پاورپوینت کامل مثل آیینه… مثل خورشید…;نگاهی متفاوت به مقوله استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مثل آیینه… مثل خورشید…;نگاهی متفاوت به مقوله استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مثل آیینه… مثل خورشید…;نگاهی متفاوت به مقوله استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مثل آیینه… مثل خورشید…;نگاهی متفاوت به مقوله استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

من پنجاه و هفتی ام. متولد روزهای پرآشوب درگیری های خیابانی، شهادت جوانان، مبارزه
سیاسی و مسلحانه و تضارب افکار و مکاتب الحادی و الهی. متولد شب های حکومت نظامی و
روزهای تظاهرات مردمی. من فرزند انقلابم و هنوز هم اولین شعاری که از انقلاب در
ذهنم نقش می بندد، همان مرگ بر شاه سابق است؛ شاهی که حتماً تا حالا هفتاد کفن
پوسانده و دیگر سلطنت، بی سلطنت! اما یادم نمی آید جز در کتاب های تاریخ مدرسه، آن
هم در دو سه فصل مختصر، چیزی درباره این شاه وارونه، شنیده باشم درس هایی که بعد از
شب امتحان، بی چون و چرا، به صندوقچه ذهن سپرده می شدند تا شاید روزی دوباره به کار
شرکت در مسابقه های اطلاعات عمومی بیایند!

از انقلاب، جز دیوار نوشته ها، پخش اعلامیه های امام در شب های خوفناک حکومت نظامی
و زندگی مجلل شاه، چه می دانم؟ مهم نیست من چقدر می دانم یا چقدر دانسته هایم را
درباره این اتفاق – نه! – انقلابی که به قولی، جهان را بیدار کرد، گسترش داده،
مستند کرده ام؛ اما مهم است بدانم انقلاب، یعنی همان مبارزه مسلحانه، پخش مخفیانه
اعلامیه و تظاهرات خیابانی یا نه مهم است بدانم این انقلاب – که شهرتش را جهانی کرد
– فقط مبارزه یک ملت بود با یک سلطنت یا چیزی فراتر از آن. مهم است بدانم و در
فرآیند این دانستن، آن چه به عنوان نتیجه و پاسخ برایم می ماند، این است که انقلاب
ما، گرچه اینها همه بود، اما همه، اینها نبود انقلاب ما، حتی انفجار خفقان های
فروخفته سالیان استبداد هم نبود. انقلابی بود که حتماً ارزش جهانی شدن را داشت.
انقلابی فراتر از یک طیف، گروه، جریان، حزب و حتی ملت!

تصویراول

نخستین دانسته هایم را درباره انقلاب می کاوم. تصویری گنگ و البته شیرین از
کتاب های تاریخ مدرسه که سخت دوستشان داشتم؛ حس خاصی که در بین همکلاسی هایم، کمتر
می دیدم؛ اما این جست وجو، کمک چندانی نمی کند. قدیمی، خاک خورده و رنگ و رو رفته
است. مثل یک قالیچه قدیمی، کف اتاق خلوت ذهنم!

تصویر دوم

باز هم می گردم. تصویر بعدی، تلویزیونی سیاه و سفید است با یک مرد چاق کوتاه و یک
مرد لاغر بلند که مشخصه مشترکشان، پالتویی بلند و عینک دودی است؛ گویا ساواکی های
دست و پاچلفتی ای هستند که قصد دارند نوجوانی ام را نسبت به انقلاب، آگاه کنند!

تصویر سوم

آن روزهایم را بیشتر می کاوم. مدرسه ای که با کاغذهای رنگی و بادکنک و پرچم سه رنگ
کشورم، آذین شده است؛ سرودهای اول انقلاب که ناشیانه تقلید می شوند و تئاتری و
دکلمه ای… و شاید روزنامه دیواری ای که بیشتر به انگیزه کسب مقام در مسابقات
منطقه ای و استانی اجرا می شوند. گویا دهه فجر است!

تصویر چهارم

راهپیمایی ۲۲ بهمن است. همه به خیابان آمده اند و باز همان شعارهای همیشگی:
استقلال، آزادی, جمهوری اسلامی.

تصویر پنجم

کات! مکث می کنم؛ باز می گردم به تصویر چهارم؛ به شعار استقلال، آزادی، جمهوری
اسلامی. بیش از آن که به شعار شبیه باشد، به استراتژی می ماند و آیا این استراتژی،
در همین چهار کلمه خلاصه می شود؟ جست وجویم جهت می گیرد. شناخت این شعار استراتژیک،
حتماً می تواند دانسته هایم را کامل تر کند.

اول: مطبوعات

اولین گزینه برای شناخت، روزنامه هاست که دیروز، وقایع نگار لحظه های انقلاب بودند
و امروز، اصولاً باید تحلیل گر اتفاقات آن روزها باشند.

روزنامه ها و مجلات را ورق می زنم. تکرار در تکرار؛ یک دست و یک صدا؛ همه شبیه هم،
بی اندکی تنوع در حرف ها و قالب ها. همه از تجمل گرایی سلطنت و خفقان آن زمان
می گویند؛ اما مگر همین دلایل کافی است برای سرنگونی یک حکومت و جایگزینی حکومتی
جدید، آن هم با بنیان هایی کاملا متفاوت؟

دوم: رادیو و تلویزیون

رسانه های دیداری و شنیداری، قطعاً می توانند با نمایش بسیاری از واقعیت ها، ابعاد
دیگری از انقلاب را به رویم بگشایند. همه کانال ها را هر روز مرور می کنم. در طول
سال که خبری نیست؛ می ماند ایام جشن های پیروزی انقلاب که سرشار هستند از سرودهای
انقلابی، تصاویری از درگیری های مردم مبارز با مأموران رژیم، سریال های تلویزیونی
واقع گرا یا غیرواقع گرا و مصاحبه های به اصطلاح روشنگرانه. بد نیست؛ اما هنور هم
روح کاوشگر ذهنم را قانع نمی کند این ها دلایل کافی برای یک انقلاب نیست.

سوم: کتاب

دومین رسانه مکتوب، کتاب است. زندگی نامه های متفاوتی از زندگی شاه و وابستگان
خانوادگی و کاری اش در دست است. خواندن آنها حتماً دریچه هایی را به رویم خواهد
گشود؛ فساد خاندان پهلوی، حضور بیگانگان در هدایت و کنترل حکومت، خوش گذرانی
حکمرانان و غارت ثروت ملی. کم کم متقاعد می شوم که کشورمان در آن برهه خاص، نیاز به
تغییراتی داشته است؛ اما هنوز هم بر لزوم وقوع چنین انقلابی تردید دارم.

چهارم: شاهدان زنده

شاید آنها که انقلاب را با حضور همه جانبه شان حمایت کردند