پاورپوینت کامل متن پایه سه مخصوص مشترکین دوره راهنمایی;نوجوان و آداب اجتماعی اسلام ـ۲ ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل متن پایه سه مخصوص مشترکین دوره راهنمایی;نوجوان و آداب اجتماعی اسلام ـ۲ ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل متن پایه سه مخصوص مشترکین دوره راهنمایی;نوجوان و آداب اجتماعی اسلام ـ۲ ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل متن پایه سه مخصوص مشترکین دوره راهنمایی;نوجوان و آداب اجتماعی اسلام ـ۲ ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

نوجوان و خانواده

با سپری شدن دوران کودکی، دوره حساس نوجوانی آغاز می گردد. روان شناسان از این دوره
به دوران (طوفان و فشار) و انقلاب و سرکشی یاد کرده اند.۱

روح ناآرام و جوش و خروش نوجوانی و بروز احساسات هدایت نشده و نیازهای گوناگون در
این دوره حساس، ضرورت برنامه ریزی دقیق و اقدامات همه جانبه را برای یاری رساندن به
نوجوانان نمایان می سازد.

نهاد خانواده، مهم ترین نقش را در آموزش راه و رسم زندگی به نوجوانان و آماده کردن
آنان برای ورود به اجتماع بر عهده دارد. این نهاد می تواند با ایجاد فضایی مناسب و
آرام و ارتباطی صمیمانه و دوستانه با نوجوانان و نیز آشنا شدن با روحیات، مشکلات و
نقاط ضعف آنان، بهترین و مناسب ترین شیوه را در مقابله با مشکلات و سختی ها فرا روی
آنان قرار دهد و اداب زندگی و هم زیستی مسالمت آمیز را به ایشان بیاموزد.

اگر نوجوانان گاهی اوقات کارها و رفتارهای ناشایستی انجام می دهند و آداب اجتماعی
را در جمع رعایت نمی کنند; مثلاً به دیگران خیره می شوند، با دیگران درگوشی صحبت می
کنند، بدون علت می خندند، به هنگام ورود افراد احترام نمی گذارند و از جا بلند نمی
شوند، در محیط خانه آن طور که باید رعایت حال اعضا را نمی کنند، درب خانه یا در
اتاق را محکم به هم می زنند، صدای رادیو یا تلویزیون را بلند می کنند، در حضور جمع
آروغ می زنند، خمیازه می کشند و یا افراد را با اسم سبک صدا می زنند، این ها همه
ناشی از تربیت نادرست در خانه و خانواده است و همین نکته وظیفه والدین را در آموزش
آداب صحیح زندگی به نوجوانان دو چندان می کند.

البته باید توجه داشت که فراهم آوردن شرایط مناسب برای زندگی و رشد فضایل انسانی در
خانواده، بدون همکاری و مساعدت همه افراد، مخصوصاً فرزندان ممکن نخواهد بود. از این
رو نوجوانان نیز وظیفه دارند با رعایت نکاتی خاص و آدابی ویژه، در این امر مهم با
جدیّت تمام مشارکت کنند.

برنامه ها و آدابی که اسلام برای فراهم آمدن فضای مناسب برای زندگی ارائه می دهد،
با توجه به شأن و منزلت و جایگاه هریک از ارکان خانواده متفاوت است و همین امر ما
را بر آن می دارد که قبل از بیان این آداب، با جایگاه هریک از ارکان خانواده آشنا
شویم.

ارکان خانواده

۱. جایگاه پدر: پدر در خانواده موقعیتی خاص دارد. او مؤسس، مدیر و مسئول خانواده
است و هزینه زندگی، مسکن، خوراک، پوشاک و بسیاری از نیازهای روحی، عاطفی و روانی
سایر اعضا را نیز تأمین می کند.

مقام پدر به حدی والا است که رضایت او رضایت خدا دانسته شده۲ و حق او در کنار حق
خدا قرار گرفته است. قرآن کریم در مقام توصیه به انسان می فرماید: (اُشکرلی
ولوالدیک;۳ شکرگزار من و شکرگزار پدر و مادر خود باش.)

ابراهیم بن شعیب می گوید: به امام صادق عرض کردم: پدرم بسیار سالخورده و ضعیف شده و
در صورتی که نیاز داشته باشد او را برای رفتن به جایی بر دوش می کشم. امام فرمود:
هرچه می توانی این کار را انجام ده و لقمه را با دست خود در دهان او بگذار، چرا که
این عمل، بهشت را نصیب تو خواهد کرد.)۴

۲. مقام مادر: شاید در نگاه اوّل مسئولیت مادر در امور مختلف خانواده به اندازه پدر
جلوه نکند. اما شأن و مقام او به مراتب والاتر از پدر است و این نکته را می توان از
بیانات و روایات مختلفی که پیشوایان ما در مسائل مختلف بیان کرده اند، به دست آورد.

ابراهیم بن مهزم می گوید: روزی از محضر امام صادق(ع) بیرون رفتم و به طرف منزلم
آمدم، مادرم نیز با من بود. بین من و او درگیری لفظی پیدا شد و من با تندی با او
سخن گفتم. فردا صبح وقتی نمازم را خواندم و به حضور امام رسیدم، آن حضرت قبل از هر
چیز از من پرسید: ای ابامهزم! چرا شب گذشته با مادرت تندی کردی؟! آیا نمی دانی که
شکم او جایگاه تو بوده و دامنش پناهگاهت و سینه هایش ظرف هایی که از آن شیر می
نوشیدی؟ گفتم: آری؟ حضرت فرمود: پس دیگر با او تندی مکن.)۵

ابن عباس از پیامبر اکرم نقل می کند که فرمود: (من قبّل بین عینی اُمّه کان له
ستراً من النار;۶ هرکس بین دو چشم مادرش را ببوسد، این عمل پرده ای است بین او و
آتش.)

کسی باشد پسندیده مرامش

مرنجان ای عزیز از خود پدر را

مکن از خودسری با او خشونت

اگر خواهی سعادت در دو عالم

نمی گوید به جز خیر تو حرفی

اگر افتاده از پ، دست او گیر

ز فرزند، ار پدر راضی نباشد

جنان در زیر گام مادران است

۳. نعمت فرزند: فرزند، حاصل ازدواج و میوه زندگی است. پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود:
(برای هر درختی ثمری است و میوه قلب، فرزند است.)۷ و نیز فرمودند: (فرزند، حاصل عمر
پدر است.۸)

مردان خد، فرزند را هدیه الهی نامیده اند. حضرت ابراهیم خدا را سپاس می گوید از آن
رو که در کهن سالی به او فرزندی هم چون اسماعیل و اسحاق عطا کرد.۹ حضرت زکریا در
هنگام پیری از خدا فرزندی طلب کرد که وارث او گردد.۱۰ امام زین العابدین فرمود:
(یکی از سعادت های انسان این است که فرزندانی داشته باشد که از آنان در زندگی کمک
بگیرد.)۱۱

آداب و مسئولیت ها

امور تأثیرگذار در ایجاد فضای مناسب برای تربیت و رشد و بالندگی نوجوان در کانون
گرم خانواده، فراوان است. ما در این بخش، متناسب با شأن و منزلت هریک از اعضای
خانواده و با توجه به تعداد صفحات، به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

۱. احترام به شخصیت اعضا

پایداری و ثبات خانواده و ارزش مند ماندن آن، به شخصیت و مقام والای یکایک اعضای آن
بستگی دارد. هرچه بر حرمت و شخصیت افراد خانواده افزوده گردد، اعتبار خانوادگی و
شخصیت اجتماعی آنان افزایش می یابد. کوچک ترین اختلال در شخصیت اجزای خانواده، آن
را در رسیدن به هدف های خود با مشکل روبرو می کند و مسائل و مشکلات روانی فراوانی
را برای فرزندان به وجود می آورد.

پدر یا مادری که برای فرزند خود احترام قائل نیستند و کلماتی تحقیرآمیز مانند: بی
ادب، بی آبرو، نفهم، بی تربیت، احمق و غیر آن، نثار فرزند خود می کنند، هرگز
نخواهند توانست در انجام وظیفه مهم خود یعنی نفوذ در فرزندان و تعلیم و تربیت آنان
موفقیتی به دست آورند و شخصیت اجتماعی به آنان بدهند.

هم چنین، فرزندانی که بدون توجه به شخصیت و مقام والای پدر و مادر، با دیدی
تحقیرآمیز به آنان نگاه می کنند و دیدگاه ها و دل سوزی های آنان را به تمسخر می
گیرند و با این عبارت ها و جملات که شما نماینده نسل گذشته هستید، احساسات ما را
درک نمی کنید، همیشه به فکر خودتان هستید و مسائل ما را نمی فهمید و غیر آن، به پدر
و مادر خود پرخاش می کنند و شخصیت و حرمت آنان را می شکنند، هرگز روی سعادت و خوش
بختی را نخواهند دید و آثار زیان بار بی اعتباری خانواده دامن گیر خود آنان خواهد
شد.

اسلام، پاسداری متقابل از حریم شخصیتی افراد خانواده را بر یکایک اعضای آن واجب می
داند. اگر به فرزندان توصیه می کند که: به پدر و مادر خود اُف نگویید۱۲ و با فریاد
زدن و وای گفتن و درشتی کردن آن ها را نرنجانید، جلوتر از آنان راه نروید، اسباب
لعن و نفرین به آن ها را فراهم مسازید و در مجالس جلوتر از آنان منشینید و آن ها را
به نام صدا نکنید،۱۳ به پدر و مادر نیز درباره حفظ شخصیت فرزندان توصیه های فراوانی
دارد. پیامبر اکرم(ص) می فرماید: (اکرموا اولادکم واحسنوا آدابهم;۱۴ به فرزندان خود
احترام کنید و آداب نیک را به آنان بیاموزید.)

بهترین تعبیر در این زمینه، در سخنان گهربار آن حضرت وجود دارد در حدیثی می فرماید:
(الولد سید سبع سنین و عبد سبع سنین و وزیر سبع سنین;۱۵ فرزند در هفت سال اول، سید
و آقای پدر و مادر است [هرچه خواست به او می دهند و نیازهایش را برآورده می کنند] و
در هفت سال دوم، بنده و فرمان بر است و در هفت سال سوم، وزیر و مشاور آنان می
باشد.)

رسول اکرم(ص) با به کار بردن کلمه وزیر، از یک طرف به استقلال جویی، حفظ شخصیت و
مقام و منزلت نوجوان اشاره کرده و او را صاحب رأی و دارای مسئولیت دانسته (و از طرف
دیگر به پدر و مادر فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنید و
با او آمرانه سخن نگویید و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر ننمایید. بچه، دیروز
بنده و مطیع شما بوده و [امروز که جوان است] وزیر و مشاور شما است. در صورتی که
پدران و مادران به خواهش طبیعی جوانان توجه کنند و دستور رسول اکرم(ص) را عملاً به
کار بندند، فرزندانشان با شخصیت و متکی به نفس بار می آیند و در آینده انسان هایی
مستقل و با اراده و افرادی مفید و با ارزش خواهند بود و جامعه از وجودشان به
شایستگی بهره مند می گردد.)۱۶

۲. ایجاد فضای مشورتی

ییکی دیگر از وظایف اعضای خانواده، توجه به اصل مشورت و هم فکری در اداره زندگی
خانوادگی است. پدر و مادر و فرزند باید در سامان بخشیدن به امور زندگی و تنظیم
برنامه ها و تصمیم گیری ها از این امر مهم استفاده کنند. تحکم و زورگویی و امر و
نهی های یک طرفه و رفتارهای تحقیرآمیز، صفا و صمیمیت و رفاقت و دوستی را از محیط
خانه دور می کند.

در خانواده ای که پدر به همه اعضای خانه زور می گوید، هرکس که با نظر و میل او
موافق نباشد، محکوم است و به دیگران فرصت اظهارنظر نمی دهد; رفاقت و دوستی بین اعضا
ایجاد نخواهد شد. در واقع پدر در حکم سالاری است که دیگران باید بی چون و چرا از او
اطاعت کنند.

هم چنین در خانواده ای که مادر مستبد و خودرأی است، خودسرانه زندگی را اداره می کند
و به نظرهای دیگر اعضای خانواده اهمیتی نمی دهد; محبت و صمیمیت از آن خانه رخت برمی
بندد و ناراحتی و نگرانی جای گزین آن می شود.

و نیز در خانواده ای که فرزند همه کاره است و فقط دستورات او باید اجرا شود و خواست
و نظر پدر و مادر برای او ارزش و بهایی ندارد; تعادل و تناسب در خانواده از بین می
رود و شأن و شخصیت پدر و مادر لگدمال می شود. طبیعی است که این قبیل خانواده ها
متعادل و مناسب زندگی نمی باشند.

اعضای خانواده به جای برخوردهای تحکم آمیز و امر و نهی های لجاجت برانگیز و
رفتارهای نامناسب و تحقیرآمیز، باید با یک دیگر مشورت و هم فکری کنند و مسائل و
مشکلات خود را بدین طریق حل و فصل نمایند.

نوجوانان عزیز باید متوجه باشند که هرچند بزرگ شده اند و قد و قواره پیدا کرده اند
و می توانند برخی مسائل را درک کنند، اما فراموش نکنند که هنوز از نظر فکری و روانی
رشد کافی ندارند و در راه زندگی و مواجهه با مشکلات و نیز انتخاب دوست یا شریک
زندگی و بسیاری از امور دیگر به کمک والدین و هدایت آنان نیازمند می باشند و باید
از نظرات و اندوخته های آنان استفاده کنند. البته والدین باید در خانواده چنین
فضایی را ایجاد کنند که فرزندانشان دوستانه و بدون ترس و خجالت مسائل و مشکلات خود
را بیان کنند. پدران و مادران اندوخته های با ارزش و فراوانی دارند که فرزندان می
توانند با صرف چند دقیقه از وقت خود به آن دست یابند و در زندگی از آن بهره مند
شوند.

امیرمؤمنان علی(ع) می فرماید: (علیک بمجالسه اصحاب التجارب فانها تقوم علیهم باغلی
الغلاء وتأخذها منهم بارخص الرخص;۱۷ با افراد آزموده و صاحب تجربه هم نشین باش، چرا
که آنان تجربه ها را با گران ترین بها به دست آورده اند و تو آن متاع گران قیمت را
با ارزان ترین قیمت به دست می آوری.)

پدر و مادرانی که در کمال صداقت و یک رنگی و ضمن احترام به شخصیت نوجوانانشان با
آنان مشورت می کنند و در امور خانه از فکر و نظرشان استفاده می کنند و آمرانه با آن
ها سخن نمی گویند، این عمل آن ها موجب خواهد شد که نوجوانان نیز به والدین خود
احترام بگذارند و با آنان مشورت کنند، اسرار زندگی خود را با ایشان در میان بگذارند
و از راهنمایی های آنان استفاده کنند. در چنین خانواده هایی نوجوانان احساس می کنند
عضوی از خانواده هستند و به نظرهای آنان توجه می شود. بنابراین از بسیاری انحرافات
ناشی از کمبودهای عاطفی و شخصیتی هم چون احساس حقارت ه، کینه جویی ها و یا خشونت و
فرار و گریز از خانه در امان می مانند.

۳. تقارن بین دو نسل

در یک خانواده صاحب فرزند، دو نسل وجود دارد: پدر و مادر که از نسل گذشته هستند و
فرزندان که نسل جدید را تشکیل می دهند.

در زمان های گذشته که مردم با ماشین و پیش رفت های صنعتی و تحولات عجیب و غریب
اجتماعی و فرهنگی عصر ما روبرو نبودند، وجود دو نسل در یک خانواده مشکل ساز نبود و
هر دو نسل در کنار یک دیگر بدون اختلافی محسوس زندگی می کردند، اما در