پاورپوینت کامل فراموش نکن! ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فراموش نکن! ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فراموش نکن! ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فراموش نکن! ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

۳

همه می خواهند فراموش کنند؛ یادشان برود که چقدر دیگران خوشبختند و آنها بدبخت که پول از پاروهای این دیگران بالا می رود و آنها حتی یک پارو هم ندارند که غم هایشان را یک گوشه جمع کنند؛ تا جایی برای شادی هم باز بشود.

تمام درها را بسته می بینند و خود را تنها، لیوان ها را خالی، فضا را تیره و تار و یاس و ناامیدی را یک پز روشنفکری … اما دل خودکشی ندارند؛ به هزار دلیل. وقتی هم نخواهی خودکشی کنی، معلوم نیست فرشته مرگ، کی به سراغت بیاید؛ پس مجبوری تحمل کنی.

این جور آدم ها، حال و حوصله مبارزه و مقاومت هم ندارند؛ پس بهترین راه برای گذران زندگی در این دنیا، فراموشی است. حالا چه جور می شود فراموش کرد، خب معلوم است؛ باید سرمان را گرم کنیم به کاری یا چیزی.

سرگرم کردن هم چند جور است؛ بروی به مواد کلاسیک و از مد افتاده ای مثل تریاک و هروئین معتاد بشوی یا به مواد مدرنی مثل شیشه و کوکایین و گراس و این آخری ها هم اکستازی یا بروی دنبال چیزهای دیگر. آخر برای همه نوع سلیقه ای، راه فراموشی هست. بی کلاس هایش می روند دنبال مواد مخدر؛ مثل الکل، سکس، خشونت و … و با کلاس ها، راه های دیگری را انتخاب می کنند؛ مثل خوردن و خوابیدن و پیتزا و کافی شاپ، پارتی، چت، اینترنت، سینما (از نوع هالیوودی) و حتی فوتبال.

خداییش این فوتبال، غیر از آنهایی که توی زمین بازی شان را می کنند و دنبال توپ می دوند و به هر حال، ورزش می کنند، چه فایده ای برای تماشاگرهایش دارد؛ جز هیجان و اضطراب و جنجال بی مورد، دعوا و کل کل های بیهوده، داد و فریاد و به اصطلاح، تخلیه انرژی هایی که اصولاً جایش در استادیوم نیست؛ انرژی ای که باید در تولید و صنعت و هنر و این چیزها خالی بشود؟

از یک اسپانیایی تازه مسلمان شده که با یک خانم ایرانی ازدواج کرده و در ایران هم ساکن است، شنیدم که می گفت: در بیست سالگی، عشق فوتبال بوده، اما حالا در بیست و پنج سالگی، در حالی که مسلمان است، دیگر فوتبال برایش مهم نیست. خنده اش می گرفت از مردم ما که خودشان را می کشند برای فوتبال. می گفت: فوتبال و سینما از آن ابزارهای استعماری هستند که جنبه هنری و ورزشی شان و تبلیغات رسانه ای آنها دست به دست هم داده، تا یادمان برود که اینها هم می توانند جای مواد مخدر را بگیرند و مردم کشور