پاورپوینت کامل من و تو ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل من و تو ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل من و تو ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل من و تو ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۳

باران

م. طاهری

کاش روزی می رسید که آسمان با صدای مهیب رعد صدایم می زد: های… بشتاب! باران آوردم.

و من می شتافتم به سویش و کودکانه فریاد خوشحالی سر می دادم. آن گاه دیگر می شد اشک هایم را زیر باران مخفی کنم و از روزهای خشکی و عطش برای باران بگویم و باران را ببینم که چه مهربانانه و با لطافت با قطراتش گونه های خشکی زده ام را نوازش می کند.

کاش می شد برسد روزی که باران باشد و کوچه ای بی انتها؛ آن وقت دیگر دنیا را می خواستم چه کار؟ دنیا نباشد…

کوچه باغی باشد با زلال باران و من که لب هایم را بر گوش قطرات باران می گذاردم و به او می گفتم چقدر دوریش درد داشت… و دیگر چه غم؟

که باران هست و هرچه که نخواست باشد، نابود!

این فقط یک تلنگر است

ملیکا بهزادی، کرج

چند ماه قبل فرزند سیزده ساله همسایه مان طی یک حادثه ناگهانی و در عرض چند دقیقه کوتاه، دچار خفگی شد و فوت کرد. دیروز یکی از بهترین اساتیدمان – شاید در اثر یک غفلت چند ثانیه ای- در یک تصادف رانندگی فوت کرد… .

به یاد بیاوریم لحظاتی که در عین ناباوری خبر فوت یکی از نزدیکانمان را شنیده ایم. آیا آنها حتی تا چند دقیقه قبل تصورش را می کردند که لحظه مرگشان فرا رسد؟

آیا برای ماه ها و سال های بعد نقشه ها نکشیده بودند؟

مرگ به همین آسانی است. مرگ همین قدر به ما نزدیک است؛ به اندازه ی یک لحظه غفلت. شاید در لحظه بعد در کمین ما باشد.

کسی چه میداند؟

مراقب اعمال و رفتارمان باشیم.

هر لحظه را به گونه ای زندگی کنیم که شاید آخرین لحظه باشد.

گاهی تصور کنیم که اگر همین حالا، لحظه مرگمان فرا برسد چه کارهای ناتمامی داریم که برای انجام دادن آنها مهلت بیشتری بخواهیم؟

از چه کسانی باید حلالیت بطلبیم؟

چه بدهی های ریز و درشتی داریم که هر زمان به یاد آنها می افتیم بر شانه مان سنگینی می کنند؟

همین امروز سعی در انجام این کارها داشته باشیم.

چه اصراری است جزو زیانکاران باشیم؟

گویی یک لحظه بیشتر در این دنیا درنگ نمی کنیم و در این یک لحظه یک عمر بی نهایت را رقم می زنیم.

نکند یک عمر بی نهایت را به یک لحظه بفروشیم که این است زیان واقعی.