پاورپوینت کامل کشتار آزادی… ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کشتار آزادی… ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کشتار آزادی… ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کشتار آزادی… ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

حمله به کشتی آزادی و شکست چندجانبه اشغالگران قدس

تصاویری که توسط دوربین های موجود در داخل کشتی آزادی از حمله نظامیان صهیونیست ضبط و پخش شده است، ده ها پرسش را به دنبال دارد که باید فرماندهان ارتش و نیروی دریایی رژیم اشغال گر قدس، به آنها پاسخ دهند. بدون ذره ای تردید می توان گفت که مقامات مذکور، هیچ پاسخ قانع کننده ای برای این پرسش ها ندارند. برخی از این پرسش ها و نکات مورد توجه عبارتند از:

۱. چرا ارتش عبری بعد از گذشت دوازده ساعت از انجام اقدام نظامی خود برضد کشتی آزادی و نیز پخش اخبار از سوی فلسطینیان و ترک ها درباره این ماجرا و نیز همدردی افکار عمومی جهان با قربانیان، تصاویر مربوط به عملیات خویش را پخش کردند؟

۲. چگونه می توان باور کرد که سربازان مسلح نیروی دریایی، تنها با کلت و سلاح کمری شان این تعداد از سرنشینان کشتی آزادی را به شهادت رسانده یا زخمی کرده اند؟ در این جا دو احتمال وجود دارد؛ یا این که سربازان از سلاح های پیشرفته خودکار برخوردار بودند و یا آن که (به ادعای اشغال گران) سرنشینان کشتی توانستند سلاح های سبک را از نظامیان صهیونیست بگیرند و در هنگام شلیک به سوی آنها، دیگر حاضران در کشتی را به اشتباه هدف قرار دهند. حال این سوال پیش می آید که چطور تعدادی از فعالان صلح موفق شده اند که اسلحه را از دست سربازان زبده نیروی دریایی رژیم صهیونیستی بگیرند؟

۳. آیا فرماندهان ارتش عبری از ششصد فعال صلحی که در کشتی آزادی حضور داشتند و هدفشان برملا ساختن چهره واقعی اشغال گران قدس بوده است، انتظار داشتند که با گل و پرچم های سفید آشتی از سربازانشان پذیرایی کنند؟ ۴. هیچ کدام از افسران یا کارشناسان نظامی صهیونیست، بروز درگیری با سرنشینان کشتی را پیش بینی نکردند؛ حال آن که نمونه این درگیری ها را همواره در تظاهرات بعد از ظهر هر روز جمعه در روستاهای نعلین و بلعین کرانه باختری که به نشانه اعتراض به احداث دیوار حائل برگزار می شود و با حضور فعالان خارجی صلح نیز همراه است، شاهد هستیم؟

۵. اعزام نیروهای غیر مناسب برای انجام چنین ماموریتی (حمله به کشتی آزادی)، کار اشتباهی بوده است. این کار در حیطه تخصص نیروهای مرزبان رژیم اشغال گر قدس می باشد؛ زیرا ماموریت کماندوهای نیروی دریای، منحصر به انجام عملیات هلی برد است و مهارتی در درگیری های خونین ـ مانند آن چه به ادعای صهیونیست ها در کشتی آزادی رخ داد ـ ندارند.

۶. آیا عاقلانه است که تعداد اندکی نیرو برای کنترل بیش از ششصد مسافر کشتی آزادی اعزام گردند؛ حال آن که به ادعای اشغال گران این افراد (۶۰۰ نفر) برای مقابله با نظامیان، آماده و حتی صهیونیست ها را به حالت گروگان گرفته بودند؟

۷. تا پیش از تاریخ ۳۱/۵/۲۰۱۰ (روز حمله به کشتی آزادی) ارتش صهیونیستی در میان دیگر ارتش ها از لحاظ تکنولوژیکی و الکترونیکی، به عنوان برترین به شمار می رفت؛ ولی بعد از این تاریخ، اوضاع، تغییر کرد و این ارتش ثابت کرد که ضعیف ترین است؛ زیرا عملا در قطع جریان برق کشتی درماند و نتوانست مانع از انتقال تصاویر مستقیم ارسالی از آن شود.

حمله به کشتی آزادی، با چه هدفی انجام گرفت؟

این یک اصل کاملا روشن است که رژیم صهیونیستی به عنوان اشغال گر نوار غزه به شمار می رود؛ حتی اگر حضور مستمر نظامی در این منطقه نداشته باشد؛ زیرا بر اساس قوانین، اشغال گری به معنای کنترل و سیطره عملی بر یک منطقه است و تل آویو با عقب کشیدن نیروهای خود و نیز تخلیه شهرک های صهیونیست نشین موجود در نوار غزه، در تابستان سال ۲۰۰۵م. به دوره اشغال گری خود در این منطقه خاتمه نبخشیده است؛ حتی اگر این امر (عقب نشینی) از سوی افراد به عنوان آزادسازی کامل این منطقه تفسیر شود.

پروژه رژیم اشغال گر قدس در باره نوار غزه از همان ابتدا مشخص بود و حتی پس از آن که مدیریت کامل این منطقه در پی پیروزی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین، حماس، در انتخابات سال ۲۰۰۶م. و ماجرای پاک سازی در سال ۲۰۰۷م. به دست این جنبش افتاد، این پروژه، هیچ تغییری نکرد.

در سال ۲۰۰۷م. اشغال گران، نوار غزه را به عنوان یک منطقه متخاصم اعلام کردند؛ تا از این طریق بتوانند برنامه های ویران گرایانه خود را در قالب محاصره، به اجرا بگذارند که حداقل هدف آن، نابودی حماس و حداکثر آن نیز نابودی ساکنان نوار غزه بود.

رژیم صهیونیستی محاصره ای را برضد نوار غزه آغاز کرد که ما نمونه آن را در سطح بین المللی نداشتیم. این محاصره، دریایی، زمینی و هوایی بود و با انسداد شریان های حیاتی جامعه فلسطین همراه شد. محاصره تحمیلی اشغال گران قدس برضد نوار غزه، در قوانین بین المللی، نوعی نسل کشی به شمار می رود و اقدامی محکوم شده است.

محاصره نوار غزه، نقض آشکار مفاد کنوانسیون چهارم ژنو است که بر اساس آن، دولت اشغال گر به خاطر اقداماتی که برضد ملت تحت اشغال انجام می دهد یا تعهداتی که در قبالش دارد، مسئول است و به دیگر سخن، این کنوانسیون رای را در این ماجرا به نفع شهروندان غزه ای صادر می کند. با بررسی قوانین مختلف بین المللی در خصوص حقوق بشر

می بینیم که محاصره نوار غزه، اقدامی غیر انسانی است و شکستن سد محاصره نیز گامی در جهت مقابله با جنایتی می باشد که اشغال گران برضد ساکنان نوار غزه انجام می دهند و از سوی دیگر، اقدام برای متوقف کردن تلاش هایی که در جهت رفع محاصره انجام می گیرد، جنایتی است که در نوع خود بسیار سنگین تر از محاصره نوار غزه می باشد؛ محاصره ای که در حکم فعالیت مستمر، جهت نابودی ملتی است که در یک منطقه کوچک جغرافیایی، گرفتار شده است و حتی این حق را ندارد که از سرنوشت شومی که اشغال گران برایش رقم زده اند، رهایی یابد.

جنگ میان رژیم صهیونیستی و کشتی آزادی، جنگ میان دو گروه مختلف است. گروه اول، ملت های جهان هستند که با اهدافی انسانی و برای نجات ساکنان غزه از سرنوشت شومی که اشغال گران برایشان نوشته اند، وارد عمل شده اند و گروه دوم، رژیم صهیونیستی و حامیان آن هستند که می خواهند حتی در مورد حیات یا مرگ ساکنان غزه نیز خود به تنهایی تصمیم گیری نمایند.

درست است که رژیم صهیونیستی با هدف به شکست کشاندن ماموریت کشتی آزادی، دست به اقدام نظامی برضد آن زد، ولی این کشتی حتی با این وجود، بخش مهمی از اهداف سفر خود را محقق ساخته و موفق شده که نگاه جهان را متوجه جنایتی نماید که رژیم اشغال گر قدس می خواهد آن را به فراموشی بسپارد.

این گونه به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی، موفقیت کشتی آزادی در انجام ماموریتش را در آن می دید که دست اندرکاران آن، کمک ها را تقدیم اهالی غزه نمایند و با اهالی غزه دیدار کنند که این، خون تازه ای در شریان های حیاتی جامعه فلسطینی می باشد؛ شریان هایی که قاهره و تل آویو در جهت قطع کردن آن می کوشند؛ ولی این تصور، اشتباه بود و باعث شد که شکست دیگری در برنامه های این رژیم، رقم بخورد و مخالفان تل آویو، طرف پیروز این بازی باشند. اقدام نظامی صهیونیست ها برضد کشتی آزادی، باعث آب شدن طرحشان برای نابودی ملت فلسطین گردید و به حمایت بیشتر از مقاومت انجامید و مشروعیت گروه های مبارز را افزون ساخت. این اتفاق در حالی رخ داد که اشغال گران با حمایت طرف های بزدل عربی، به محاصره رسانه ای و سیاسی مقاومت دست زده بودند.

همان طور که گفتیم، صهیونیست ها نمی خواستند به کشتی آزادی اجازه دهند که ماموریتش را به انجام برساند؛ ولی اشغال گران در انجام این هدف، از کارمایه خشونت استفاده کردند و دست به قتل افراد زدند. غاصبان قدس با این کار، می خواستند خسارت و زیان سنگینی را نیز به طرف ترک وارد آورند؛ زیرا بعد از سرسپردگی نظام های عربی به تل آویو، ترکیه به نوک پیکان مقابله با طرح محاصره نوار غزه مبدل شد و حمله به کشتی آزادی، با هدف سر شاخ شدن با آنکارا صورت گرفت.

رژیم عبری با این اقدام خونین خود در صدد بود تا واقعیت جدیدی را به جامعه جهانی تحمیل کند و دست به کاری بزند که دیگر دولت ها، آن را به عنوان تنها طرفی بشناسند که حق سیطره و کنترل کامل بر نوار غزه و تعیین سرنوشت مردمانش را دارد. اشغال گران با اقدام زشت و زننده خود برضد کشتی آزادی، در واقع، ترکیه را در معرض آزمایش قرار دادند؛ تا ببینند که حداکثر واکنش آنکارا در قبال این موضوع، چگونه خواهد بود و آیا طرف ترک حاضر است تا تمامی روابط خود را با تل آویو قطع کند؟

در این نکته نمی توان تردید کرد که غاصبان قدس از پیامدهای حرکت زشت و زننده خویش برضد کشتی آزادی، با خبر بودند؛ ولی پیش بینی آنها این بود که می توان جلوی این پیامدها را ـ و گرچه بعد از یک دوره خاص ـ گرفت؛ یعنی همان اتفاقی که در جریان گزارش گولدستون روی داد و در آن ماجرا، صهیونیست ها با توسل به رسانه های دروغ پرداز خویش، از فشار ناشی از این گزارش نجات یافتند.

تاثیر حمله به کشتی آزادی بر مناقشه اعراب و اسرائیل

باید اعتراف کرد که اقدام جنایتکارانه رژیم صهیونیستی برضد کاروان آزاد