پاورپوینت کامل چشمه ربنا… ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشمه ربنا… ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشمه ربنا… ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشمه ربنا… ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

نیاز درونی

در کویر سینه ام، چشمه های «ربنا» است

بر لبم شکوفه «آت ما وعدتنا» است

بند بند هستی ام، ترجمان این دعاست:

لاتزغ قلوبنا، بعد اذ هدیتنا…۱

حقیقت دعا، روی آوردن به معبود بی همتا و آفریدگار توانایی است که همه هستی، قلمرو اراده اوست و دانش و قدرتش، بی حد و نهایت است و همه موجودات و آفریده ها، در قبضه قدرت و مشیت اوست و آمرزش و بخشایش بندگان، عذاب و پاداش و بهشت و دوزخ، به دست اوست.

احساس نیاز به چنین معبودی، در درون انسان هاست؛ چه به زبان آورند و چه از اعتراف به آن پرهیز کنند و هر چند در شرایط عادی و زندگی معمولی از آن غافلند، ولی هنگام مواجهه با خطر یا بروز مشکلات، دلشان سراغ آن معبود یگانه می رود و حالت دعا پیدا می کنند و امید به آن معبود دارند.

حقیقت دعا، نوعی روی آوردن به خدا و برقراری رابطه با اوست. احساس نیاز بنده از یک سو، درک بی نیازی و عظمت و قدرت خدا از سوی دیگر و ابراز این نیازمندی در آستان آن معبود از سوی سوم، ترکیبی به وجود می آورد که آن را «دعا و نیایش» می نامیم.

در نیایش، هم به ستایش خدا و بازگو کردن نعمت ها و خوبی هایش در حق خود می پردازیم، هم کاستی ها، معجزه ها، نیازها، خطاها و قصورها و تقصیرهای خود را بر زبان می آوریم و هم از آن قادر متعال می طلبیم که نیازمان را برآورد؛ مشکلمان را حل کند؛ دردمان را درمان نماید؛ خطایمان را ببخشاید و ما را مشمول نگاه لطف و مهربانی خویش قرار دهد و دعایمان را مستجاب کند.

اینها همه، هم روح ما را پالایش می دهند، هم صفای درون و امیدواری ایجاد می کنند، هم وسیله اصلاح نفس و جبران لغزش ها و خطاها می گردند و هم ما را خدایمان نزدیک تر می کنند. سعدی می گوید:

دوست نزدیک تر از من به من است

وین عجب تر که من از وی دورم

چه کنم با که توان گفت که او

در کنار من و من مهجورم

امام صادق علیه السلام می فرماید: «علیکم بالدعا، فانکم لاتتقربون بمثله؛۲ بر شما باد دعا و نیایش! همانا شما به چیزی مانند دعا به خدا نزدیک نمی شوید».

احساس نیاز

تا انسان، نیاز خود را درک نکند و درماندگی و عجز خویش را نشناسد، در پیشگاه رفیع خدا، سر فرود نمی آورد و زبان به نیایش و ستایش، نمی گشاید و دعا نمی کند.

طغیان گری، خوی کسانی است که احسای بی نیازی می کنند؛ چه در عرصه مال و ثروت، چه در زمینه قدرت و مقام و چه در عرصه دانش و علم آموزی.

خداوند می فرماید: انسان، همین که خود را بی نیاز ببیند، طغیان می کند؛ «ان الانسان لیطغی ان راهُ استغنی».۳

آفریدگارمان برای این که سرنوشت ما دچار سرکشی و عصیان و طغیان نشود، پیوسته عجز ما را به رخمان می کشد؛ تا داشته ها و دانسته ها و عنوان ها، ما را مغرور نسازند. می فرماید:

«یا ایها الناسٌ انتم الفقراءُ الی الله و الله هو الغنی الحمید؛۴ ای مردم همه شما به درگاه خداوند، نیازمندانید و تنها اوست که بی نیاز و ستوده است».

یک ذره ز عجز خویش ابراز کنیم

چندان که خدا غنی است، ما محتاجیم

آن چه حس بندگی و روحیه نیایش و ستایش خدا را در ما ایجاد می کند و تداوم می بخشد، یاد پیوسته این نکته است که ما بنده ای ناچیز و موجودی کوچک و ناتوان و آفریده خدای بزرگ و قادری هستیم که با یک اراده او، هستی به وجود آمده و با مشیت او، تداوم یافته است و همه کائنات، در همه چیز، نیازمندان آن ذات مقدسند.

این شناختن شهودی، هرچه در انسان، روشن تر، زنده تر و ژرف تر باشد، «احساس بندگی» هم بیشتر خواهد بود و پای انسان در مسیر طاعت و بندگی، پویاتر خواهد گشت.

ادب دعا

در وعده الهی و صدق آن، تردیدی نداریم. چه کسی از خدا راست گوتر و به وعده هایش وفاکننده تر است؟

او فرموده است: «ادعونی استجب لکم؛ مرا بخوانید؛ تا شما را اجابت کنم».۵

ولی… چه می شود که بسیاری از دعاها به هدف اجابت نمی رسد؟ چرا دعا می کنیم؛ ولی مستجاب نمی شود؟

اشکال از کجا و از کیست؟

از دعا؟ از دعاخوان؟ از نبودن شرایط اجابت؟ از وجود موانع در استجابت؟ هر کدام از اینها به نوعی می تواند در عدم استجابت دعاها موثر باشد. خاصیت «دارو»، درمان است؛ ولی اگر پرهیزهای لا