پاورپوینت کامل ریشه های ایدئولوژیک تروریسم در اسرائیل ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه های ایدئولوژیک تروریسم در اسرائیل ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه های ایدئولوژیک تروریسم در اسرائیل ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه های ایدئولوژیک تروریسم در اسرائیل ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

رژیم نژادپرست صهیونیستی با تجاوز وحشیانه اخیر خود به کاروان آزادی، نه تنها به مقابله با کسانی پرداخت که برای شکستن محاصره ملت فلسطین در غزه در این کاروان گرد آمده بودند، بلکه بدین وسیله، مقابل تمام جهانیان ایستاد و تمام قوانین بین المللی و عرف های جهان متمدن را که خواهان احترام به حرمت زندگی بشری، به ویژه در مورد شهروندان غیرنظامی در زمان صلح بودند زیر پا گذاشت.

با وجود ضعف موضع آمریکا و کوتاهی اوباما از محکوم کردن علنی این تجاوز رژیم صهیونیستی، چند کشور اروپایی این تجاوز را که یک دزدی دریایی وحشیانه تلقی می شد، محکوم کردند؛ زیرا تجاوز به کاروان آزادی، در آب های بین المللی و با فاصله ۸۰ مایل از آب های رژیم صهیونیستی صورت گرفته بود.

این مقاله تلاش دارد برای خواننده آشکار سازد که خوی وحشیانه و ددمنشانه رژیم صهیونیستی، در این تجاوز جنایتکارانه، در واقع، ریشه در ایدئولوژی و اندیشه صهیونیسم معاصر دارد. برای تبیین و شرح این برداشت ها، بر مرجع اساسی و مهمی استناد خواهیم کرد که آن را «مایکل بریتچر»، استاد علوم سیاسی یهودی الاصل کانادا، تالیف کرده است.

اهمیت مباحث بریتچر در این نهفته است که وی به تحلیل های تئوریک اکتفا نمی کند؛ بلکه برای اثبات سخنان خود، دیدارها و گفت وگوهای متعدد و بسیاری با نخبگان سیاسی رژیم صهیونیستی انجام داده است و غنا و اهمیت این سخنان، از این جا نشئت می یابد؛ به نحوی که مشابهی برای آن در منابع دیگر نمی توان یافت.

با وجودی که بریتچر در ابتدای تبیین تصویر اعراب در اذهان نخبگان اسرائیلی، توضیح می دهد که «برداشت و تصور اسرائیلی» از اعراب به عنوان یک جهان، یک عقل، یک جامعه، یک ملت و یک دشمن، بسیار محدود است؛ اما جایگاهی اساسی در نگرش جهانی سیاست گذاران رژیم صهیونیستی و در وضع سیاست های عالی این رژیم دارد، به هر حال، آن چه بریتچر آن را تصویر و برداشت از اعراب در اذهان نخبگان اسرائیلی می نامد، بیشتر به استراتژی های گوناگون و مختلفی نزدیک است که نخبگان این رژیم خواهان اتخاذ آن در برابر اعراب هستند.

بریتچر نتیجه می گیرد که در اسرائیل، یک برداشت از اعراب وجود ندارد؛ بلکه برداشت ها، متعدد و متضاد با یکدیگر است و همین تفاوت برداشت هاست که موجب می شود بتوان اختلاف میان بن گورین و موشیه شاریت طی سال های

۱۹۵۳ ـ ۱۹۵۶م. پیرامون سیاست گذاری های اسرائیل در برابر اعراب را دریافت.

در واقع باید گفت که در اندیشه صهیونیستی، سه الگوسازی از «برداشت های اسرائیلی از اعراب» وجود دارد که سه برداشت متفاوت را در بر می گیرد؛ بوبریسم (منتسب به مارتین بوبر، فیلسوف و استاد دانشگاه یهودی تبار اتریش)، بن گورینیسم (منتسب به بن گورین، اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی) و وایزمنیسم (منتسب به حاییم وایزمن، اولین رئیس جمهور رژیم صهیونیستی).

بوبریسم

اولین برداشت که «بوبریسم» خوانده می شود، خواهان دست یابی به توافق و سازش با اعراب، از طریق راهبردهای محافظه کارانه است و این گرایش، همان گونه که ذکر آن رفت، منتسب به مارتین بوبر، فیلسوف و اندیشمند مشهور یهودی است که تلاش کرد طی دوره اقامتش در سرزمین های اشغالی، میان اعراب و یهود، سازش و تفاهمی به وجود آورد.

منطق اساسی نهفته در این جریان را می توان این گونه خلاصه کرد که یهودیت، آیینی با معیارهای والای اخلاقی است و از آن جا که ظلم و ستمی بر اعراب جاری شده، اسرائیل باید تاوان کرده های غیراخلاقی خویش را بپردازد. شاید بهترین و رساترین توصیف ارائه شده از این جریان، توصیفی باشد که خود بوبر در کتاب The Samsonite به آن اشاره کرد؛ «هنگامی که پس از صدها سال به سرزمین خویش بازگشتیم، به گونه ای در آن دخل و تصرف کردیم که گویی خالی از سکنه است و حتی فراتر و بدتر از آن؛ گویی ساکنان آن و کسانی که با آنها برخورد کردیم، هیچ مقدار و ارزشی ندارند و نباید به آنها توجهی داشته باشیم؛ به تعبیری دیگر، گویی آنها وارد دایره فهم و ادراک ما نمی شوند. با این که آنها وارد حوزه ادراک و آگاهی ما شده بودند؛ اما این ادراک، آن چنان که باید، واضح و روشن نبود؛ از این جهت که اگر