پاورپوینت کامل سجده فرشتگان و مقام چهارده معصوم ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سجده فرشتگان و مقام چهارده معصوم ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سجده فرشتگان و مقام چهارده معصوم ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سجده فرشتگان و مقام چهارده معصوم ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

«وَ إِذْ قالَ رَبُّک لِلْمَلائِکهِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِیها مَنْ یفْسِدُ فِیها وَ یسْفِک الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِک وَ نُقَدِّسُ لَک قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ؛۱

و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من در زمین جانشینی خواهم گماشت»، [فرشتگان] گفتند: «آیا در آن کسی را می گماری که در آن فساد انگیزد و خون ها بریزد؟ و حال آنکه ما با ستایش تو، [تو را] تنزیه می کنیم و به تقدیست می پردازیم». فرمود: «من چیزی می دانم که شما نمی دانید».

پرسش ۱. به چه دلیل فرشتگان مأمور شدند بر آدم سجده کنند؛ در حالی که انسان ها فساد و خونریزی می کنند؟

پرسش ۲. آیا سؤال و اعتراض فرشتگان نسبت به سجده بر آدم، صحیح نبود؟

جهت پاسخ به این پرسش، در ابتدا به چند نکته اشاره می کنیم:

نکته اول: خداوند از سؤال و پرسش ملائکه عصبانی نشد؛ چون خدا، خدای عقل و منطق است هیچ وقت از پرسش گری بدش نمی آید، با این تفاوت که گاهی سؤال، استفهامی و برای فهم و درک مطلب است و گاهی سؤال اعتراضی و شیطنت آمیز است. گروه اول فرشته گونه و رحمانی هستند و نشانه آن این است که پس از دریافت پاسخ، می پذیرند و سر به سجده می آورند. اما گروه دوم شیطانی و لجاجت پیشه هستند و نشانه آن این است که پس از دریافت جواب، تکبر می ورزند و سرپیچی می کنند.

نکته دوّم: خداوند نگفت که شما ملائکه دروغ می گوئید؛ حرفشان را پذیرفت. آنها گفتند: آدم خون ریزی می کند و خدا نگفت که نمی کند؛ زیرا به طور طبیعی، موجودات زمینی، به جهت تزاحم و محدودیت امکانات، چه بسا با یکدیگر درگیر شوند و فساد و خون ریزی پیش آید. چنان که در حیوانات نیز این گونه بوده است؛ اما از آنجا که در میان انسان ها، کسانی قابلیت دارند که به مقام خلافت الهی برسند و واسطه فیض الهی شوند، خداوند فرمود: «إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ» یعنی حرف شما درست است، اما من یک چیز دیگری می دانم، یعنی یک خیر دیگری توی آن هست.

حال خدا می خواهد اثبات کند که دستور سجده ی فرشتگان بر آدم، منطقی است. خداوند اسمایی را یاد آدم داد، «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کلَّها».

«ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَی الْمَلائِکهِ؛ بعد ایشان را بر فرشتگان عرضه داشت»؛

«فَقالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ کنْتُمْ صادِقِینَ؛ به ملائکه گفت اگر راست می گویید اسم های اینها را برایم بگویید»؟

«قالُوا سُبْحانَک لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّک أَنْتَ الْعَلِیمُ الْحَکیمُ؛ گفتند: منزهی تو! ما را جز آنچه [خود] به ما آموخته ای، هیچ دانشی نیست، تویی دانای حکیم».

«قالَ یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ؛ آدم! تو فرشتگان را از اسامی آنان خبر بده».

«فَلَمَّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ؛ چون آدم، فرشتگان را از اسامی آنان خبر داد»!

«قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ؛ بعد خدا گفت [دیدید که گفتم من یک چیزی می دانم که شما نمی دانید] آیا به شما نگفتم که من نهان آسمان ها و زمین را می دانم!!»

«وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما کنْتُمْ تَکتُمُونَ؛ و هر آنچه را که آشکار می کنید و پنهان می داشتید می دانم!».

«وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا؛ در این زمان که همه فرشتگان قانع شدند همه سجده کردند».

اما در این جا مطلب دقیق تری وجود دارد که باید بررسی و بیان شود و آن اینکه این علم اسماء، چه علمی بوده که وقتی خدا به آدم یاد داد و بعد آدم به فرشته ها یاد داد، ملائک راضی شدند که سجده کنند؟ این آیات، نشان می دهد که آن اسماء از مقوله لفظ – مثل زید و بکر، حسن و حسین – نبوده، بلکه خداوند می خواست فرشتگان را با حقایق و موجودات عالی، آشنا کند که مقام نورانی آنها بر اهل آسمان ها و زمین پوشیده می باشد و به همین جهت خداوند در این آیات، نخست می فرماید: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کلَّها» که ضمیر «ها»، مؤنث است و به اسماء می خورد؛ یعنی همه آن اسما را یاد آدم داد؛ سپس می فرماید: «ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَی الْمَلائِکهِ» که «هُم»، ضمیر جمع مذکر برای ذوی العقول می آید، یعنی ایشان را [خود موجودات را] بر فرشتگان، عرضه کرد، یعنی اصلاً ور