پاورپوینت کامل همیشه دانشجو ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همیشه دانشجو ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همیشه دانشجو ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل همیشه دانشجو ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

تا کی باید دانش آموخت؟

زمان بازنشستگی در امر آموزش، کی است؟

تا وقتی انسان انسان است، فراغت از علم برای او بی معنی است.

گذشته از آنان که علم را برای دریافت «مدرک» و وسیله ای برای «استخدام» می دانند، شیفتگان دانش از آموختن، چنان لذت می برند که هرگز از آن نه می آسایند؛ نه خسته می شوند و نه برایشان عادی و تکراری می شود؛ مصداق حدیثی که می گوید: دو گرسنه، هرگز سیر نمی شوند؛ طالب علم و طالب مال!

اگر پیامبر خدا فرموده است: «زگهواره تا گور، دانش بجوی»۱، کسانی هم که پرورده این مکتبند، شوق آموختن را تا واپسین لحظات عمر، در دل دارند و در سنین پیری هم با مطالعه، سؤال، بحث علمی، تفکر و. ..، در ارتقای سطح دانش خویش، می کوشند و برای آنان، «بازنشستگی علمی»، بی معناست.

یک نمونه

در کتاب های حدیثی، روایتی معروف به «حدیث عنوان بصری» آمده که از جهاتی آموزنده است.

«عنوان بصری»، یکی از راویان علم دوست از مردم بصره بود. سن او بسیار بالا بود و به ۹۴ سالگی رسیده بود؛ اما همچنان شوق آموختن داشت و شیفته شنیدن حدیث از صاحبان سخن و معرفت بود.

خودش می گوید: سال های متمادی از «مالک بن انس» درس و حدیث می آموختم و نزد او رفت و آمد داشتم. وقتی حضرت جعفر بن محمدصادق به مدینه آمد، تصمیم گرفتم که با او هم رفت و آمد داشته باشم و از علوم او بهره مند شوم. روزی آن حضرت به من فرمود: من مردی گرفتار و تحت نظر هستم و علاوه بر این، در طول روز هم برنامه های «ذکر» دارم؛ وقت مرا نگیر و مثل گذشته، پیش مالک بن انس برو و از او دانش بجوی. این سخن، اندوهگینم ساخت. پیش خود گفتم: لابد خیری در من نمی بیند که مرا از رسیدن به حضورش و شنیدن حدیثش، طرد می کند. فردای آن روز به حرم حضرت رسول رفتم؛ دو رکعت نماز خواندم و از خداوند خواستم که دل حضرت صادق را نسبت به من مهربان کند؛ تا بتوانم از محضرش علم بیاموزم و دیگر پیش مالک بن انس نروم و چون محبت امام صادق در دلم ایجاد شده بود، علاقه مند بودم از او کسب فیض کنم.

از خانه جز برای نماز، بیرون نمی شدم. صبرم تمام شد. لباس پوشیده، کفش به پا کردم و به قصد تشرف به خانه آن حضرت، از خانه بیرون رفتم. از خادم آن حضرت اجازه ورود خواستم؛ گفت: حضرت، مشغول نماز و عبادت است؛ صبر کن و پس از مدتی بیرون آمد و بشارتم داد که آقا اجازه ورود دادند.

پس از بار یافتن به محضر او و گفت وگوهای مقدماتی، امام سخنانی به این مضمون برایم فرمود:

«بدان که علم، به زیاد آموختن نیست. علم، نوری است که در دل آن که خدا بخواهد، افکنده می شود. اگر می خواهی به دانش برسی، در گام نخست، خود را به مقام عبودیت و بندگی برسان؛ سپس علمی بطلب که به آن عمل کنی، از خدا هم بخواه که دانش را به تو بفهماند…».

آن گاه امام رهنمودها و نکاتی درباره حقیقت «عبودیت» و خداجویی و عزت طلبی از درگاه پروردگار، بیان فرمود و به نه مسئله وی را نصیحت کرد که سه تا درباره ریاضت نفس و خودسازی بود؛ سه تا در مورد حلم و بردباری و سه تا در زمینه علم و سفارش کرد که این نکته ها را نیک به خاطر بسپارد و درباره آنها سستی نکند.

توصیه های دانشجویی

عنوان بصری که در دیدار با امام صادق و طی کردن مقدمات یاد شده، دل خود را آماده پذیرش توصیه های آن حضرت درباره «علم» ساخته بود، سفارش های امام را این گونه نقل کرده است:

اول: آن چه را نمی دانی، از دانایان بپرس و هرگز مباد که از روی آزمایش و به زحمت افکندن آنان بپرسی.

این نکته، بیان گر روش علم آموزی است. غرور، سبب می شود که انسان از پرسیدن طفره رود.

تواضع علمی، موجب می شود که دانش جو برای کسب علم، در هر مرتبه ای که باشد، نزد استاد، زانو بزند و از