پاورپوینت کامل بیچاره غذای سلف! ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیچاره غذای سلف! ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیچاره غذای سلف! ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیچاره غذای سلف! ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

اگر کسی از ما بخواهد که چیزی را تصور کنیم، می گوید: چشمانتان را ببندید و به مسئله مورد نظر فکر کنید. این بار خواهش می کنم با چشمانی کاملاً باز، تصور کنید؛ آن چه را می خوانید.

پلان اول

دانشجویی را مجسم کنید که دقیقه های پایانی کلاس را می گذراند و اتفاقاً به شدت هم گرسنه است؛ تا جایی که ممکن است کتاب را کباب بخواند. در زمان های نه چندان دور، نویسنده به این جای مطلب که می رسید، با قاطعیت می نوشت: «و هر چند دقیقه یک بار به ساعت خود نگاه می کند». بیچاره من که امروز باید بنویسم: «به تلفن همراه خود نگاه می کند؛ نه هر چند دقیقه یک بار؛ بلکه هر دقیقه ای چندبار!

تا شما سرگرم خواندن این توضیحات بودید، استاد محترم، پایان کلاس را اعلام کرد و دانشجوی مورد نظر هم عینهو موتور جت، بدون توقف به ایستگاه سلف دانشکده پرتاب می شود. حالا از این جا به بعد داستان را تصور کنید؛ حال دانشجوی بیچاره گرسنه را وقتی که وارد سلف می شود و ماکارانی ها را می بیند که روی زمین ریخته اند؛ بچه ها روی آنها بالا و پایین می پرند… افراد مشابه در چنین وضعیتی چه می کنند؟ نمی دانم… ولی دانشجوی قصه ما، همان جا روی زمین می نشیند و با دو دست بیچارگی، محکم بر سر خود می کوبد و فریاد وا اعتصابا سر می دهد. اعتصاب است؛ یعنی اعتراض به عدم کیفیت غذای سلف! تمام غذای آن روز، زیر پای دانشجویان محترم لگدمال می شود … خدا به داد جنس مذکر برسد که در چنین مواقعی، جنس مؤنث شاید بتواند خودش را از خطر مرگ بر اثر گرسنگی نجات دهد؛ شاید … .

پلان دوم

پی گیر عاقبت شخصیت ماجرای قبلی نشوید، بهتر است؛ احساساتتان هم جریحه دار نمی شود. این بار پیشنهاد می کنم که دانشجویی جدیدی را فرض کنید؛ اصلاً می توانید خودتان را هم تصور کنید. فکر کنید به سلف رفته اید و قاشق و چنگال در دست، در انتهای یک صف طولانی ایستاده اید و درست لحظه ای که ظرف غذا را می گیرید، چیزی در گوشتان پچ پچ می کنند و شما ناگهان رسالت بزرگی به دوش خود احساس می کنید. ظرف غذای گرم – که هنوز بخار آن بلند می شود – را با افتخار و احساس مسئولیت فراوان به بیرون سلف پرتاب می کنید و باز هم اعتصاب است؛ می گویند در اعتراض به نقص فنی و عدم کیفیت اتوبوس های دانشکده! از سلف که بیرون می روید، با افتخار سر خود را بالا می گیرید و می پرسید: ببخشید! قیمت یک شانه تخم مرغ چند است؟

نقص اتوبوس های دانشکده، غذای سلف، ضرر و زیان مالی، پرت کردن غذا به بیرون، اسراف و… لطفاً پیدا کنید پرتقال فروش را!

پلان سوم

آخر ترم است و می خواهد با بچه ها عکس یادگاری بگیرد؛ دوربین را تنظیم می کند و با لهجه غلیظ اصفهانی می گوید: «بچه ها موافقین؛ لبخند بزنیم؟ دوست ندارم عکسمون مصنوعی باشه، یک، دو… سه را نمی گوید که از لنز دوربین، پشت سر بچه ها، صحنه عجیبی را می بیند.

ظرف های غذا را به ترتیب خاصی چیده اند؛ از دم در سلف تا جلوی در اتاق یکی از مسئولین دانشکده. اولین بار است که چنین صحنه ای را می بیند. نمی داند چه اتفاقی قرار است بیفتد. دانشجوها تک تک و به ترتیب، ظروف را بر می گردانند؛ تا غذا به همان ترتیب خاص، روی زمین بریزد؛ کاملاً گیج شده است و با کمی کنجکاوی اصل قضیه روشن می شود.

اتفاقاً باز هم اعتصاب است؛ اما این بار اعتراض به عملکرد فلان مسؤل دانشکده! حالا اگر می توانید، لبخند بزنید… لطفاً.

یک معادله چند مجهولی

دیگر تصور کردن به کارمان نمی آید؛ یعنی لازم نیست. دور و برمان پر است از همین دانشجویان دیروز و متخصصان امروز؛ آنهایی که در اداره ای، شرکتی و یا نهادی، مشغول کارند؛ اما اگر نکته ای در پرونده ای جا به جا شود یا احیاناً بودجه ای گم و گور شود و یا… ، صدایی از هیچ کدامشان بلند نخواهد شد. دانشجو جماعت را چه می شود که وقتی بر میز مسئولیت تکیه می زند، زبان عدالت خواهی اش الکن می شود؟ زبانمان لال شود؛ اگر خدایی ناکرده بگوییم بعضی ها در اعتصابات دانشجویی، فقط جوگیر می شوند!

مختصر شاید ضعیف!

دانشجو حق دارد اعتراض کند؛ به کمبودها و کاستی های موجود. می شود به عملکرد مسئولین اعتراض کرد. می شود از عدم کیفیت امکانات موجود، ناراضی بود. می شود اعتراض کرد؛ زیرا بستن چشم ها به روی کمبود ها، کاستی ها و کم کاری ها، جامعه اسلامی را به زوال می کشاند؛ پس حتماً اعتراض کنید؛ اما… .

۱. اصلاح گر باشید؛ صرف اصلاح طلبی، هرگز مساوی و موازی اصلاح گری نبوده است و نخواهد بود. شاید مختصری هم فکری و ارائه ایده و طرح های متفاوت، قسمتی از مشکلات را هر چند ناچیز حل کنید.

۲. ابتکار داشته باشید؛ گاهی نگاهی متفاوت به مشکلات، کمبودها و کاستی ها، راه حل های متفاوتی به ما نشان می دهد.

۳. هدف داشته باشید؛ بدانید دقیقاً چرا، چگونه و به چه دلیل، در جمع معترضین حضور دارید.

۴. انصاف داشته باشید؛ وقتی