پاورپوینت کامل چرا شیطان؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا شیطان؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا شیطان؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا شیطان؟ ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۶

چرا خدا شیطان را آفرید و به او مهلت داد تا انسان را گمراه کند؟

اگر چه شیطان از فرمان خداوند روگردانی کرده، اما در هر صورت، آفریده خداست و در جهان هستی، نقشی دارد. برخی از عارفان و حکیمان، شیطان را به سگ آموزش دیده تشبیه کرده اند که بیگانگان را آزار می دهد و به خودی ها کاری ندارد.

قرآن مجید نیز درباره کسانی که سزاوار وسوسه و آزارهای شیطانی اند، می گوید: «أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطِینَ عَلَی الْکافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا۱؛ آیا ندانستی که ما شیطان ها را بر کافران گماشته ایم؛ تا آنان را [به گناهان] تحریک کنند». در آیه دیگری آمده است: «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَی الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ۲؛ تسلّط او فقط بر کسانی است که وی را به سرپرستی برمی گیرند و بر کسانی که آنها به او [خدا] شرک می ورزند». از این آیات به خوبی آشکار می شود که کسانی که با اختیار خود، از ولایت الهی روی گردان شده اند، سزاوار اسارت شیطانی اند؛ اما قرآن درباره پاکان و انسان هایی که بهره مند از الهامات رحمانی اند، می فرماید: «إِنَّ عِبادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوِینَ۳؛ در حقیقت، تو را بر بندگان من تسلّطی نیست؛ مگر کسانی از گمراهان که تو را پیروی کنند».

حال در این پرسش موضوعات خداوند، انسان و شیطان، مطرح هستند؛ گرچه در بعضی از مباحث با هم مشترک هستند. در این جا به طور جداگانه، به بررسی آنها می پردازیم:

الف) خداوند

۱. هدف خداوند از خلقت انسان، به کمال رساندن اوست؛ یعنی هدف به فعل خدا مربوط می شود؛ نه به فاعل؛ زیرا خداوند، خود کامل مطلق است و نمی توان مقصود و هدفی برای ذات او تصوّر کرد.

۲. تبلور کمال انسان، «معرفت الهی» است و شناخت نیز در گرو عبادت اوست. از این رو، خداوند فرمود: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛۴ جن و انس را تنها برای عبادت خود آفریدم». با عبادت و معرفت ذات کامل مطلق (خداوند)، کمال انسان تحقّق می یابد.

۳. انسان عبادت گر را تنها در صورتی می توان در حال حرکت به سوی کمال برین به حساب آورد که آگاهانه و با اختیار، این مسیر را انتخاب نماید؛ نه آن که مانند فرشتگان، به صورت تکوینی عبادت کند و قدرت بر عصیان و نافرمانی خدا نداشته باشد؛ «بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُون۵».

از این رو، خداوند، انسان را موجودی مختار آفرید و انتخاب راه سعادت و شقاوت را در اختیار او قرار داد؛ «إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُورا؛۶ ما راه را به انسان نشان دادیم؛ خواه شاکر باشد یا ناسپاس».

۴. از این جا است که مسئله امتحان، به عنوان یکی از اهداف واسطه ای خلقت انسان مطرح می شود. امتحان، تبلور اختیار انسان است و جای تعجب ندارد که در آیات فراوانی از قرآن کریم، طرح این مسئله، به گونه های مختلف مشاهده می شود؛ «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَه أَمْشاجٍ نَبْتَلِیه۷؛ ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم؛ تا او را بیازماییم».

۵. برقراری یک امتحان واقعی، تنها در صورت قدرت بر انتخاب هر یک از دو طرف خیر و شرّ توسط انسان، میسر است. خداوند، انسان را گل سر سبد مخلوقات خود می داند و تنها برای خلقت او به خود تبریک گفته است؛ «فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِین»۸ از این رو، در جهت انتخاب مسیر کمال و خیر، امکانات فراوانی را در اختیار او گذاشته است که به برخی موارد آن اشاره می شود:

۱- ۵. آفرینش انسان بر اساس فطرت و گرایش ذاتی به خداوند؛ «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْه».۹

۲- ۵. ورود خداوند به صحنه، برای کمک به هدایت انسان: «قُلِ اللَّهُ یَهْدِی لِلْحَقِّ».۱۰

۳- ۵. الهام خوبی ها و بدی ها به انسان، به منظور گزینش آگاهانه او؛ «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواه».۱۱

۴- ۵. محبوب قرار دادن ایمان به خداوند، در نهاد انسان؛ «حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمانَ وَ زَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُم».۱۲

۵- ۵. یاری رساندن ویژه به مؤمنان در مسیر زندگانی؛ «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاه الدُّنْی».۱۳

۶- ۵. گشودن راه های هدایت به تناسب تلاش انسان؛ «اَلَّذینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِین».۱۴

۶. با وجود این همه امکانات در جانب خیر، وجود نیرویی در جانب شرّ نیز لازم بود؛ تا مسئله اختیار و امتحان واقعی، محقّق شود. این نیروها در مقابل الهامات خداوندی، انسان را به سوی شرّ، وسوسه می کنند؛ تا او در میان دو دعوت، خود مسیری را انتخاب و با عوامل گرایش به شرّ، مبارزه و جهاد کند و با این جهاد، به عالی ترین درجات کمال اختیاری دست یابد. از این رو، به منظور تحقق هدف الهی از خلقت انسان، آفرینش چنین نیروهایی در نظام هستی، لازم بود؛ تا امکان تشخیص خیر از شر، زیبا از زشت و خوب از بد و مبارزه در راه حق، وجود داشته باشد.

۷. با نافرمانی ابلیس و رانده شدن از درگاه خداوند و تقاضای مهلت، به منظور فریب انسان، خداوند او را بهترین گزینه برای انجام هدف خود دانست و با تقاضایش، مبنی بر درخواست مهلت، به صورت اجمالی موافقت کرد؛ تا در مقابل عوامل هدایت الهی، وسوسه گر انسان، به جانب شرّ باشد؛ اما این قدرت دادن، در راستای هدف خود، مبنی بر امتحان انسان و شناخت مؤمنان از غیرمؤمنان بود؛ «وَ ما کانَ لَهُ عَلَیْهِمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَنْ یُؤْمِنُ بِالْآخِرَه مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِی شَکٍّ».۱۵

ب) انسان

۱. انسان موجودی دو بعدی و ترکیبی از جان و تن است. او به مقتضای جان خود – که نفخه ای از روح الهی است میل به سوی کمال و حرکت به سوی هدف آفرینش خود دارد. قرآن این مسئله را این گونه بیان کرده است: «یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلی رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیه»۱۶؛ «ای انسان! تو کوشنده به سوی پروردگارت هستی که او را ملاقات خواهی کرد». انسان به مقتضای تن خود – که از خاک و گل آفریده شده است – میل به عالَم پایین و طبیعت مادی دارد.

میل جان اندر ترقی و شرف

میل تن، در کسب اسباب و علل

۲. از آن چه گذشت، معلوم می شود که در نهاد انسان، دو نیرو وجود دارد؛ نیرویی که او را به سمت بالا می کشاند و نیرویی که او را به ورطه سقوط سوق می دهد که گاهی از آن با عنوان نفس امّاره (نفس امر کننده به بدی) یاد می شود؛ «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَه بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّی».۱۷

۳. نیروهای فوق، ذات انسانی را ذاتی مختار قرار داده اند؛ تا در بین دو گزینه خیر و شرّ، یکی را انتخاب کند و از این جاست که می توان مسئله امتحان را با تحلیل ذات انسانی، به خوبی درک کرد.

۴. نیروی درونی راهنمای خیر، از سوی نیروهای بیرونی، با امکانات فراوان حمایت می شود. در بخش قبل به حمایت های ویژه خداوند اشاره شد. در این جا به ذکر نمونه ای دیگر از این حمایت ها (کمک ویژه فرشتگان) اشاره می شود. خداوند، این نیروها را به یاری استقامت گران در مسیر حق می فرستد؛ «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَه».۱۸

۵. در مقابل، می بایست نیروی