پاورپوینت کامل ? دی، یوم الله حضرت ماه بود ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ? دی، یوم الله حضرت ماه بود ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ? دی، یوم الله حضرت ماه بود ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ? دی، یوم الله حضرت ماه بود ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

زندگی، گردش خون است در رگ حیات و مرگ می تواند پایان زندگی نباشد. بسیجی ها حیات واقعی خود را در شهادت جست وجو می کنند. جنگ نرم آمده بود تا درِ باغ شهادت را دوباره باز کند. با خود می گفتم؛ حسین غلام کبیری چه دیده بود در شهادت که از زندگی گذشت؟ خبر شهادت او را در سیدالکریم، قاصدکی به گوش مادرش رساند. سحر بود و هنوز صبح سر نرسیده بود. یا فالق الاصباح! این بچه بسیجی جنوب شهری در نبود تانک بعثی ها، رفت زیر شنی شایعات بعضی ها. دشمن گاهی با خمپاره می آید و این بار با دروغ و نیرنگ و با ماهواره آمده بود. تنها سلاح بسیجی های مظلوم ما در جنگ نرم، ایمان بود و جز اسلحه ای به نام باتوم، مجهز به سلاح دیگری نبودند. باز هم جنگ ساله که لااقل سازمان مللی پیدا شد و عراق را متجاوز اعلام کرد؛ این جا اما آن دستگاهی که سمفونی عدالت را باید محکم بنوازد، متجاوز نمی خواند سران فتنه را. داغ جنگ نرم، هنوز بر دل ماست و ای خوشا پرنده ای که کوچ کرد از این کوچه بن بست و رهسپار بهار شد! در این فصل خزان زده، برگ غیرت دارد از درخت بصیرت پایین می ریزد و شلاق باد دارد تن رنجور عدالت را می نوازد.

چه غریبانه بود و چه غریبانه است این جنگ نرم ما. آهنگ جنگ نواخته شد؛ اما آهنگرانی نداشتیم. هیچ کس نبود تا به ما روحیه دهد؛ الا نور ماه. وظیفه ستاره هم افتاد روی دوش ماه. آهنگ جنگ نواخته شد و این بار هم خط را خط مقدم اینترنت را خدا شکست؛ اما آوینی فتح ما را روایت نکرد. از آن حنجره محزون، هر چه انتظار کشیدیم، صدایی بلند نشد. شاید هم گوش ما کر بود. شاید چشم ما کور بود و در دی، شهدا را ندیدیم. عارفی می گفت: پروانه ها جملگی آمده بودند. پندار ما این است که شهدا در بهشت برین، راحت نشسته اند و کاری با عاقبت انقلاب اسلامی ندارند؛ اما حقیقت آن است که زمان هر چه از بهمن بیشتر می گذرد، پرستوها بیشتر هوای انقلاب را دارند.

اگر شهدا نبودند و بسیجی ها، دی چه فرقی با دیگر روزها دارد؟ شرف الزمان بالزمین؛ شرف زمان به زمینیانی است که به ایام مجروح، روح دوباره می دمند. مسیحا نفسان را اگر چشم معیوب ما در دی نتوانست ببیند، آن مادر شهیدی که آمده بود راهپیمایی، به خوبی مشاهده کرد. کاش گوش نامحرمان کر بود، تا حاجیه خانم شعبانی،