پاورپوینت کامل چگونه توضیح دهیم؟ ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه توضیح دهیم؟ ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه توضیح دهیم؟ ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه توضیح دهیم؟ ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

مهارت توضیح دادن، یکی از مهم ترین و رایج ترین مهارت های اجتماعی است و با این وصف، قاعده مند کردن آن، دشوار
است؛ زیرا کافی بودن توضیح، با سن، اطلاعات قبلی و توانایی ذهنی طرف مقابل، رابطه مستقیمی دارد. موقعیت زیر را که در
کلاس های درس، بسیار اتفاق می افتد، مجسم کنید: معلم علوم اجتماعی می خواهد مفهوم «پایگاه» را درس بدهد. او باید این
اصطلاح را با توجه به درک دانش آموزان و میزان علاقه مندی آنان، درس بدهد. او برای معرفی این مفهوم، باید از چه کلماتی
استفاده کند؟ دانش آموزان باید چه واکنشی از خود نشان دهند؛ این مفهوم را تا کجا باید بکاوند و این بحث را چطور باید به
درس های قبلی ربط دهند؟ معلمان، هر لحظه با مسئله نحوه تدریس درس ها مواجهند؛ اما اگر تصور کنیم که فقط معلمان با
این مشکل سروکار دارند، سخت در اشتباهیم؛ چون در سایر ارتباطات نیز با این مسئله روبه رو هستیم.

یک روان شناس، نتایج پژوهش های خود را چگونه باید مطرح کند؟ نمایندگان سیاسی، آرای سیاسی خود را چگونه باید برای
رأی دهندگان بیان کنند؟ سربازرس پلیس، ماجرای انفجار را چطور باید برای خبرنگاران خلاصه کند؟ بنابراین، می بینیم که
مهارت توضیح دادن، مخصوص معلمان نیست.

کارکردهای توضیح دادن

کارکردهای اصلی توضیح دادن، عبارتند از:

۱. ارائه اطلاعاتی که فقط از طریق توضیح دادن، قابل انتقال هستند.

۲. به اشتراک گذاردن اطلاعات، جهت دست یابی به درکی مشترک.

۳. ساده کردن پدیده های پیچیده برای دیگران.

۴. روشن نمودن ابهامات موجود در تعامل اجتماعی.

۵. ابراز عقیده در خصوص نگرش ها، حقایق و ارزش ها.

۶. ترسیم ویژگی های اصلی پدیده ها.

۷. نشان دادن نحوه اجرای مهارت یا فنی خاص.

اگر چه موارد بالا، اهداف کلی مهارت توضیح هستند، اما باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که برخی از این اهداف، به
فراخور بافت تعامل، بر برخی دیگر، اولویت پیدا می کنند؛ مثلاً یک معلم، ممکن است درس را با توضیح مختصر موضوع بحث
و اهداف مورد نظرش، شروع کند؛ اما مشاوری که فقط پس از شنیدن نیازها و نظرات مراجع، می تواند او را به سوی راه حل
مسائل خودش سوق دهد، این روش را به کلی غلط می داند.

انواع توضیح

اگر چه از دهه ۱۹۶۰م. به بعد، طبقه بندی های زیادی درباره توضیح، ارائه شده است، اما یکی از صحیح ترین و عملی ترین
طبقه بندی ها را براون و آرمسترانگ، مطرح کرده اند. در این طبقه بندی، انواع توضیحات عبارتند از: توضیحات توصیفی،
توضیحات تفسیری و توضیحات استدلالی.

توضیحات توصیفی، برای تشریح مفصل رویه ها، ساختارها یا فرآیندها به کار می روند. برخی از نمونه های آن عبارتند از:

۱. مامایی که درباره نحوه استحمام نوزاد، به مادران جوان توضیح می دهد.

۲. مشاور شغلی که به فارغ التحصیلان دبیرستانی، راه و روش تهیه خلاصه سوابق شغلی را می آموزد.

۳. پزشک داروخانه ای که شیوه مصرف داروها را برای مشتری توضیح می دهد.

توضیحات تفسیری، برای روشن ساختن مسائل، رویه ها یا اظهارات، به کار می روند؛ مثل پزشکی که نتایج اشعه ایکس را
برای بیماران توضیح می دهد یا تأثیرات قرص یا درمانی خاص را بیان می کند.

به نظر براون، ما در برابر پرسش هایی از توضیحات استدلالی استفاده می کنیم که با «چرا» شروع می شوند؛ مثلاً چرا در
جوامع غربی، انسداد عروق قلبی شایع تر است؟ یا چرا بعضی از مردم، بیش از دیگران، تحت تأثیر تبلیغات قرار می گیرند؟ با
آن که توضیحات ما ممکن است هر سه نوع توضیح را در بر داشته باشد، اما زمان ارائه آنها، بستگی به این دارد که آیا توضیح
ما، طرح ریزی شده است یا خیر؟ ما معمولاً از توضیحات طرح ریزی نشده، در پاسخ به پرسش کسانی استفاده می کنیم که
می خواهند موضوع، روشن تر شود. توضیحات طرح ریزی شده، پیش از توضیحات واقعی بیان می شوند و در این بخش هم با
همین نوع توضیحات، سروکار خواهیم داشت.

به نظر براون و هتون، توضیح، دو ویژگی کلی و مهم دارد؛ طرح ریزی و ارائه. گرچه باید گوشزد کنیم که این دو ویژگی، الزاما
با هم هماهنگی ندارند و به عبارت دیگر، نمی توانیم بگوییم که یک توضیح پرداخت شده، حتما به خوبی ارائه خواهد شد.
«برنز»، این مطلب را این گونه بیان می کند: «نقشه های طرح ریزی شده موش ها و آدم ها، اغلب درست از آب در نمی آیند»؛ اما
بررسی ها نشان می دهند که آموزش روش های طرح ریزی و تدارک توضیحات، با روشنی توضیحات، رابطه دارد.

مهارت های طرح ریزی

بخش بزرگی از پژوهش های مربوط به طرح ریزی توضیحات معنادار، در مورد حل مسائل تصمیم گیری یا ارائه دستورالعمل
و تشریح تفاوت های اشخاص متخصص و مبتدی، در ابتکار عمل بوده است. کارتر، تذکر می دهد که مبتدی ها، عجولانه و
بدون برنامه ریزی و فکر، عمل می کنند. از سوی دیگر، متخصصان، در ذهن خویش، طرح واره هایی دارند که متشکل از
اطلاعات تخصصی منسجم و اطلاعات منظمی درباره رابطه مفاهیم و تشکیل الگوها و تاکتیک هایی هستند که از طریق تجربه،
به آنان رسیده اند؛ اما مک لافلین و دیگران می گویند: ساخت و پرداخت توضیحات و موفقیت در توضیحات، کار مشقت باری
است؛ چون برای این کار، باید اطلاعات زیادی را در هم ادغام کنیم و وقت زیادی را صرف کنیم. بنابراین، هنگام طرح ریزی
توضیحات، باید به چهار مؤلفه زیر، توجه کنیم:

۱. مشخص کردن موضوعی که می خواهیم آن را توضیح دهیم.

۲. انتخاب عناصر کلیدی مسئله یا موضوعی که قرار است توضیح دهیم.

۳. تعیین رابطه موجود بین عناصر کلیدی موضوع.

۴. ربط دادن توضیحات به اطلاعات قبلی و در نظر داشتن ظرفیت ذهنی طرف مقابل برای به حداکثر رساندن درک او.

مهارت های ارائه توضیح

پیش از بررسی ویژگی های اصلی توضیح، باید بگوییم که برای استفاده از توضیح، روش های کلی زیر وجود دارند:

۱. توضیح کلامی؛ وقتی از این روش استفاده می کنیم که راه دیگری برای تسهیل توضیحات وجود ندارد. در برنامه های
رادیویی، روزنامه ها و کتاب ها، اغلب از این نوع توضیحات استفاده می شود.

۲. ترسیم؛ وقتی از امکانات سمعی و بصری، همچون نمودارها، فیلم ها یا نقشه های راهنما برخورداریم، می توانیم از آنها
برای توضیح دادن و کمک به افزایش درک دیگران استفاده کنیم.

۳. نمایش؛ معمولاً وقتی از این روش استفاده می کنیم که بخواهیم مهارت یا روش پیچیده ای را توضیح دهیم و در آن، شخص
دیگری، کارهای لازم برای انجام یک تکلیف را اجرا کند و به نمایش بگذارد.

ویژگی های توضیح مناسب

۱. روشنی

بدون تردید، روشنی کلام، یکی از مهم ترین ویژگی های توضیحات مؤثر است؛ البته ارائه توضیحات روشن و واضح، تا حد
زیادی بستگی به اطلاعات کامل درباره موضوع بحث دارد؛ اما دانش و اطلاعات طرف مقابل ما، فقط بخشی از این معادله
است. این اطلاعات را باید به شکلی واضح و منظم، به شنونده منتقل کنیم.

۲. اختصار

رعایت اختصار، موجب می شود تا مخاطبان، توضیحات ما را به راحتی به یاد آورند و بفهمند. ورنر و دیکینسون، با مرور
ادبیات موجود در زمینه توضیحات کلامی، متوجه شدند که «میزان یادگیری شنوندگان، پس از پانزده دقیقه [توضیح]، به
طور چشم گیری افت می کند». استوارت، در حمایت از این یافته ها، می گوید: یکی از موانع گوش دادن مؤثر، طولانی شدن
صحبت هاست. لی، پس از مرور برخی از مطالعات انجام شده در زمینه درک بیماران و به یادآوردن اطلاعات و
دستورالعمل های پزشکان، متوجه شد که «بین فراموشی و مقدار اطلاعات ارائه شده، رابطه ای وجود دارد».

۳. روان بودن

ارائه کلامی [توضیحات]، باید تا سرحد امکان، روان باشد. گوش دادن به «اِه»ها و «اوم»ها یا جمله های جویده، ناقص و
بی هدف، جز ناراحتی مخاطبان، چیزی در پی نخواهد داشت.

یکی از دلایلی که صداهایی مثل «اِه» یا «اِم» را بر زبان می آوریم، این است که می خواهیم چند نظر یا حقیقت را در یک جمله بیان
کنیم. در این هنگام، بهتر است از چند جمله کوتاه استفاده کنیم و در بین آنها مکث کنیم و جملات بی هدفی را که مملو از شبه
جمله های فرعی هستند، کنار گذاریم. به این ترتیب، از تعداد وقفه های گفتاری مان می کاهیم. فرنچ، چنین می گوید: «اکثر ما به
کثرت این نوع عادات گفتاری خود و دیگران، توجهی نمی کنیم؛ مگر این که حواس خود را روی این موضوع، متمرکز کنیم». وی
توصیه می کند که اگر این عادات، مزاحم انتقال اطلاعات و درک شنونده می شوند، باید آنها را کنار گذاشت. یکی دیگر از علل
عدم روانی گفتار، طرح ریزی نامناسب است. ما پیش از این نیز در مورد اهمیت مرحله طرح ریزی صحبت کردیم.

۴. مکث کردن

مکث کردن جهت جمع آوری و سازماندهی فرآیندهای فکری، پیش از شروع توضیحات جدید، روانی گفتار را افزایش می دهد.
علاوه بر این، مکث کردن، به طرف مقابل کمک می کند تا توضیحات ما را بیشتر درک کند. روزنشاین، در بررسی پژوهش های
صورت گرفته در زمینه رفتارهایی که نشان گر کارآمدی معلمان هستند، متوجه که معلمانی که پس از توضیحات خود مکث
می کردند، اطلاعات بیشتری به دانش آموزان می دادند؛ زیرا به این ترتیب، حجم زیادی از اطلاعات را به سرعت بازگو
نمی کردند. ۵. زبان مناسب

توضیحات ما، باید متناسب با ظرفیت اطلاعاتی شنوندگان باشد. وقتی متخصصان با همکاران خود صحبت می کنند، ناچار
باید از اصطلاحات فنی (زبان صنفی)، استفاده کنند. بررسی مقالات ارائه شده در کنفرانس سالانه جامعه روان شناسان، برای
خوانندگان عادی، چیزی جز سردرگمی و آشفتگی خاطر به همراه ندارد؛ اما همین متخصصان، در زندگی روزمره خود، با
مردمی رابطه دارند که زبان تخصصی آنها را نمی فهمند؛ مثلاً یک پزشک برای توصیف مسائل طبی و تفهیم معانی
تخصصی به همکار خود، باید از اصطلاحات پزشکی استفاده کند؛ اما اگر از این اصطلاحات در گفت وگو با بیماران استفاده
کند، فقط موجب خستگی و آشفتگی آنان خواهد شد.

آرگایل می گوید: «مردم بسته به این که با یک متخصص صحبت می کنند یا با یک فرد عادی، متناسب با تصورشان درباره
اطلاعات طرف مقابل و قدرت درک وی، مسائل را به شکل های مختلفی بیان می کنند». وقتی وکلا با شهود صحبت می کنند، از
اصطلاحات فن