک از گناه.۲

در «بهاگاوات گیتا» ـ یکی از آثار مذهبی هندوان ـ، راه رستگاری، به سه طریق بیان شده است؛ الف) معرفت و فرزانگی.

ب) کردار. ج) عشق و جذبه عرفانی و پیوند عابد و معبود.۳

«یوگا»، راه اشراق و عرفان است و نه طریق عقده گشایی و تلطیف غرایز نفسانی. هشت مرحله یوگا، در حیطه اخلاق می گنجد؛
نه در افعال عبادی و احکام شرعی و به بیان دیگر، آیین عملی به طریق سیر و سلوک است.۴

«جینیسم» و «بودیسم»، با سلوک اخلاقی و ریاضت های ویژه، می کوشند تا انسان را در گرایش به جهان درون و فرو رفتن در
اعماق بحر وجود و استخراج گوهر هستی، مدد رسانند؛ گوهری که در کنه راز هستی، زیر پرده دل و در پیچ و خم اندیشه های
لرزان، مکتوم است.

راه و روش گروه «اک» یا «اکنکار» نیز ریشه در نوعی نگاه بودیستی به حقیقت انسان و غایت او دارد. برخی از کتاب های این
گروه، مدتی است که در کشور ما ترجمه و منتشر شده است. آثار پال توئیچل، فیل موری متیسو، هارولدکلمپ و …، بیان گر
دیدگاه های این گروه در ابعاد گوناگون است. راه و روش «اِک»، به انسان نشان می دهد که وی چگونه با آزاد ساختن
قابلیت های درونی خود و شناخت تندرستی، به موفقیت نایل شده، بتواند سفر روحی را آغاز کند و در نتیجه، تعالی روح، او را
به سوی درک خداوند رهنمون شود. این گروه، با اتخاذ دیدگاه های بودیسم، چندان وقعی به احکام عبادی نمی نهند و راه نجات
را تنها در ریاضت های جسمی و روحی می دانند.

۳. عرفان مسیحی؛ دینی که حضرت عیسی مسیح علیه السلام در آغاز ظهور آورد، علاوه بر آموزه های اعتقادی درباره خداوند،
انسان و طبیعت، آموزه هایی درباره اخلاق و احکام عبادی نیز داشت. وی بر عمل به احکام گسترده آیین یهود، تأکید کرد.۵

طبق تعالیم او، احکام فقهی، بدون روح اخلاقی حاکم بر آن، کاستی جبران ناپذیری دارند؛ از این رو، حضرت عیسی علیه السلام با
فرقه های گوناگون یهود – که هر یک آیین موسی علیه السلام را به شکلی خاص تفسیر کرده، خود را به حق می دانستند. به مخالفت
برخاست و با صحّه گذاشتن بر سنت یهودی، این نکته ژرف را خاطر نشان ساخت که دین، تنها اعمال ظاهری و بدون باطن
نیست؛ بلکه شریعت، باید با نیّت پاک پیوند خورده و عمل، باید مطابق با اندیشه درون باشد؛ ولی نباید اصل شریعت را نادیده
گرفت.۶

متأسفانه تعالیم نخستین حضرت عیسی علیه السلام، تغییرات زیادی یافت که یکی از آنها، نادیده انگاشتن شریعت بود.۷ «پُولس» –
ملقب به دومین موءسس مسیحیت، با طرح اصل آزادی درون و حریّت روح، به نفی شریعت پرداخت. به اعتقاد او، حقیقت
مسیح، در باطن مرد موءمن تجلی می کند و او را به سر منزل صواب و رستگاری رهبری می کند. از این رو، ضرورت ندارد که
همواره به دستورهای رسمی و قوانین دینی رجوع شود.۸

پس از این، در مسیحیت، عدالت تنها با ایمان به مسیح حاصل می شد؛ نه با عمل به شریعت؛ «اما چون یافتیم که هیچ کس با
اعمال شریعت، عادل شمرده نمی شود، بلکه با ایمان به عیسی مسیح، می توان به این مقام رسید، ما هم به عیسی ایمان آوردیم
تا از ایمان به مسیح – و نه از عمل به شریعت – عادل شمرده شویم؛ زیرا که از اعمال شریعت، هیچ بشری عادل شمرده
نخواهد شد!!».۹

کلمات، سخنان و نامه های پولس، یکی از مستندات عرفان مسیحی است.۱۰

هر چند برخی از شاخه های عرفان مسیحی به برخی از احکام شریعت توجه دارند، ولی اعتنای چندانی به شریعت ندارند؛ به
خصوص با انحرافی که توسط «پولس»، پس از مسیح در این دین وارد شد.

برخی از رساله ها و نگاشته های «پائلو کوئیلو» که اغلب به صورت رُمان تدوین یافته است، ریشه در این نوع عرفان مسیحی
دارد که برای شریعت در وصول به حقیقت، مقام و منزلتی قائل نیست.

۴. عرفان اسلامی؛ عرفان اسلامی – که ریشه در آیات قرآن و سنت نبوی و علوی دارد – شریعت، طریقت و حقیقت را از هم
جدا نمی کند. «شریعت»، مجموعه مقررات و احکام اسلامی است که در قرآن و روایات آمده و فقیهان، این احکام را از منابع
استخراج می کنند.

عارفان راستین مسلمان، معتقدند که احکام شریعت، بر مصالح حقیقی مبتنی است و عمل به آنها – با شرایط آن – انسان را به
سعادت و کمال می رساند. بنابراین، راه رسیدن به کمالات و حقایق، عبادت و عمل به شریعت است. از سوی دیگر، از آن جا که
این کمالات، لازمه عمل به احکام است، عمل به شریعت در آغاز راه یا در طول مسیر، شرط رسیدن به کمالات است.

عارفانی چون محی الدین ابن عربی – پایه گذار عرفان نظری – اعتنا به علوم حقیقت را مشروط به عدم ردّ آن از ناحیه شریعت
دانسته، آن را چون جسمی ملازم و همراه حقیقت می دانند.۱۱

جنید بغدادی – یکی از پیش گامان تصوف اسلامی – می گوید: «همه راه ها به بن بست می رسد؛ مگر راهی که به دنبال رسول
خدا صلی الله علیه وآله باشد؛ پس هر که حافظ قرآن و کاتب حدیث نباشد، پیروی از وی در این کار، روا نیست؛ چون عمل و مذهب، در
قید کتاب و سنت است».۱۲ بیشتر عارفان اسلامی، معتقدند که عارف حتی در حالت «فنا» و رسیدن به حقیقت، باید به تکالیف
خویش عمل کند و خداوند، عارف را در این مسئله کمک می کند.۱۳

علامه طباطبایی – از سرآمدان عرفان نظری و عملی در قرن معاصر – در کتاب رساله الولایه می نویسد: «واجب و محرمات
شریعت، احکام عمومی برای همه طبقات است». وی معتقد است که افراد، هر چه به خداوند، تقرّب بیشتری داشته باشند،
تکالیفشان سنگین تر است.۱۴

طریقت، عبارت است از اخلاق یا باطن احکام و شریعت و حقیقت نیز بیان گر احوالی است که برای سالک رخ می دهد و بالاترین
آن، حالت فنا در حضرت حق است.۱۵

شریعت پوست، مغز آمد حقیقت

میان این و آن، باشد طریقت

خلل در راه سالک، نقض مغز است

چو مغزش پخته شد، بی پوست نغز است۱۶

سلوک راستین

حال این پرسش مطرح می شود که از آن سه راه، کدام یکی صحیح است؟ به اعتقاد ما، سلوک راستین، راهی است که خداوند
متعال و دین آسمانی، به انسان ارزانی داشته است. دین الهی، شریعت را مدخل ورودی سیر و سلوک حقیقی و بازگشت به
خویشتن انسانی می داند. دقت در امور ذیل، حکایت گر حقانیت این مدعا است.

۱. نیاز انسان به وحی

حقیقت انسان، کتابی است نیازمند شرح؛ زیرا تا ابعاد وجودی وی به طور کامل شناخته نشود و مبدأ، جایگاه فعلی و مقصدش
تبیین نشود، نمی توان سلوک و راه مشخصی برای وصول به مقصد تبیین کرد. شارح این کتاب، کسی جز مصنف آن –
آفریدگار هستی – نمی تواند باشد؛ زیرا خالق و نویسنده این کتاب، حضرت حق است و او تنها کسی است که از ماهیت، مبدأ و
غایت آدمی آگاه است و فقط اوست که بهترین راه و برترین