پاورپوینت کامل به جایی دیگر باید رسید; ترجمه نامه سی و یکم نهج البلاغه ( قسمت پنجم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل به جایی دیگر باید رسید; ترجمه نامه سی و یکم نهج البلاغه ( قسمت پنجم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل به جایی دیگر باید رسید; ترجمه نامه سی و یکم نهج البلاغه ( قسمت پنجم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل به جایی دیگر باید رسید; ترجمه نامه سی و یکم نهج البلاغه ( قسمت پنجم) ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۲

وصیت امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسن علیه السلام؛ پس از بازگشت از جنگ
صفین

بدان فرزندم!

بی تردید، تو را برای آخرت آفریده اند؛ نه برای دنیا

برای فنا، نه برای بقا؛

برای مرگ؛ نه برای زندگی.

جایی فرود آمده ای که از آن جا باید رفت؛

به جایی دیگر باید رسید.

تو در جاده آخرتی!

تو شکار فراری مرگی و فراری از مرگ، نجات نمی یابد.

مرگ، شکار خودش را پیدا می کند

و بی برو برگرد، آن را می گیرد.

بترس از این که مرگ، موقعی سراغت بیاید که داری گناه می کنی و با خودت هم می گویی
که از این گناه توبه می کنم.

بترس از این که مرگ، بین تو و توبه موعودت، فاصله بیندازد که

اگر این طور شود، خودت را تباه کرده ای.

فرزندم!

زیاد، یاد مرگ کن؛

یاد جایی که ناگهان در آن فرو می افتی

و بعد مردن، به آن می رسی؛

تا وقتی سراغت آمد، آماده باشی؛ کمربسته و مهیا؛

نکند ناگهانی غافلگیرت کند و مغلوب شوی؛

نکند رنگ و لعاب مردمی که خیال برشان داشته که در دنیا می مانند،

مردمی که مثل سگ، دنیا را از هم می دزدند، تو را گول بزند.

خدا که از احوال این روزگار پست، تو را خبر کرده،

خود دنیا هم خودش را به تو معرفی کرده،

و زشتی هاش را نشانت داده.

مردمی که پی دنیایند، سگ های عوعوزن و درندگان شکاری اند؛

به هم چنگ و دندان نشان می دهند؛

زورمند هاشان، بی زور ها را می خورند و

بزرگ هاشان، کوچک تر ها را تحت سلطه می گیرند.

بعضی هاشان، چهارپای رام و زانوبند دارند؛

بعضی ها رها شده و

زانوبندهاشان را گم کرده اند

و به تاخت، سمت بیراهه می روند.

آنان در شنزاری بی گیاه، علف رنج وآفت می چرند؛

بی چوپانی که مواظبشان باشد و

بی گله بانی که آنها را [در مرتعی سالم] بچراند.

دنیا آنها را برد به راهی تاریک

چشم هایشان را هم گرفت؛ تا علائم و نشانه های راه روشن را نبینند.

آنان در سرگردانی های دنیا گم شدند؛

در نعمت هایش فرو رفتند

و دنیا شد خدایشان.

بعد، دنیا با آنها بازی کرد و

آنها هم با دنیا بازی کردند

و هرچه فراسوی آن بود، از یاد بردند.

اگر صبر کنی، تاریکی کنار می رود.

کجاوه های سفر، رسیده و آماده ایستاده اند.

هر که تند و سریع رود، به کاروان می رسد