پاورپوینت کامل زندگی سکولار;نکاتی از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی سکولار;نکاتی از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی سکولار;نکاتی از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی سکولار;نکاتی از تفسیر آیت الله جوادی آملی ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۳

۱. از منظر قرآن، نمازگزار حقیقی چه کسی است؟

۲. چرا تعبیرات قرآنی بیشتر به صورت مذکر آمده است؟ آیا مذکر یا مونث بودن، در
خطاب ها مؤثر است؟

پاسخ پرسش اول:

آیات قرآن کریم درباره انسان، دو دسته اند؛

۱. آیاتی که ناظر به جنبه ملکی و مادی انسانند و گرایش انسان به سوی طبیعت و دنیا
را مطرح کرده اند که در اغلب آنها اموری منفی چون هلوع، جزوع، عجول، قتور و منوع،
به انسان، نسبت داده شده است.

۲. آیاتی که ناظر به جنبه ملکوتی و روحانی و مربوط به امور فطری و ارزشی انسانند و
به مباحثی چون صدق، احسان، ایثار و… اشاره دارند.

با این مقدمه، به بیان نکته ای لطیف از سوره معارج می پردازیم که می فرماید: «ان
الانسان خلق هلوعاً و اذا مسّه الشّر جزوعاً و اذا مسه الخیر منوعا الا المصلین»؛
انسان، هلوع (حریص و آزمند) و جزوع (بی تاب) و منوع (بخیل) و مانع رسیدن خیر به
دیگران است. این صفات، ناظر به جنبه مادی و خلقت خاکی انسان است؛ سپس می فرماید:
الا المصلین یعنی این صفات در همه انسان ها هست مگر نمازگزاران. این­جا سخن از جنبه
الهی و ملکوتی انسان است. می فرماید: نمازگزاران حقیقی، این سه صفت را ندارند؛ یعنی
اگر خیری به شما رسید و نگذاشتید به دیگران برسد، بدانید که نمازتان، نماز حقیقی
نیست.

خدای سبحان، ملاک های متعددی برای شناخت نماز مقبول و غیرمقبول در اختیار ما قرار
داده است که یکی از آنها، همین منوع بودن انسان است. اگر خیری (چه مادی و چه
معنوی)، نصیب شما گردید و برای در اختیار دیگران قرار دادن آن، دچار بخل و تنگ دستی
شدید، بدانید در نماز مشکل دارید. نمازگزار حقیقی، این گونه نیست.

اغلب ما زندگی سکولاریستی داریم؛ یعنی نماز در متن زندگی ما وارد نشده است. صبح که
نماز می خوانیم، این نماز، باید تا ظهر متن زندگی ما را اداره کند و چشم و گوش و
دهان و دست و پای ما را از خلاف باز دارد و حتی قصد درونی و امیال و هوا و هوس ما
را پاک نگه دارد. اگر این گونه نبود، در نماز مشکل داریم؛ چون نماز و زندگی را از
هم جدا می­کنیم و فقط موقع نماز، دین داری می کنیم و بین دو نماز، کاری به دین
نداریم و این، یک زندگی سکولار است.

نماز، وسیله ای است تا انسان روزی ۵ مرتبه به معراج رود. (الصلوه معراج المؤمن) و
دستورالعمل زندگی را از حضرت حق بگیرد و در متن زندگی خود پیاده کند. اگر غیر از
این باشد، این نماز، نماز حقیقی و مقبول نیست و در قیامت، ارزشی ندارد.

پاسخ پرسش دوم:

زبان قرآن، زبان فرهنگ محاوره است نه بر اساس ادبیات دستوری؛ یعنی وقتی خداوند،
معارفی را با الفاظ مذکر و به ظاهر، خطاب به مردان بیان می کند، می خواهد به ما
بفهماند که فرهنگ قرآن، اعم از مذکر و مؤنث است و اگر مطلبی با خطاب الذین و امثال
آن باشد که مخصوص مردان به نظر می رسد، منظور، مرد در مقابل زن نیست؛ بلکه براساس
فر