پاورپوینت کامل استدراج کافران ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استدراج کافران ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استدراج کافران ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استدراج کافران ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

اداره مشاوره و پاسخ نهاد

«وَ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ. وَ أُمْلِی لَهُمْ إِنَّ کیدِی مَتِینٌ؛۱

و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج، از جایی که نمی دانند گریبانشان را خواهیم گرفت و به آنان مهلت می دهم، که تدبیر من استوار است».

پرسش ۱: چرا بیشتر مسلمین با وجود اینکه به خدای متعال ایمان دارند، ولی دارای مشکلات و نیازهای فراوان هستند؟

پرسش ۲: چه وقت خداوند جلو کفار و گنهکاران را می گیرد؟

پرسش ۳: حالا که مؤمنین همیشه در سختی هستند، پس ما دنبال رفاه و کسب مال و خوشبختی دنیوی نرویم و همیشه تسلیم بی چارگی ها شویم؟

پاسخ پرسش ۱:

این سؤال در ذهن خیلی ها هست و برای پاسخ در ابتدا لازم است به چند نکته توجه شود:

۱. رفاه، پول داری و دارایی انسان ها در دنیا، دلایل و زمینه های متعددی دارد. یکی از راه های اصلی و عمومی آن، کار و تلاش و دسترسی یا دست اندازی به امکانات و منابع است. چنان که در قرآن می خوانیم: «مَنْ کانَ یرِیدُ الْحَیاهَ الدُّنْیا وَ زِینَتَها نُوَفِّ إِلَیهِمْ أَعْمالَهُمْ فِیها وَ هُمْ فِیها لا یبْخَسُون۲؛ کسانی که زندگی دنیا و زیور آن را بخواهند، [جزای ] کارهایشان را در آنجا به طور کامل به آنان می دهیم و به آنان در آنجا کم داده نخواهد شد».

اگرچه به دلیل مزاحمت ها، رقابت ها و محدودیت ها، همه انسان ها به همه آرزوهای دنیایی خودشان نمی رسند؛ چنان که در قرآن مجید می خوانیم: «وَ مَنْ کانَ یرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها؛۳ و کسی که کشت این دنیا را بخواهد به او از آن می دهیم» که منظور از «منها» بخشی از آن است.

بنا بر آن چه گفته شد، مسلمان و غیرمسلمان، انسان های وارسته و یا گناهکار، اگر در دنیا تلاش کنند بهره مند خواهند شد و پول داری و رفاه، فقط به کافران یا مؤمنان اختصاص ندارد که در اصطلاح از آن به قانون و سنّت یاد می شود.

۲. واقعیت این است که میان دنیاگرایی و آخرت گرایی و به عبارت دیگر بهره مندی بیش از نیاز در دنیا و بهره مندی در بهشت الهی، رابطه عکس وجود دارد و به همین جهت، مؤمنان به لحاظ رعایت تقوا، به دنبال فزون خواهی نیستند و خداوند نیز شرایطی را برای آنها فراهم می آورد که آنها از دنیاگرایی به دور باشند؛ به طوری که گاهی خداوند آنها را گرفتار بلا، بیماری و محرومیت می کند که از آن به قانون و سنّت «امتحان الهی» یاد می شود.

مؤمنان در صورت موفقیت و پیروزی در این امتحان الهی، به مقامات و درجات بهشت نایل می شوند۴ و در مقابل، کافران به جهت بی مبالاتی، به دنبال فزون خواهی از هر راهی هستند و خداوند نیز به آنها فرصت فزون خواهی و غوطه وری در فراوانی زر و زیور می دهد؛ تا آنجا که خداوند درباره آنها می فرماید: «وَ لَوْ لا أَنْ یکونَ النَّاسُ أُمَّهً واحِدَهً لَجَعَلْنا لِمَنْ یکفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُیوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّهٍ وَ مَعارِجَ عَلَیها یظْهَرُونَ۵؛ و اگر نه آن بود که [همه ] مردم [در انکار خدا] امتی واحد گردند، قطعاً برای خانه های آنان که به [خدای ] رحمان کفر می ورزیدند، سقف ها و نردبان هایی از نقره که بر آنها بالا روند قرار می دادیم» که در اصطلاح «سنّت استدراج» گفته می شود.

استدراج به معنای درجه درجه دادن و یکدفعه گرفتن است. خداوند می فرماید: بعضی ها چون مقید به احکام و دین نیستند، به آنها نعمت می دهم؛ فقط به این دلیل که چون با من بدند، به آنها بیشتر می دهم و روز به روز هم زیادش می کنم؛ برای اینکه در خواب غفلت فرو روند و یا بعضی از آنها خیال کنند خدا خیلی دوستشان دارد. این، یک نوع مکر است، تا عذابشان کنم «وَ مَکرُوا مَکراً وَ مَکرْنا مَکراً و هم لا یشعرون۶؛ و دست به نیرنگ زدند و [ما نیز] دست به نیرنگ زدیم و خبر نداشتند».

اگر به شما گفته شد یک مکر از مکرهای خدا مثال بزنید، بگویید: «قانون استدراج»؛ زیرا قاعده اولیه ایجاب می کند خدا با دشمنان خودش سخت بگیرد و به مؤمنین، نعمت و رفاه دهد؛ ولی بر عکس است. خداوند می گوید در دنیا به آنها آسان می گیرم، روز به روز بیشتر به آنها می دهم؛ اما برای مؤمنین سخت می گیرم؛ «وَ الَّذِینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ. وَ أُمْلِی لَهُمْ إِنَّ کیدِی مَتِینٌ۷؛ و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمی دانند، گریبانشان را خواهیم گرفت و به آنها مهلت می دهیم و کید و مکر ما استوار است». یعنی درجه درجه و به تدریج در حال غوطه وری در نعمت به جهنم نزدیک می شوند.

کافران خیال می کنند مؤمنین آدم های تنبل و بی خودی هستند که از نظر دنیایی فقیرند و روز به روز غرور به آنها دست می دهد. خدا می گوید: من گریبانشان را می گیرم؛ زیرا آن چه به آنها دادم، مهلت بود و به عبارت دیگر، سرشان را کلاه می گذاشتیم. «وَ یمْکرُونَ وَ یمْکرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْماکرِینَ۸؛ آنها مکر و حیله می کنند و خداوند مکر می کند و خداوند، بهترین مکرکنندگان است».

اگر اولین گناهی که می کرد، سرش را به دیوار می زدیم، تب می کرد یا مبتلا به مرضی می شد یا بچه اش را از دست می داد و گناه دومی که می کرد، مشکل دیگری برایش پیش می آوردیم، به طرف ما می آمد. اگر قابلیتش را داشت، این کار را با او می کردیم؛ یعنی هر کار بدی می کرد، تنبیهش می کردیم… اگر قابل هدایت بود، به حال خودش واگذارش نمی کردیم و نمی گذاشتیم اینقدر خوش باشد؛ بلکه تا گناهی می کرد فوری بیدارش می کردیم.

همچنین خداوند می فرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلی أُمَمٍ مِنْ قَبْلِک فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یتَضَرَّعُونَ۹؛ ای پیغمبر فقط مسلمانان نیستند که گرفتارند؛ امّت های پیغمبران پیشین نیز با سختی و گرفتاری عجینشان کردیم». چرا؟ برای اینکه تضرع کنند؛ زاری کنند و دل هایشان متوجه خدا شود. اگر روز به روز به آنها نعمت می دادیم، غافل می شدند، یکدفعه سر از جهنّم در می آوردند؛ «فَلَوْ لا إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا تَضَرَّعُوا».۱۰

اگر انسان از انسان هایی بشود که هر وقت به او سختی وارد شود، تضرّع کند، چنین شخصی، هدایت می شود. ولی اگر چنین نشد؛ «وَ لکنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَینَ لَهُمُ الشَّیطانُ ما کانُوا یعْمَلُونَ؛ قلب قسی شد و انسان به خود واگذار شد و شیطان، اعمال را برایش زینت داد» و این، همان قانون استدراج است؛ یعنی انسان را به حال خودش