پاورپوینت کامل جنگ با ایران پس از انتخابات ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جنگ با ایران پس از انتخابات ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جنگ با ایران پس از انتخابات ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جنگ با ایران پس از انتخابات ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

موضوع انتخابات ایران و پیامدهای آن، همچنان از جنبه های مختلف، مورد توجه رسانه های غربی است. اگر چه اغلب مقالاتی که در رسانه های جریان اصلی آمریکایی به چاپ می رسند، در راستای همان خط تبلیغی است که دولت این کشور برای آنها تعیین کرده است، اما در این میان، معدود مقالات مستقلی نیز وجود دارند که از نظرگاهی کاملاً متفاوت و انتقادی، به این موضوع می پردازند و می کوشند افکار عمومی جامعه آمریکا را با سیاست های دولت این کشور، در ارتباط با موضوع انتخابات ایران، بیشتر آشنا کنند. مقاله حاضر با استناد به نظرسنجی انجام شده در ایران در هفته های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری، برخی از واقعیت هایی را فاش می کند که کمتر در رسانه های غربی دیده ایم.

رسانه های آمریکایی چه اندازه به انتخابات ژاپن، هند، آرژانتین یا هر کشور دیگری توجه می کنند؟ چه تعداد از روزنامه نگاران آمریکایی حتی خبر دارند که به جز در کشور انگلیس، فرانسه و آلمان، چه کسی در رأس هیئت حاکمه بر سر قدرت است؟ چه کسی می تواند نام رهبران سیاسی سوئیس، هلند، برزیل، ژاپن یا حتی چین را بگوید؟ اما تعداد زیادی می دانند که احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران است. دلیل این هم روشن است؛ رسانه های آمریکایی به طور روزانه در حال ارائه چهره ای اهریمنی از او هستند.

ساختن چهره ای اهریمنی از احمدی نژاد، توسط رسانه های آمریکایی، خود نشان دهنده غفلت آمریکاست. رئیس جمهور ایران، قدرت سیاسی را در دست ندارد. او فرمانده کل قوای مسلح نیست. او نمی تواند خارج از مرزهایی که توسط حاکمان ایران تعیین می شود – آیت الله هایی که تمایل ندارند جمهوری اسلامی با پول آمریکایی و با نوعی انقلاب رنگی سرنگون شود – سیاستی را تعیین کند.

ایرانیان تجربه تلخی در ارتباط با دولت آمریکا از سر گذرانده اند. اولین انتخابات دموکراتیک آنها، آن هم در شرایطی که کشورشان به کشوری اشغال شده و مستعمره می مانست، ظهور کرد و در دهه ۱۹۵۰م. از سوی دولت آمریکا سرنگون شد. دولت آمریکا به جای نامزد منتخب، دیکتاتوری را نشاند که مخالفان خود را که می اندیشیدند ایران باید کشوری مستقل باشد و نه آلت دست آمریکا، شکنجه می کرد و به قتل می رساند.

«ابرقدرت » آمریکا هیچ گاه آیت الله های اسلامی ایران را به خاطر انقلاب اسلامی آنها در اواخر دهه ۱۹۷۰م. که دولت دست نشانده آمریکا را سرنگون کردند و کارکنان سفارت آمریکا را به عنوان «لانه جاسوسی» به گروگان گرفتند، نبخشیده است. در جریان این گروگان گیری، دانشجویان ایرانی، اسناد ریزشده سفارت خانه را در کنار هم چیدند و نقش پیچیده آمریکا در نابودی دموکراسی ایرانی را به اثبات رساندند.

رسانه های شرکتی آمریکایی که تحت کنترل دولت هستند، یک «وزارت تبلیغات» هستند که نسبت به انتخاب مجدد احمدی نژاد، با گزارش هایی بی وقفه درباره اعتراضات خشونت آمیز ایرانیان که نسبت به تقلب در انتخابات صورت گرفت، واکنش نشان داده اند. تقلب در انتخابات به عنوان یک واقعیت، مطرح شده است؛ در حالی که هیچ مدرکی برای اثبات آن وجود ندارد. واکنش رسانه های آمریکایی به تقلبات مستند در انتخابات دوران جرج دبلیو بوش و کارل راو، نادیده گرفتن شواهد مستند انبوهی از تقلبات واقعی در انتخابات بود.

رهبران کشورهای آلت دست آمریکا، یعنی بریتانیا و آلمان، در عملیات جنگ روانی آمریکا، پشت سر این کشور قرار گرفته اند. وزیر امور خارجه بدنام انگلیس، دیوید میلبند، «تردید جدی» خود را نسبت به پیروزی احمدی نژاد، در نشست وزرای اتحادیه اروپا در لوگزامبورگ، اعلام کرد. البته میلبند، هیچ منبع اطلاعات مستقلی برای این ادعای خود ندارد. او صرفاً دستورات آمریکا را دنبال می کند و بر ادعاهای بی اعتبار نامزدهای شکست خورده که مورد ترجیح دولت آمریکا بودند، اتکا می کند.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز تحت فشار قرار می گیرد. او از سفیر ایران خواستار «شفافیت بیشتر» در انتخابات

می شود؛ حتی جناح چپ آمریکا بر تبلیغات دولت این کشور، صحه می گذارد. رابرت دریفوس که در «نیشن»، قلم می زند، یک بازنگری تاریخی از یکی از مخالفان ایرانی را ارائه می دهد؛ انگار که مخالفان حکومت ایران، منبع حقیقت قطعی درباره «انتخابات نامشروع» می باشند.

منبع اطلاعات رسانه های آمریکایی و کشورهای آلت دست آمریکا چیست؟

هیچ چیز نیست جز اصرار نامزدهای شکست خورده که مورد ترجیح آمریکا بوده اند؛ اما برای عکس این حالت، شواهد بی شماری وجود دارد. قبل از انتخابات ایران، یک نظرسنجی مستقل و عادلانه توسط نظرسنجان آمریکایی به عمل آمد. نظرسنجان، «بن بالن» از مرکز غیرانتفاعی «مرکز افکار عمومی» و «پاتریک دوهتری» از مرکز غیرانتفاعی «بنیاد آمریکای جدید»، نتایج نظرخواهی خود را در پانزده ژوئن در «واشنگتن پست» انتشار دادند. بودجه این نظرسنجی، توسط «بنیادر رادران راکفلر» تأمین شده بود و توسط یک شرکت نظرخواهی و به زبان فارسی انجام شده بود که برای «ای بی سی نیوز» و «بی بی سی» کار می کرد و جایزده «امی» را دریافت کرده بود.

نتایج این نظرسنجی که تنها اطلاعات واقعی است که تا این زمان در اختیار داریم، نشان می دهد که نتایج انتخابات، بازتابی از خواست رای دهندگان ایرانی است. در میان اطلاعات به شدت جالب توجهی که این نظرسنجی آشکار می سازد، می توان به این مورد اشاره کرد:

«بسیاری از کارشناسان ادعا می کنند که اختلاف آرای رئیس جمهور فعلی، محمود احمدی نژاد، نتیجه تقلب یا دست کاری در نتیجه انتخابات بوده است؛ اما نظرنسجی ما از مردم سراسر این کشور، سه هفته قبل از انتخابات، نشان داد که احمدی نژاد با اختلافی دو به یک از دیگر نامزدها پیش است؛ یعنی بیشتر از اختلاف رای واقعی که در انتخابات روز جمعه به دست آورد».

«در حالی که گزارش گران غربی از تهران در روزهای منتهی به روز رأی گیری، نوعی شور و حرارت مردمی را نسبت به رقیب اصلی احمدی نژاد، میرحسین موسوی به تصویر کشیده اند، نمونه گیری های علمی ما از سراسر سی استان ایران نشان داد که احمدی نژاد، پیشتاز است».

«وسعت حمایت از احمدی نژاد، در نظرسنجی پیش از انتخابات ما، مشهود بود؛ مثلاً در طول مبارزات انتخاباتی، موسوی تأکید داشت که هویت او آذری است؛ یعنی دومین گروه نژادی بزرگ پس از فارس ها تا رأی دهندگان آذری را به خود جذب کند. نظرسنجی ما نشان داد که آذری ها هم با نسبت دو به یک، به احمدی نژاد توجه دارند».

«در بیشتر تفسیرها، جوانان ایرانی و اینترنت به عنوان منادیان تغییر در این انتخابات به تصویر کشیده شدند؛ اما نظرسنجی های ما روشن کرد که فقط یک سوم ایرانیان به اینترنت دسترسی دارند؛ در حالی که جوانان هجده تا بیست ساله، قوی ترین بلوک رأی دهندگان احمدی نژاد را در