پاورپوینت کامل عاشورا و احیای احکام ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عاشورا و احیای احکام ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عاشورا و احیای احکام ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عاشورا و احیای احکام ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

چرا امام حسین علیه السلام در صحنه کارزار به نماز ایستاد و نماز را به تاّخیر
نینداخت؟

احیای واجبات و احکام دین

یکی از اهداف نهضت امام حسین علیه السلام، احیای واجبات و احکام دین است؛ چنان که
خود حضرت در سخنی می فرماید:

«خدایا! تو خود می دانی که آن چه که از ما برآمده، از سر رقابت در سلطنت و میل به
افزودن کالای دنیا نبوده؛ بلکه از آن روست که پرچم دین تو را افراشته ببینیم و
اصلاح را در شهرهایت، آشکار کنیم و بندگان ستمدیده ات در امان باشند و به فرائض و
سنت ها و احکامت، عمل شود».

امام حسین علیه السلام جان خود و پاکیزه ترین انسان های زمان خود را فدا نمود؛ تا
مردم به احکام دین عمل کنند؛ چون سعادت، در سایه عمل به احکام دین است.

امام حسین علیه السلام و امر به معروف

امام حسین علیه السلام در مدینه و در جوار قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«پروردگارا! من معروف را دوست دارم و منکر را بد می دانم». امام همچنین هنگام حرکت
از مدینه به سوی مکه، در فرازی از وصیت خود به برادرش محمد بن حنفیه فرمود:
«می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم» و در فراز دیگری از سخنانش فرمود: «آگاه
باشید اینان طاعت خدا را ترک و پیروی از شیطان را بر خود فرض نموده اند؛ فساد را
ترویج، حدود الهی را تعطیل، حلال را حرام و حرام را حلال کرده اند و من به قیام
علیه این همه فساد و مفسدین که دین جدم را تغییر داده اند، از دیگران، شایسته ترم».

امام حسین علیه السلام فرمود: «اگر فریضه امر به معروف و نهی از منکر، به درستی
انجام شود و اقامه گردد، فرایض دیگر انجام خواهند شد».

امر به معروف و نهی از منکر، با شرایطی که در رساله های علمیه آمده است، واجب است و
ترک آن، معصیت است و در مستحبات و مکروهات، امر و نهی، مستحب است.

آداب امر به معروف و نهی از منکر

سزاوار است کسی که امر به معروف و نهی از منکر می کند، به نکات زیر توجه نماید:

الف) مانند طبیبی دل سوز و پدری مهربان باشد.

ب) قصد خود را خالص کند و تنها برای رضای خدا اقدام کند و عمل خود را از هرگونه
برتری جویی، پاک گرداند.

ج) خود را پاک و منزه نداند؛ چه بسا ممکن است همان شخص که اکنون خطایی از او سر
زده، دارای صفات پسندیده ای باشد که مورد محبت الهی است؛ هر چند این عمل او، هم
اکنون ناپسند باشد.

د) رضایت به فعل منکر و ترک معروف، حرام است.

ه) در وجوب نهی از منکر، فرقی بین گناه کبیره و گناه صغیره نیست.

و) اگر بداند یا احتمال دهد که امر و نهی در صورت تکرار، مؤثر است، واجب است تکرار
کند.

امام حسین علیه السلام و مبارزه با بدعت گرایی

یکی از مسائلی که در عصر امام حسین علیه السلام رواج داشت، بدعت گرایی بود. امام
حسین علیه السلام در نامه ای به بزرگان بصره، چنین نوشت: «من شما را به کتاب خدا و
سنت پیامبر، دعوت می کنم؛ زیرا سنت پیامبر، از میان رفته و بدعت ها، رواج پیدا کرده
است».

بدعت چیست؟

بدعت در دین، یعنی انجام عملی که در کتاب و سنت، پایه و اساسی ندارد. انجام چنین
عملی، به نیت انجام عمل دینی، بدعت و حرام است؛ مانند تراویح، آمین گفتن در بین حمد
و سوره، دست بسته نماز خواندن و روزه روز عاشورا که بنی امیه تشریع کردند. امام رضا
علیه السلام درباره روزه عاشورا می گوید: پایه گذارش ابن مرجانه بوده است؛ آن روزی
که خطاکاران خاندان ابن زیاد، به خاطر تبرک جستن از قتل امام حسین علیه السلام در
آن روز، روزه گرفتند.

علامه امینی در کتاب الغدیر با ذکر اسناد و مدارک معتبر، بدعت های معاویه را
جمع آوری کرده است. او می گوید: نخستین کسی که ربا را حلال شمرد، آشکارا به خرید و
نوشیدن شراب اقدام کرد، اموالی را برای جعل حدیث اختصاص داد، به دین خدا اهانت کرد،
ازدواج با دو خواهر را در یک زمان، اجازه داد و خطبه عید را بر خلاف دستور پیامبر
صلی الله علیه و آله ، بر نماز عید مقدم داشت، معاویه بود.

آیت الله جوادی آملی می گوید: در گذشته، مردم بالای در خانه ها، مغازه ها و
گرمابه ها، نعل اسب می آویختند و به این کار، اعتقاد داشتند؛ بی آن که از پیشینه
این باور غلط آگاه باشند. ریشه منحوس آن، این بود که پس از شهادت امام حسین علیه
السلام، به فرمان عمر بن سعد، گروهی برای تفاخر، بر سم اسب هایشان نعل تازه زدند و
با آنها به روی بدن های مطهر شهدا تاختند. هنگام بازگشت اسب تازان به کوفه، عده ای
بر آن نعل ها بوسه زدند و آنها را بر دیده نهادند و برای تبرک، بالای در
خانه هایشان آویختند.

اکنون نیز برخی سنت های نادرست، در عزاداری سالار شهیدان راه یافته است و در
دسته ها، علم سنگین و بی خاصیت بر دوش کشیده می شود. این کار، نه خردمندانه است و
نه در قرآن و روایات، به آن توصیه شده است. در ماتم امام حسین علیه السلام اشک و آه
و ناله و بر سر و سینه زدن، آگاهانه است و از آهن سنگین و سرد، کاری بر نمی آید.

حرام خواری، ویژگی دشمنان امام حسین علیه السلام

در منابع اسلامی تأکید بسیاری بر پرهیز از لقمه حرام شده است. پیامبر صلی الله علیه
و آله فرمود: «بیشترین ترس و نگرانی من بر امتم، کسب های حرام است». همچنین فرمود:
«لقمه حرام، در نسل های بعد، اثر نامطلوب خود را ظاهر می کند».

یکی از ویژگی لشگریان یزید، حرام خواری بود. قرآن در دو آیه سوره مائده، حرام
خواری را از صفات یهود برشمرده است. امام حسین علیه السلام چندین بار با لشگریان
یزید صحبت کرد و حسب و نسب خود را معرفی کرد و از همه راه های منطقی و احساسی، برای
روشن ساختن حقایق برای آنها، استفاده کرد؛ اما اثری نداشت. حضرت فرمود: «شکم های
شما، از حرام پر شده است و بر دل های شما، مهر زده شده است».

امام حسین علیه السلام و نماز

هنگامی که دشمنان در روز نهم محرم، حلقه محاصره را تنگ تر کردند و آماده حمله شدند،
امام حسین علیه السلام به حضرت عباس علیه السلام فرمود: «به سوی آنان بازگرد و اگر
توانستی، همین امشب را مهلت بگیر و جنگ را به فردا موکول کن؛ تا ما امشب را به نماز
و استغفار و مناجات با خدا بپردازیم. خدا می داند که من نماز و تلاوت قرآن و دعا و
استغفار را دوست دارم».

ضحاک بن عبدالله می گوید: شب عاشورا، امام حسین علیه السلام و یارانش تا صبح در حال
نماز و استغفار و دعا بودند. امام سجاد علیه السلام فرمود: پدرم در هر شبانه روز،
هزار رکعت نماز می خواند.