پاورپوینت کامل سنت های عقلانی باید حفظ شوند ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سنت های عقلانی باید حفظ شوند ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سنت های عقلانی باید حفظ شوند ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سنت های عقلانی باید حفظ شوند ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اداره مشاوره و پاسخ معاونت آموزش و تبلیغ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در
دانشگاه ها، تا کنون پاسخ گوی ۸۰۰۰۰ پرسش دانشجویان بوده است. پاسخ های این اداره
از طریق ایمیل، پیام کوتاه، سایت، نامه مکتوب و گفت وگوی زنده اینترنتی، صورت
می گیرد. این اداره علاوه بر چاپ ۲۶ جلد کتاب در زمینه پرسش و پاسخ، ارائه
نرم افزارهای پرسمان ۱ و۲ با قابلیت پاسخ به ۲۰۰۰۰ سؤال مطرح دانشجویی و پرسمان ۳
که در آینده ای نزدیک و با امکانات ویژه در اختیار عموم فرهیختگان جامعه قرار
می گیرد و نیز تهیه نرم افزار پاسخ گویی خودکار و برپایی کنفرانس های اینترنتی با
موضوعات مختلف، توانسته است ۲۱۰۰۰ عضو اینترنتی برای نشریه الکترونیکی پرسمان جذب
کند.

دوست داشتیم با حجت الاسلام والمسلمین صالح قنادی، مسئول این اداره، گفت وگویی
صمیمانه و خودمانی داشته باشیم، از وی اجازه گرفته، اما وقتش را مشخص نکرده بودیم.
روز یکشنبه که سراغش را گرفتیم، گفتند تهران است و کلاس دارد؛ اما به محض ورود به
قم، یک راست نهاد می آید، تا خلأ در کارهایش به وجود نیاید و نبودش را جبران کند.
صلاح در این دانستیم که روز بعد پیش او برویم. وقتی روز دوشنبه ساعت ۹.۵ به دفتر
کارش رفتیم، مشغول صحبت و گفت وگوی کاری با یکی از کارشناسان بود و گفت: ۱۰.۵ وقت
دارم و ۱۰.۵ که رفتیم، هنوز مشغول گفت وگوی کاری با کارشناس بود؛ عذرخواهی کردیم و
بدون هیج مقدمه و پیش زمینه ذهنی از پرسش های ما، با ما وارد گفت وگو شد، با این که
آن ساعت متعلق به ما بود، اما باز چند نفر از کارشناسان، هنگام مصاحبه به او مراجعه
می کردند و وی با لبخند و اشاره ای، عذرخواهی می کرد و از آنان اجازه می خواست که
پس از پایان جلسه، در خدمتشان باشد. از ورود قبلی خود به محل کار وی که وسط گفت وگو
با کارشناسی بود و ورود کارشناسان در وسط مصاحبه، فهمیدیم که آقای قنادی، فردی قابل
دسترسی است؛ هم برای ما و هم برای کارشناسان.

حاج آقای قنادی، از آن دسته از نیروهای فعال و پرکار نهاد است که باید تکثیر می شد
و چون این اتفاق نیفتاده، صبح تا شب، مشغول کار است و همین مسئله، موجب شده که او
با باز کردن به اصطلاح پاساژ، در خط طولی زندگی و مدیریت زمان، فقدان تک بودن خود
را جبران کند. گفت وگوی ما با ایشان را می خوانید.

حاج آقا چند سالتان است؟

متولد سال ۱۳۴۰ هستم.

بین نام خانوادگی شما [قنادی] و پیشینه خانوادگی شما نسبتی است؟

بله، ما اصالتاً یزدی هستیم و پدربزرگ من، خلیفه قناد بود و خودش قنادی داشت. این
فامیل ما هم از همین جا منشعب شد.

در خانواده شما روحانی بوده یا شما اولین روحانی خانواده هستید؟

البته در بین اجداد ما روحانی وجود داشته، ولی در فامیل ها فقط خودم هستم.

چندمین فرزند خانواده هستید؟

پسر اول هستم و مجموعاً چهارمی.

چطور شد طلبه شدید؟

من خودم به این معتقد هستم که کسانی که مخصوصاً در دوره های قبل طلبه می شدند، یک
سری جاذبه های خاصی برایشان مطرح بود؛ مثلاً من یادم می آید که از ۷ یا ۸ سالگی
هرجایی بودیم، برای همسن و سال های خودمان امام جماعت بودیم یا در جلسات و محافل
مذهبی شرکت می کردیم و کمتر پیش می آمد که آن را ترک کنیم. اهل معنا و اشخاصی که
این گونه بودند، برای ما جاذبه خاصی داشتند. یادم می آید که به مسجدی رفته بودم و
جوانی را که خیلی نورانی بود، دیدم. پس از نماز از او پرسیدم شما کجا درس
می خوانید؟ گفت: مدرسه آقای مجتهدی. از همان موقع برایم راهکاری پیدا شد و با نام
آقای مجتهدی و مدرسه او آشنا شدم؛ ولی از آن جا که خانواده ما روحانی نبودند برای
این که قدرت انتخاب را از دست ندهم، ادامه تحصیل دادم، دیپلم گرفتم و به دانشگاه
رفتم.

همزمان با دانشگاه؟

نه، ابتدا من دانشگاه رفتم و بعد به حوزه آمدم. دانشگاه با روحیه من سازگار نبود.
من معمولاً انسانی هستم که مثلاً از کودکی بعد از نماز نمی خوابیدم یا وقتی مدرسه
می رفتم، هنوز در مدرسه بسته بود. با این روحیات، وقتی دانشگاه می رفتم، ساعت ۷ به
دانشکده می رفتم و هنوز کسی نیامده بود. اصلاً محیط دانشگاه برای من اقناع کننده
نبود؛ ولی در محیط حوزه، مثلاً چون مباحثات بعد از نماز صبح آغاز می شد، برای من
قانع کننده تر بود.

اولین مدرسه علمیه ای که مشغول شدید؟

مدرسه آقای مجتهدی در تهران.

فضای مدرسه آقای مجتهدی شما را اقناع می کرد؟

واقع مسئله این است که آقای مجتهدی یک شخصیت توضیحی بود؛ یعنی این طور نیست که ما
تمام مواضع و رفتارهای وی را بتوانیم به طور کامل قبول یا رد کنیم؛ ولی روحیات خاصی
داشت که این روحیات را به طلبه منتقل می کرند. بحث معنویت، خیلی برای ایشان جالب
بود. علاوه بر این، پرتلاش بودن طلبه، برای ایشان مهم بود. به همین خاطر، اصرار
می کرند که طلبه وقتی که ۵ یا ۶ سال دوره های اولیه طلبگی را گذراند، باید برای
ادامه تحصیل به قم برود؛ چون ماندن در تهران، طلبه را به جذب شدن در امور اجرایی
سوق می دهد و از جنبه علمی دور می ماند و به همین جهت، طلبه ها را برای ادامه تحصیل
روانه قم می کردند.

از هم حجره ای های خودتان خاطره ای دارید؟

من به خاطر این که با انتخاب خودم طلبگی را شروع کردم و چون بعد از گذراندن مراحلی
و طی فراز و نشیب زندگی و فراهم شدن شرایط ازدواج وارد حوزه شدم و علاوه بر آن چون
منزل مسکونی پدری در تهران بود از حجره استفاده نکردم.

به غیر از آقای مجتهدی، چه کسانی در شکل گیری شخصیت شما نقش داشتند؟

محیط ما در تهران، محیط خیابان ری و سه راه امین حضور بود و به همین جهت، یک محیط
مذهبی و متعادل بود و علاوه بر حاج آقای مجتهدی از محضر آیت الله حق شناس،
ضیاء آبادی و آقا مجتبی تهرانی استفاده کردم که هر کدام از وارستگی ها و امتیازات
خاصی بهره مند بودند.

از مسیری که تا حالا آمده اید، راضی هستید؟

بله، الحمدلله لطف خدا در زندگی بنده بیش از انتظار بوده است. البته من به هیچ کس
به طور مستقیم توصیه ای برای طلبه شدن نمی کنم زیرا معتقدم طلبگی جاذبه خاصی
می خواهد.

حتی بچه های خودتان؟

بله، سعی کرده ام تاکید من از نوع مستقیم نباشد، البته بچه ها به مسائل دینی
علاقه مند هستند؛ ولی در انتخاب رشته، اصرار خاصی به آنها نمی کردم؛ اگر چه در
انجام واجبات و رشد معنوی حساسیت و دقت دارم و در این باره همسرم نقش مهمی دارند
چون به طور معموی بنده به سفرهای تبلیغی و تدریس و تالیف مشغولیت فراوان دارم که جا
دارد در این جا نسبت به این نعمت الهی بسیار شکرگزار باشم.

در دوره مدرسه، انشایی داشتیم که علم بهتر است یا ثروت؛ خود شما چه می نوشتید؟

به طور طبیعی با توجه به جو آن زمان، می آمدیم برتری علم را مطرح می کردیم و بعد که
مشکلات زندگی پیش آمد – که اگر پول نباشد نمی توان زندگی را اداره کرد – می گفتیم
که ثروت خوب است؛ به شرطی که در خدمت علم قرار گیرد.

یعنی همین نتیجه ای که الان بعضی می گیرند و می گویند که علمی را دنبال کنید که
نتیجه آن ثروت است یا بعداً به این نتیجه رسیدید؟

نه، معتقد بودم که اصل، علم و دین است و پول، جهت رفع نیاز باید باشد. در آن موقع
بیشتر جو این طور بود که علم و دین و یا علم و ثروت در تقابل با یکدیگر هستند و
آنهایی که نظام شاهنشاهی را قبول نداشتند، مسئله پول و ثروت، یک ضد ارزش برایشان
بود و علم و معنویت، جایگاه خاص خودش را داشت.

همان طور که گفتید، از همان ابتدای کودکی نظر ویژه ای روی شما بوده و فردی آرام
بوده اید؛ آیا هم اکنون نیز در خانواده همین گونه هستید؟

در خانه چون من پسر اول بودم، معمولاً یک حالت تفوق نسبت به برادران و خواهران
بزرگ ترم داشتم؛ ولی خودم یادم می آید که در کودکی، خیلی شیطان و پرانرژی بودم؛ اما
از سال سوم ابتدایی به کلی تغییر کردم و این تغییر کاملاً برایم محسوس بود.

فرض کنید در منزل اتفاقی بیفتد، مثلاً غذایی نمانده باشد که بخورید، عصبانی
نمی شوید؟

نه، البته شاید مقداری ناراحت شوم؛ اما آن را درون خودم نگه می دارم.

چند تا بچه دارید؟

۲ تا ۲ تا.

آیا اتفاق افتاده که بچه های شما از این که روحانی هستید، خجالت زده شوند؛ مثل بعضی
که دوست ندارند با پدرشان که معمم است، جایی بروند؟

من چون در تهران زیاد رفت و آمد می کردم و خانواده ها هم متعدد بودند، خیلی راحت با
خانواده ها و محیط کار برخورد می کردم؛ یعنی خیلی راحت سوار اتوبوس می شدم؛ تاکسی
سوار می شوم و با بچه ها ورزش هایی مثل پینک پنگ، والیبال و حتی رزمی انجام می دهم
و به لحاظ فنی هم مسائل داخلی منزل را خودم انجام می دهم و به همین جهت، آن ابهت یک
اهل علم را در اطرافیان نداشتم و به همین خاطر، بچه ها این احساس را ندارند که
روحانیت یا علوم دینی، با مسائل روزمره یک تنافی دارد.

متلک هم شنیده اید؟

بله، تهران همه چیز درجه ۱ دارد، هم آدم های متدین و با معنایی دارد و هم … من
وقتی کنار خیابان می ایستم و موتور یا ماشینی رد می شود که مسائلی را به وجود
می آورند، خیلی راحت با آنها برخورد می کنم و این برخورد، در مواردی باعث دوستی بین
ما و رفع شبهات شده است.

در برخورد با شما، از نوع پوشش یا نوع رفتارتان، به یک فرد کاملاً سنتی برمی خوریم؛
آیا سنتی هم فکر می کنید؟

من معتقدم که ما باید مایه های اصیل و معنوی خودمان را حفظ کنیم. اگر سنتی را به
این معنا بگیریم، این ارزش است و واقعیت هم دارد؛ اما اگر سنتی به معنای تحجر،
امروزی نبودن و استفاده نکردن از امکانات روز باشد، نه، من سنتی نیستم.

با توجه به فرمایشات پیامبر صلی الله و علیه و آله آن سنت هایی که عقلانی هستند،
باید حفظ شوند و تجددی که حالت استحاله ای داشته باشد و انسان را دنیا زده کند و
حالت رقت قلب و معنویت را از انسان بگیرد، مردود است.

با توجه به تعریف شما از سنت و تجدد، دوست دارید این تجدد چه سیری داشته باشد؛ آرام
باشد یا سریع و نوگرایی از فرد به جامعه تعمیم پیدا کند و یا صورت دیگری را طی کند؟

واقع مسئله این است که حرکت جامعه، خواه ناخواه سیر خودش را دارد؛ ولی تجربه ثابت
کرده که اصالت و معنویت، با تغییر و تحولات روز خیلی سازگار نیست؛ مثلاً استفاده از
تکنولوژی روز یا رساله های جمعی، باعث شده که خیلی ها مطالعات سطحی داشته باشند یا
منجر به گسست بین تجربیات والدین با نسل جدید شود و به همین جهت، این سرعت تحول
انسان ها، با رشد معنوی متناسب با آن، هماهنگ نیست. من معتقدم که باید به صورت خیلی
گزینشی، با تکنولوژی روز برخورد کرد؛ به طور نمونه، در بحث اینترنت یا برنامه های
کامپیوتری، انسان هرچقدر بدود که اینها را فرا گیرد، به آسانی نخواهد رسید. ما به
این صورت برخورد کردیم که آن مقداری را که در تسهیل امور به ما کمک می کند، فرا
بگیریم؛ در حالی که فراگیری انواع برنامه ها و سرکشی به همه سایت ها، غیر از این که
انسان را از معنویت دور می کند، ثمره دیگری ندارد.

حضرت عالی در مجموعه یا منزل، با کدامیک از رسانه ها بیشتر ارتباط دارید؟

من نسبت به مجموعه همکاران و منزل هیچ محدودیتی در استفاده از تکنولوژی برای آنها
ایجاد نمی کنم و اتفاقا دنبال این هستیم که از هرچه که به صحنه می آید، هم مطلع
شویم و هم استفاده کنیم؛ ولی خود من بیشتر مایل به کار فکری هستم و مثلاً همین الان
که از اینترنت استفاده می کنم، خیلی مایل نیستم که مورد هجوم اطلاعاتی قرار گیرم؛
چون ابتکار عمل و قدرت فکری از انسان گرفته می شود و انسان، تبدیل به یک مصرف کننده
می شود؛ در صورتی که اگ