پاورپوینت کامل بزرگداشت عاشورا با کدام روش؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بزرگداشت عاشورا با کدام روش؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بزرگداشت عاشورا با کدام روش؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بزرگداشت عاشورا با کدام روش؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

اداره مشاوره و پاسخ نهاد

در حالی که اعمال و رفتار انسان باید بر اساس عقل و اندیشه و به همراه محتوای شناختی انجام گیرد، چرا بزرگداشت حادثه عاشورا با تکیه بر احساسات و تحریک عواطف برگزار می شود و از بین عواطف و احساسات، تنها عواطف منفی (گریه و زاری) انتخاب می شوند و از خنده، سکوت، میتینگ و… خبری نیست؟

به منظور پاسخ به این پرسش، لازم است ابتدا دو مقدمه را بیان کنیم و آن گاه به جواب بپردازیم.

۱. چه عواملی در بروز رفتار مؤثر است؟

۲. انگیزه مسلمانان و شیعیان از بزرگداشت عاشورای حسینی چیست؟

۱. عوامل مؤثر در بروز رفتار

عزاداری و بزرگداشت حادثه کربلا، رفتاری است در بین انبوه رفتارها و اعمالی که یک انسان انجام می دهد. از این رو، از قواعد و اصول روان شناختی حاکم بر رفتار آدمی جدا نیست و تمام اصول، قواعد و زمینه هایی که برای بروز یک رفتار بیان می شوند، موارد عملی، همانند عزاداری و سوگواری برای سالار شهیدان نیز صدق می کنند. از دیدگاه روان شناختی، حداقل دو عامل اساسی در اعمال و رفتارهای انسان ایفای نقش می کنند؛ یکی «شناخت» و دیگری «انگیزه».

یکی از عوامل مؤثر در رفتار، «شناخت» است که موجب می شود آدمی مطلبی را بفهمد و بپذیرد و متناسب با فهم و شناخت خود، عمل کند. آدمی تا از عملی خاص «شناخت» نداشته باشد، قادر به انجام آن نخواهد بود. تنها شناخت و آگاهی کافی نیست. عامل شناخت، اگر چه برای صدور رفتار لازم است، ولی کافی نیست و عامل دیگری باید باشد؛ تا ما را برانگیزد. برای انجام هر کاری – افزون بر شناخت – باید میل و اشتیاق و شور و شوقی هم نسبت به انجام آن کار پیدا شود؛ تا آن کار انجام شود و باید علاقه ای نسبت به آن کار باشد؛ تا برای انجام آن، اقدام شود و باید انگیزه ای باشد؛ تا رفتار را برانگیزد و جهت دهد.

در یک تمثیل ساده، عامل «شناخت»، مسیر را می نمایاند؛ ولی «ماشین رفتار»، نیازمند نیرویی است؛ تا آن را روشن کند و در مسیر، نمایانده و شناخته شده، به حرکت درآورد؛ یعنی، «انگیزه»، موتور رفتار آدمی است و «شناخت»، جاده نماست. روشن است که این شناخت، به خودی خود برای صدور عمل و انجام رفتاری خاص، کافی نبوده، برای ما حرکت آفرین نیست.

حال شناخت حادثه کربلا و آشنایی با شخصیت امام حسین علیه السلام و اهداف آن حضرت، گرچه برای سوگواری و عزاداری برای آن حضرت، ضرورت دارد، اما شناخت تنها، کافی نیست و باید انگیزه ای هم در میان باشد. افراد بسیاری امام حسین علیه السلام را می شناسند؛ ولی انگیزه ای برای سوگواری و عزاداری آن حضرت ندارند. از این رو، سال ها در لباس مسلمانی زندگی می کنند و با امام سوم خود نیز ناآشنا نیستند؛ اما ذره ای شور و علاقه سوگواری در وجودشان نیست و چه بسا سوگواری دیگران را به تمسخر می گیرند و آن را عملی جاهلانه، بی فایده و مضر می شمارند و می گویند: امام حسین علیه السلام یک نهضت و قیامی انجام داد – حالا چه تلخ یا شیرین – هر چه بود، تمام شد و رفت! چرا باید بعد از سال ها و قرن ها، سوگواری کنیم و آن حادثه را زنده نگه داریم؟ این کار چه ضرورتی دارد و چه سودی برای امام حسین علیه السلام و چه فایده ای برای ما دارد؟ البته بیان راه ایجاد انگیزه عزاداری و سوگواری، بحث دیگری است که با موضوع این سؤال، بیگانه است؛ اما آن چه فعلاً محور سخن ماست، این است که ببینیم عزاداری، به چه انگیزه ای انجام می شود تا ببینیم آیا آن شناخت و این انگیزه، چه شکلی از رفتار سوگواری و عزاداری را اقتضا می کند.

۲. انگیزه مسلمانان و شیعیان از عزاداری

انگیزه به «علت» رفتار اشاره دارد؛ یعنی وقتی از انگیزه عملی سؤال می کنیم، منظور این است که چه عاملی باعث بروز این رفتار شده و به این عمل، نیرو بخشیده و موجب انجام آن شده است. هر شخصی می تواند بر اساس سطح شناخت و انگیزه ای شخصی – که صرفاً به ایده فردی خودش مربوط است – به عزاداری بپردازد؛ یعنی انگیزه مسلمانان از عزاداری، تنوع زیادی دارد؛ اما در این جا مقصود از بیان انگیزه مسلمانان از عزاداری و بزرگداشت عاشورا، بیان فهرست وار انگیزه های موجود و مطرح در سینه مسلمانان نیست؛ بلکه هدف از این تحلیل، بیان آن انگیزه ای است که می تواند مورد پذیرش و توصیه معارف دینی باشد و یا انگیزه عام و فراگیری است که تمام مسلمانان و حتی غیرمسلمان سوگوار حسینی، برای عزاداری خود بیان می کنند. در عمق اندیشه اسلامی و در حافظه انسان ها، بزرگداشت حوادث تاریخ ساز، با سه انگیزه زیر انجام می پذیرد:

۱. زنده نگه داشتن و بازسازی آن حادثه در خاطره ها.

۲. حق شناسی از حادثه آفرین و شکرگزاری از وی.

۳. عبرت گیری و الگوسازی برای زندگی امروز و فردای خود.

از آن جا که حادثه عاشورا، نقشی تعیین کننده در استمرار رسالت و تعقیب اهداف دین (رشد و هدایت جامعه) در تمام دوره های حیات بشری دارد، بزرگداشت آن باید به شکلی باشد که حادثه را در ذهن و فضای زندگی دینی و اجتماعی ما بازسازی کند؛ تا الگوی همی