پاورپوینت کامل نگاه کلان به انقلاب اسلامی ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاه کلان به انقلاب اسلامی ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاه کلان به انقلاب اسلامی ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاه کلان به انقلاب اسلامی ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۴

گزیده سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشگاهیان شیراز، ۱۴/۲/۱۳۸۷

نگاه کلان، لازمه داوری صحیح

آن چه که من این جا می خواهم به شما عزیزان عرض کنم، نگاه کلان و جمع بندی شده به انقلاب است. چون ما در آستانه ورود در دهه چهارمیم، نزدیک به سی سال، گذشته، معمولاً در یک چنین دورانی، نگاه به یک حادثه- مثل حادثه عظیم انقلاب – یک نگاه همراه با قضاوت و داوری در مورد کارکردهاست. اگرچه در سی سالگی، انقلاب هنوز در عنفوان جوانی است؛ در این شک نیست؛ لیکن در عین حال در دوره سی ساله، وقتی انسان نگاه می کند، یک داوری ای نسبت به عملکرد و توفیق و کارآمدی برای انسان پیش می آید. ما در این داوری، باید اشتباه نکنیم و این جز با یک نگاه کلان، امکان پذیر نیست.

حلقه اول؛ اهداف انقلاب

من چند تا حلقه برای این بحث در نظر گرفتم که اینها را عرض بکنم؛ حلقه اول، این است که هدف انقلاب چه بود؟ هدف انقلاب، عبارت بود از ساختن یک ایرانی با این خصوصیاتی که عرض می کنم؛ مستقل، آزاد، برخوردار از ثروت و امنیت، متدین و بهره مند از معنویت و اخلاق، پیشرو در مسابقه جامعه عظیم بشری در علم و بقیه دستاوردها- که از اول و ازل، بین آحاد بشر، یک مسابقه است در دستاوردهای بشری، در علم و در بقیه خواسته ها و دستاوردهای بشری – برخوردار از آزادی با همه معانی آزادی. آزادی، فقط آزادی اجتماعی نیست – اگرچه آزادی اجتماعی، یکی از مصادیق مهم آزادی است – هم آزادی اجتماعی مورد نظر است، هم آزادی به معنای رها بودن و آسوده بودن و آزاد بودن کشور از دست اندازی بیگانگان و استیلای آنها- که گاهی کشور به ظاهر مستقل هم هست، اما زیر نفوذ است- و هم آزادی معنوی که آن، رستگاری انسان و تعالی اخلاقی انسان و عروج معنوی انسان است که هدف اعلی ، این است. همه کارها، مقدمه برای تکامل انسان و عروج انسانی است. این باید در جامعه اسلامی خود را نشان بدهد.

ایران با این خصوصیات، مطلوب انقلاب بود. شما بپرسید که از کجای انقلاب، این خصوصیات درمی آمد؟ کجا تدوین شد؟ من عرض می کنم از کلمه اسلامی. اسلام، اصلاً همین هاست. آن کسی که غیر از این در مورد اسلام تصور می کند، اسلام را نشناخته. آن کسی که تصور می کند اسلام فقط به جنبه های معنوی، آن هم با برداشت و تلقی خاصی از جنبه های معنوی- عبادت و زهد و ذکر و امثال اینها- می پردازد، به دنیای مردم، به لذات مردم، به خواسته های بشری مردم نمی پردازد، او اسلام را درست نشناخته؛ اسلام، این جوری نیست. همه این چیزهایی که گفتیم، هم آن چیزی که مربوط به مسائل دنیایی جامعه است، مثل عدالت، مثل امنیت، مثل رفاه، برخورداری از ثروت، برخورداری از آزادی و استقلال، هم آن چه که مربوط به مسائل اخروی است، مثل رستگاری، تقوا، پرهیزگاری، رشد اخلاقی، تکامل معنوی انسان، در کلمه اسلامی، مندرج است.

انقلاب می خواست به همه کسانی که در هر نقطه ای از دنیای اسلام هستند، نشان بدهد که این الگو، تحقق یافتنی و شدنی است؛ این هم نمونه اش. این، آن چیزی بود که به عنوان هدف انقلاب، وجود داشت. این هدف، از اول بود. به شما عرض کنم که امروز هم همین هدف هست. در آینده هم همین هدف خواهد بود. این هدف، ثابت است.

حلقه دوم؛ موانع انقلاب

حلقه دوم بحث، این است که این هدف را انقلاب اسلامی داشت؛ ما در خلأ که زندگی نمی کنیم؛ ما در یک واقعیاتی داریم زندگی می کنیم. این واقعیات، برای رسیدن به این هدف ها، کمک بود یا مزاحمت؟ یقیناً اگر مزاحم هایی که حالا می شمارم، وجود نداشت، رسیدن به این هدف، زمان زیادی نمی خواست. شاید در طول پنج سال، ده سال یک گروه متشکل قوی، می توانستند این اهداف را برآورده کنند؛ منتها در سر راه انسان، موانع وجود دارد. اساساً وجود همین مانع است که به تلاش انسان، معنا و حقیقت معنوی می بخشد و اسمش می شود جهاد؛ والا اگر مانع نبود، جهاد، معنی نداشت. جهاد، یعنی جد و جهد همراه با زحمت و چالش با موانع. این موانع چه بودند؟ ما دو نوع موانع داشتیم؛ یکی موانع درونی، یکی موانع بیرونی.

الف) موانع درونی انقلاب

موانع درونی یعنی چه چیزهایی؟ یعنی آن چیزهایی که در درون خود ما انسان ها – چه تصمیم گیرانمان، چه آحاد مردممان، چه ناظرین بیرون از گود مبارزه و انقلاب – وجود دارد. اینها موانع درونی است. موانع درونی، ضعف هاست؛ ضعف های فکری است؛ ضعف های عقلانی است؛ راحت طلبی است؛ آسان گرایی است؛ آسان پنداری است. این گاهی اوقات خودش یکی از موانع تحقق آن چیز است. باید برآورد و تقویم نسبت به کار و مشکلات کار، مطابق با واقع یا لااقل نزدیک به واقع باشد. آسان پنداری هم مثل آسان گیری و سهل انگاری است؛ آن هم یکی از موانع راه است. گریز از چالش هم یکی از ضعف های درونی ماست. به گریز از چالش، به غلط می گویند عافیت طلبی؛ عافیت طلبی، چیز خوبی است. عافیت، یکی از بزرگ ترین نعمت های الهی است؛ عافیت به معنای پنجه نیفکندن نیست؛ به معنای درست عمل کردن، به جا قدم گذاشتن، به جا ضربه زدن و به جا عقب کشیدن است. عافیت از بلا، مثل این است که بگوییم عافیت از گناه. بنابراین، عافیت طلبی، چیز بدی نیست؛ لیکن به غلط به گریز از چالش می گویند. عافیت طلبی، یعنی در واقع، همان راحت طلبی؛ مواجهه با مشکلات را زشت و ناپسند دانستن؛ آماده نبودن برای مواجهه با مشکلات. اینها، ضعف های درونی ماست.

یکی دیگر از ضعف های درونی عبارت است از تربیت