پاورپوینت کامل نزدیکی به خدا با موسیقی؟! ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نزدیکی به خدا با موسیقی؟! ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نزدیکی به خدا با موسیقی؟! ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نزدیکی به خدا با موسیقی؟! ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

آیا موسیقی های عرفانی می توانند ما را به خدا نزدیک کنند؟ اشعار عارفانه چطور؟

انسان یک بخش بینش و علم دارد و یک بخش گرایش. از نظر بینش و علم، بسیاری از افراد، امکان دارد ترقی کنند؛ یعنی این استعداد در ما هست که بتوانیم خوب و بد را بفهمیم. این استعداد با درس و بحث، بیشتر شکوفا می شود و این، به بینش و دانش ما مربوط است. در فهمیدن بد و خوب، ما در یک مرز، مشترک هستیم؛ یعنی هم بدها را به خوبی تشخیص می دهیم و هم خوب ها را؛ اما در حوزه گرایش، این طور نیست که ما در برابر بد و خوب، گرایش یکسان داشته باشیم. ما به کارهای خوب، گرایش کامل داریم و به بد، اصلاً گرایش نداریم؛ یعنی در درون ما گرایش به بد و خوب، یکسان نیست. پس بینش ما به بد و خوب، یکسان است؛ اما گرایش ما این گونه نیست؛ برای مثال، ما غذای خوب و بد و سودمند و زیان بار را یکسان تشخیص می دهیم و تشخیص ما درباره هر دو نوع غذا، یکسان است؛ اما گرایش دستگاه گوارشی ما به هر دو نوع غذا، یکسان نیست. دستگاه گوارش، غذای خوب را به راحتی هضم و جذب می کند و غذای مسموم را تحمل نکرده، با تهوع، پس می زند؛ مگر آن که با بد آموزی و تربیت غیر صحیح، کسی خود را به غذاهای بد، معتاد کند.

این پدیده در روح هم وجود دارد. روح ما اخلاق خوب و بد، عدل و ظلم، امانت و خیانت و راستی و دروغ را یکسان تشخیص می دهد؛ ولی به اینها یکسان گرایش ندارد. گرایش روح به سوی عدل، امانت و راستی است و بدین سبب، وقتی کودکی می خواهد برای نخستین بار دروغ بگوید، بدنش می لرزد؛ ولی هنگام راست گفتن، با شجاعت، حرف می زند. برای این که دستگاه بینش و دانش (عقل نظری) ما تنظیم شود، باید راه های برهانی، نظیر فلسفه، ریاضی، حکمت، کلام و عرفان را بپیمائیم و برای این که بخش گرایش ما (عقل عملی) تنظیم شود، باید سراغ کارهای عملی برویم.

عقل عملی که کارش گرایش است، تمام تصمیم گیری ها را بر عهده دارد و کارهایی نظیر عزم، اراده، محبت، اخلاق، نیت و غیره را مدیریت می کند. اگر ما این مدیر عامل را نرم خو کردیم، دیگر گریزپا نیست و در برابر فتواهای عقل نظری، خاضع می شود؛ یعنی هر کاری می خواهد انجام دهد، از عقل نظر فتوا می گیرد؛ ولی اگر این مدیرعامل خودسر شد، از مرکز فرهنگی خود که عقل نظری و دانش است، استفتا نمی کند؛ بلکه از زیر مجموعه خود که شهوت و غضب است، نظر می خواهد و بر اساس میل آنها عمل می کند و آن وقت دیگر عقل عملی، مدیرعامل نیست؛ بلکه شیطنت کننده است. برای این که ما بتوانیم این مدیرعامل را نرم کنیم، راه های فراوانی وجود دارد. یکی از این راه ها همان است که در دعای شریف کمیل آمده است: «وَسِلاحُهُ الْبُکاء». اسلحه بیرونی مؤمن در برابر دشمن آهن است و اسلحه درونی اش آه و گریه و اشک. بنابراین، اگر باطن مؤمن به سلاح اشک و ناله مسلح باشد، در مقابل خواسته های غضب و شهوت، می ایستد و از آنها پیروی نمی کند؛ ولی اگر مسلح نباشد، تسلیم می شود و طبق میل خشم و شهوت، تصمیم می گیرد.

گروهی می گویند: من هر کار بخواهم، انجام می دهم و به کسی کاری ندارم. این بدان معناست که انسان از مرکز فرهنگی روح، پیروی نمی کند و در پی ارضای خواسته های شهوت و غضب است. موسیقی و خوانندگی می تواند بر عقل عملی (مدیر عامل روح)، اثر بگذارد. کسی که با دعا و مناجات و گریه و آه و ناله سرو کار دارد، عقل عملی اش نرمش می یابد و از او عقل نظری پیروی می کند و بر خلاف رضای خدا، هیچ کاری انجام نمی دهد. خواندن و گفتن شعر یا نثرهای دل پذیر در نرمی عقل عملی، بسیار مؤثر است. ما باید بکوشیم از نواختن به خواندن اشعار منتقل شویم؛ چون در نواختن، نرمش و اشک کاذب پیدا می شود.

همان گونه که خنده صادق و کاذب وجود وجود دارد، گریه صادق و کاذب نیز وجود دارد. گاهی طنز ادبی ظریفی گفته می شود و انسان می خندد. این خنده، صادق است و گاهی قلقلک می دهند و شخصی می خندد. این خنده، کاذب و بی ارزش است. گریه هم این گونه است؛ گاهی انسان برای مظلومیت امام حسینعلیه السلام گریه می کند و گاهی مارش عزا می زنند و بی آن که متوفا را بشناسد، می گرید. این اشک، کاذب است. آهنگ ها هم ممکن است چنین خطری در پی داشته باشند؛ یعنی اشک و نرمش کاذب پدید آورند و ما خیال کنیم در عقل عملی ما نرمش ایجاد کرده اند؛ ولی در واقع چنین نیست. این مشکل موسیقی های به اصطلاح عرفانی است. سایر موسیقی ها که مسلماً اثر مخرب و مخدر دارند و موجب نافرمانی عقل عملی از عقل نظری شده، انسان را در دام گناه و سقوط می افکنند. مرحوم الهی قمشه ای می فرمود: من شعری درباره نیازردن مور سرودم که برخی آن را از شعر جناب فردوسی ظریف تر می دانند. فردوسی فرموده است:

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است

مرحوم الهی قمشه ای می فرماید:

هر کس که دلی دارد، یک مور نیازارد

کان مور هم از دلبر، دارد اثری بر دل

بعد فرمود: زمانی به خراسان رفته بودم و اعضای انجمن ادبی خراسان نزدم آمدند. من دو غزل از غزل های خود را به آنها تقدیم کردم؛ تا داوری کنند که کدام غزل به دوران جوانی من مربوط است و کدام به دوران پیری. آنها کاملاً وارونه داوری کردند. گفتم: شما کاملاً به عکس قضاوت کردید. گفتند: پس چطور شور و عشق در سروده ایام پیری شما بیشتر است؟ گفتم: باید همین گونه باشد؛ شاعر هر چه پیرتر می شود، عاشق تر می گردد. انسان در جوانی، شور و عشق خام دارد؛ وقتی پیر شد، می فهمد که معشوق حقیقی اش، دیگری بوده است. هر چه انسان بالاتر می رود، سخنش عاشقانه تر و شورانگیزتر می شود و آن گاه، همان طور که نواختن را در قدم اول رها کرد، خواندن را هم در قدم دوم رها می کند. خواندن اگر غنا نباشد، از بهترین نعمت هاست. اگر می خواهید در بهشت از صوت خوش داوود (قاری بهشت) برخوردار شوید، باید از گوش خود مواظبت کنید؛ تا هر چیزی را نشنود و در قدم سوم به جایی می رسید که وقتی اشعار یا مطالب اخلاقی – عرفانی را مطالعه می کنید، اشک از دیدگانتان جاری می شود. این مرحله، از نواختن و خواندن با صوت، بسیار بالاتر است.

انقلاب دوم

در تاریخ ۱۳ آبان سال ۱۳۵۸ ش. به دنبال سفر شاه به آمریکا، سفارت ایالات متحده آمریکا در تهران توسط دانشجویان اشغال شد و کارکنان آن بازداشت شدند. این حادثه در سیاست خارجی جمهوری اسلامی و تاریخ انقلاب اسلامی، اثری فوق العاده عمیق بر جای گذاشت؛ به گونه ای که آثار آن هنوز بر روابط دو کشور ایران و آمریکا، سایه افکنده است. عظمت و اهمیت این حادثه از دیدگاه امام خمینی (ره) آن قدر زیاد بود که آن را انقلابی بزرگ تر از انقلاب اول نامید.

سفارت مرکز توطئه علیه جمهوری اسلامی

در اسناد سفارت آمریکا به عنوان مثال درباره ناآرامی ها در ایران، این گونه آمده است:

. جمهوری اسلامی درصدد مقابله با جریان ناآرامی ها برمی آید و مدت زیادی امکانات و توانایی های انقلاب، صرف این امر می شود و از پرداختن به زمینه های سازنده، جلوگیری می شود و این خود یک امتیاز به نفع ضد انقلاب است.

. جمهوری اسلامی ناچار به مذاکره با رژیم بعث شده، در ازای پایان تحریک عراق، نگرانی آمریکا از جهت گسترش انقلاب اسلامی در منطقه یا آن چه صدام تحریک شیعیان عراق می خواند، از بین می رود.

. در صورت درگیری ارتش در مقابله با این جریان، بافت و سیستم ارتش که وابسته به آمریکا می باشد، به خاطر پرداختن به درگیری، دست نخورده باقی می ماند و همچنین احتیاج به لوازم یدکی، این وابستگی را تشدید می کند و در نتیجه، کانال نفوذی آمریکا باز می ماند.

مجموعه اسناد ذکر شده و هزاران برگ سندی که در مجموعه اسناد لانه جاسوسی، به ویژه در جلدهای و وجود دارد، به وضوح نشان دهنده تلاش های فتنه انگیز مأموران و جاسوسان سفارت آمریکا، برای تضعیف وحدت ملی در کشور ایران است.

اقدامات دولت موقت

روز یکشنبه یکم مهرماه سال ، ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه دولت موقت به منظور شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، عازم آمریکا شد. وی هفده روز بعد به ایران بازگشت؛ در حالی که به شدت مورد انتقاد قرار گرفته بود؛ زیرا در جریان اجلاس سازمان ملل، وی با وز