پاورپوینت کامل رهبری نظام ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رهبری نظام ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رهبری نظام ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رهبری نظام ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

در کتاب «پیرامون انقلاب اسلامی»، درباره پاورپوینت کامل رهبری نظام ۳۸ اسلاید در PowerPoint اسلامی، از شهید مطهری سوءالی با این مضمون آمده است: «به نظر شما اگر روزی رهبری
نظام به دست روشنفکران بیفتد، آیا این انقلاب می تواند به حیات خود ادامه دهد؟ یعنی در حالت کلی، آیا ضرورتی دارد که رهبری انقلاب، همواره
در اختیار روحانیون باشد؟

ایشان در جواب ضمن توضیحاتی می گوید: «اصلی ترین وظیفه رهبر دینی، نشان دادن صراط مستقیم و مبارزه با انحرافات و تحریف هاست.
انقلاب ایران اگر در آینده بخواهد به نتیجه برسد و همچنان پیروزمندانه به پیش رود، می باید باز هم روی دوش روحانیون و روحانیت قرار
داشته باشد. اگر این پرچمداری از دست روحانیت گرفته شود و به دست به اصطلاح روشنفکران بیفتد، یک قرن که هیچ، یک نسل که بگذرد، اسلام
به کلی مسخ می شود».۱

آیا این جواب استاد با عقل و منطق سازگار است و اصلاً چه لزومی دارد که رهبری یک انقلاب به دست روحانیان باشد؟ یعنی هیچ قشر دیگری
نمی تواند رهبری یک نظام اسلامی را به دست گیرد و آن را خوشبخت و سعادتمند کند؟ مگر ده ها انقلاب و نظام نبوده اند که به درجه سعادت
رسیده و پیروز شده اند؛ در حالی که رهبران آنها، روحانیون نبوده اند؟

ارائه پاسخی مناسب به سوءال فوق، نیازمند توجه به مطالب ذیل است:

الف) شناخت جایگاه و نقش روحانیت در انقلاب اسلامی و مقایسه آن با سایر اقشار مختلف اجتماعی، همچون روشنفکران،
کارگران و… از راه های متعددی قابل تبیین و بررسی است. یکی از اینها به توانایی ها و شایستگی های روحانیت باز می گردد و
به عبارت روشن تر، پاسخ به علت رهبری انقلاب اسلامی توسط روحانیت – قبل و بعد از پیروزی – در این نکته نهفته است که
«روحانیت شیعه در ایران، صاحب توانایی ها و ویژگی های متعددی در ارتباط با انقلاب اسلامی است و سایر طبقات فاقد آن
هستند» مهم ترین این ویژگی ها عبارتند از:

۱. مکتبی بودن انقلاب اسلامی

هر نهضتی نیازمند به رهبر و رهبری است و در این جهت تردیدی نیست. نهضتی که ماهیت اسلامی دارد و اهدافش اسلامی
است، به وسیله چه گروهی باید هدایت شود؟

استاد شهید مطهری، در پاسخ به این سوءال چنین می گوید:

«بدیهی است به وسیله افرادی که علاوه بر شرایط عمومی رهبری، واقعاً اسلام شناس باشند و با اهداف و فلسفه اخلاقی،
اجتماعی، سیاسی و معنوی اسلام کاملاً آشنا باشند؛ به جهان بینی اسلام – یعنی بینش و نوع دید اسلام درباره هستی و
خلقت و مبدأ و خالق هستی و جهت و ضرورت هستی و دید و بینش اسلام درباره انسان و جامعه انسانی – کاملاً آگاه باشند.
ایدئولوژی اسلام، یعنی طرح اسلام درباره این که انسان چگونه باید باشد، چگونه زیست نماید، چگونه خود و جامعه خود را
بسازد، چگونه به حرکت خود ادامه دهد و با چه چیزهایی نبرد کند و بستیزد، چه راهی را انتخاب کند، چگونه برود، چگونه
بسازد، چگونه زیست نماید و… را درک نماید.

بدیهی است افرادی می توانند عهده دار چنین رهبری بشوند که در متن فرهنگ اسلامی پرورش یافته باشند و با قرآن، سنت،
فقه و معارف اسلامی آشنایی کامل داشته باشند و از این رو، تنها روحانیت است که می تواند نهضت اسلامی را رهبری
نماید».۲

شهید مطهری در تبیین این مسئله می گوید:

«ما فعلاً نهضتی داریم موجود؛ هر نهضت اجتماعی باید پشتوانه ای از نهضت فکری و فرهنگی داشته باشد؛ وگرنه در دام
جریان هایی قرار می گیرد که از سرمایه ای فرهنگی برخوردارند و جذب آنها می شود و تغییر مسیر می دهد؛ چنان که دیدیم،
گروهی که از سرمایه فرهنگی – اسلامی بی بهره بودند، چگونه مگس وار در تار عنکبوت دیگران گرفتار آمدند (مقصود
سازمان مجاهدین خلق است که با ادعای روشنفکری، از اسلام به مارکسیسم، تغییر ایدئولوژی داد) و از طرف دیگر، هر
نهضت فرهنگی اسلامی که بخواهد پشتوانه نهضت اجتماعی ما واقع شود، باید از متن فرهنگ کهن ما نشأت یابد و تغذیه
گردد؛ نه از فرهنگ های دیگر. این که ما از فرهنگ های دیگر، مثلاً فرهنگ مارکسیستی یا اگزیستانسیالیستی و امثال اینها،
قسمت هایی التقاط کنیم و روکشی از اسلام بر روی آنها بکشیم، برای این که نهضت ما را در مسیر اسلامی هدایت کند، کافی
نیست. ما باید فلسفه اخلاق، فلسفه تاریخ، فلسفه سیاسی، فلسفه اقتصادی، فلسفه دین و فلسفه الهی خود اسلام را که از متن
تعلیمات اسلام الهام بگیرد، تدوین کنیم و در اختیار افراد خودمان قرار دهیم».۳

«در پاسخ به این روشنفکران محترم باید عرض کنیم که اولاً اسلام در ذات خود یک حقیقت است؛ نه یک مصلحت و یک هدف
است؛ نه یک وسیله و تنها افرادی می توانند از این منبع انرژی اجتماعی بهره گیری نمایند که به اسلام به چشم حقیقت و هدف
بنگرند؛ نه به چشم مصلحت و وسیله. اسلام یک ابزار نیست که در مقتضیات قرن ۱۶ مورد استفاده قرار گیرد و در مقتضیات
قرن بیستم به تاریخ سپرده شود. اسلام، صراط مستقیم انسانیت است. انسان متمدن به همان اندازه به آن نیازمند است که
انسان نیمه وحشی و به انسان پیشرفته همان اندازه نجات و سعادت می بخشد که به انسان ابتدایی.

آن که به اسلام به چشم یک وسیله و یک مصلحت و بالاخره به چشم یک امر موقت می نگرد – که در شرایط جهانی و اجتماعی
خاصی فقط به کار گرفته می شود – اسلام را به درستی نشناخته است و با آن بیگانه است؛ پس بهتر آن که آن را به همان
کسانی وا بگذاریم که به آن، به چشم حقیقت و هدف می نگرند؛ نه به چشم مصلحت و وسیله؛ آن را مطلق می بینند نه نسبی.

ثانیاً اگر اسلام به عنوان یک وسیله و ابزار، کارآمد باشد، قطعاً اسلام راستین و اسلام واقعی است؛ نه هر چه به نام اسلام
قالب زده شود. چگونه است که بهره گیری از هر ابزار و وسیله ای، تخصص می خواهد و بهره گیری از این وسیله، تخصص
نمی خواهد؟ خیال کرده اید هر مدعی روشنفکری که چند صباح با فلان پروفسور صبحانه صرف کرده است، قادر خواهد بود
اسلام راستین را از اسلام دروغین بازشناسد و به سود جامعه از آن استفاده نماید».۴

بنابراین علت انحصار نقش رهبری و هدایت انقلاب در روحانیت،