پاورپوینت کامل امامان، واسطه بین بندگان و خداوند ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان، واسطه بین بندگان و خداوند ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان، واسطه بین بندگان و خداوند ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان، واسطه بین بندگان و خداوند ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۶

قالُوا یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا کُنَّا خاطِئِینَ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ۱

گفتند: ای پدر! برای گناهان ما آمرزش خواه که ما خطاکار بودیم. گفت: به زودی از پروردگارم برای شما آمرزش می خواهم که او، همانا آمرزنده مهربان است.

پرسش ۱: برخی به شیعیان اتهام می زنند که رفتن به زیارت گاه ها و یا حاجت خواستن از امامان، به معنای عبادت آنها و شرک است؛ چه پاسخی می توانیم به آنها بدهیم؟

پرسش ۲: چرا برای درخواست حاجت، به سراغ واسطه می رویم؟

بر اساس آیات قرآنی، توحید و شرک، دارای معیارهای روشنی هستند.

«توحید» در لغت، به معنای یکتا دانستن است و هنگامی که بر خداوند اطلاق می شود، به معنای اعتقاد به وحدانیت و یکی بودن اوست.

«شرک» در لغت، به معنای همتا دانستن در چیزی است و «شریک»، همان همتا و همتراز است. شرک در اصطلاح، به معنای شریک قرار دادن برای خدا در حاکمیت و ربوبیت است و حقیقت آن، این است که کسی را همتای خدا و همتراز او در خالقیت، مالکیت، ربوبیت و عبادت بدانیم و این، همان شرک عظیم است.۲

قرآن می فرماید: «أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ؛ از هر معبودی جز خدا، بپرهیزند».۳

مهم ترین انگاره در این جا، این است که چه عملی نشانه توحید و چه عملی شرک است؛ تا نتوان به راحتی به کسی اتهام شرک زد و یا عمل او را خارج از دایره توحید دانست.

توحید در عبادت و زیارت

برخی به شیعیان اتهام می زنند که نماز شما در زیارتگاه های امامان و یا حاجت خواستن از آنها، به معنای عبادت آنها و شرک است؛ در حالی که شیعیان در زیارت گاه ها به دو صورت زیر نیت می کنند:

۱. نماز را برای خداوند و به نیت تقرب به خدا می خوانند و ثواب آن را به روح امامان هدیه می کنند.

۲. به نیابت از امامان، نماز می خوانند و برای خداوند، رکوع و سجود به جا می آورند.

در این باره باید دانست که «عبادت» در اصطلاح قرآن و حدیث، ارکان خاصی دارد که با بودن آنها، عبادت اصطلاحی تحقق می یابد و بدون آنها، تنها مطلق خضوع محقق می شود. آن ارکان عبارتند از:

۱. انجام فعلی که گویای خضوع و تذلّل باشد.

۲. عقیده و انگیزه خاصی که انسان را به عبادت و خضوع نسبت به شخص واداشته است؛ مانند:

الف) اعتقاد به الوهیت کسی که برای او خضوع کرده است؛

خداوند متعال درباره مشرکان می فرماید: «الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ؛ آنان که با خدای یکتا، خدایی دیگر گرفتند، به زودی خواهند دانست که در چه جهل و اشتباهی بوده اند و با چه شقاوت و عذابی، محشور می شوند۴».

همچنین در جای دیگری می فرماید: «وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَهً لِیَکُونُوا لَهُمْ عِزًّا؛ و مشرکان خدای یگانه را ترک گفته، و برای احترام و عزت دنیوی، خدایان باطل را برگرفتند».۵

از این دو آیه و آیات دیگر، استفاده می شود که رکن عبادت غیرخدا و شرک، اعتقاد به الوهیت غیرخداوند است؛ در حالی که شیعیان، امامان را بنده خدا می دانند و معتقدند: «لا حول ولا قوه الا باللَّه»، «ولا مؤثر فی الوجود الا للَّه»؛ همه اراده ها مسخر اراده و توان حق تعالی است و همه امامان و پیامبران، مستقل از اراده و خواست خداوند، هیچند و تمام قدرت و ارزششان، به واسطه اتصال به آن منبع لایزال است و بندگی و اطاعت آن عزیزان نسبت به خداوند، موجب شده که خداوند به آنها معجزات و کرامات فراوانی عطا نماید.

ب) اعتقاد به ربوبیت کسی که بر او خضوع کرده است؛

خداوند متعال می فرماید: «یا بَنِی إِسْرائِیلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَ رَبَّکُمْ؛ ای بنی اسراییل! خدایی را که آفریننده من و شماست، بپرستید».۶

همچنین در جایی دیگر می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِیمٌ؛ همانا پروردگار من و شما، خداست؛ بپرستید او را که همین است راه راست».۷

از این دسته آیات نیز استفاده می شود که یکی از ارکان عبادت غیرخدا و شرک، اعتقاد به ربوبیت استقلالی غیرخداوند است؛ در حالی که شیعیان احترام و خضوعی که در برابر امامان دارند، به این عنوان است که آنها بندگان خوب خدا و اولیای الهی هستند و برای آنها، جدا از ربوبیت و اراده الهی، هیچ نقش و جایگاهی را قبول ندارند.

بر این اساس، «حقیقت شرک» آن است که کسی را همتای خدا و همتراز او در خالقیت، مالکیت، ربوبیت و عبادت بدانیم؛ ولی اگر بگوییم: حضرت مسیح، بیماران غیرقابل علاج را به اذن خدا شفا می داد و مردگان را به اذن خدا زنده می کرد و با علمی که از ناحیه خداوند کسب کرده بود، از مسائل پنهانی و غیب خبر می داد، نه به راه شرک رفته ایم و نه سخنی به گزاف گفته ایم.

قرآن درباره مسیح می فرماید: «[او را به عنوان] رسول و فرستاده، به سوی بنی اسراییل [قرار دادیم که به آنها بگوید:] من نشانه ای از طرف پروردگار شما، برایتان آورده ام. من از گِل، چیزی به شکل پرنده می سازم؛ سپس در آ