پاورپوینت کامل چله باورنشینی من ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چله باورنشینی من ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چله باورنشینی من ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چله باورنشینی من ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۴

۲۸بهمن، ۲۰ صفر، اربعین حسینی

داغ هفتاد و دو مرد، با جگر اهل حرم چه کرده است؟ همین قدر می بینم که صفحات تاریخ، میان زوزه بادهای مصیبت، به چهلمین تورق خود می رسد. اربعین با طوفانی از مرثیه، از راه می رسد. زمین، چهلمین روز بی حسینی اش را، چهلمین روز یتیمی اش را و اربعین رسوایی اش را به مویه نشسته است.

آن سو قافله آزادگان تاریخ را به نام اسیر، در کوچه های شهرها چرخانده اند و مردم، آن مردم غافل، به تماشا آمده اند. تاریخ را ورق بزن! ای محرم! ای پویایی محض! این بار نمی خواهم در تو توقف کنم. این بار تو بیا و در ما متوقف شو؛ بیا و پرده ها را بردار و آوازمان ده! بگو که کربلا، همین زمین امروز است؛ همین روزمرگی خاموش. بگو که حقیقت در محاصره تغافل آدمیان در بیابان سرگردانی ها غریب افتاده است.

یک اربعین خیمه برپا کرده ام و یک عاشورا فریاد زده ام؛ اما تا کربلایی شدن، راه درازی در پیش است.

چهل روز عزای مردان حقیقت را بردوش گرفته ام؛ غافل از آن که قرن هاست پیامشان مرا مخاطب قرار داده است و ما گوش نسپرده ایم.

چهل روز شهر سیه پوش خود را میزبان غم غربت آل الله داشته ام؛ بی آن که ادراک خود را از بطن عاشورا دریافته باشم. محرم، اما این بار، باید برای من فرصتی متفاوت باشد. عاشورا را این بار، باید در خویش نگه دارم. باید اربعین حسین علیه السلام، پاورپوینت کامل چله باورنشینی من ۱۸ اسلاید در PowerPoint در معانی و معرفت باشد. باید چنین باشد تا این که بتوانم در هیئت کربلاییان، ثبت نامی عاشقانه کنم.

چگونه آب بنوشم؟

۳ بهمن، ۲۵ محرم، شهادت امام سجاد علیه السلام

نه یک روز و نه یک سال، بلکه چهل سال تمام، عزاداری عاشوراییان را بر دوش کشیده است؛ رسالتی زیبا و دلنشین؛ پاک و مقدس! روزها را روزه گرفته است و شب ها را احیا. هنگام افطار است. خادم سفره را می گسترد. اشک بر پهنای صورت داغدارش جاری است. صدایش از سوز درونش حکایت دارد؛ چگونه آب بنوشم؛ در حالی که پدرم را با لب تشنه شهید کردند!

به صحرا می آید؛ روی تخته سنگی، سر به سجده می گذارد و هزار مرتبه، ذکر خدا می گوید. آن گاه که سر از سجده بر می دارد، خادم از او می پرسد: آیا وقت آن نرسیده که کمتر گریه کنید و از عزا به درآیید؟

پاسخش هنوز هم در ذهن پریشان زمین جریان دارد؛ وای بر تو! یعقوب پیامبر، دوازده پسر داشت؛ یکی از آنها از چشمانش پنهان شده شده بود؛ آن قدر گریست که مویش سپید شد و قامتش خمیده گشت و چشمانش نابینا؛ چگونه از من می خواهی که گریه نکنم؟ حال آن که پدر و برادران و عموها و دیگر عزیزانم را روی زمین، قطعه قطعه دیدم؛ در حالی که سر به بدن نداشتند؟

اوست که نه یک روز و یک سال که چهل سال تمام، عزای محرم را بر دوش کشیده است و اینک در افق وصل، معراجی به سوی خدای شهدا را لبیک گفته است؛ می رود تا مرثیه بلند او در زمین جاودان بماند و روضه حماسی کربلایی اش تا