پاورپوینت کامل ایران، شیلی نشد! ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایران، شیلی نشد! ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایران، شیلی نشد! ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایران، شیلی نشد! ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

بازخوانی واقعه ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ دانشگاه تهران

کجا جمع شویم؟

به منظور ایجاد هماهنگی های لازم، جلسات متعددی در دفتر ریاست جمهوری تشکیل شده است، به گفته یکی از اعضای دفتر، دستور یکی از آخرین جلسات، طرح سخنرانی بنی صدر بوده که می باید از مصدق دفاع کند. علاوه بر این، محل برگزاری نیز باید مشخص می شد. گزینه هایی که وجود داشت، عبارت بودند از:

۱. احمدآباد (سر مزار مصدق).

۲. میدان آزادی.

۳. دانشگاه تهران.

سرانجام مسعودی (یکی از اعضای دفتر بنی صدر) می گوید: نظر دفتر این است که اولا در میدان آزادی نمی توان حفاظت برقرار کرد و در احمدآباد هم مردم نمی توانند شرکت کنند. او پیشنهاد می کند مراسم در دانشگاه تهران باشد و سایرین هم می پذیرند. پلیس تهران در بند اول گزارش خود به دادستانی متذکر شده که در جلسه ای که طبق دعوت دفتر ریاست جمهوری و با شرکت سرهنگ لاهوتی، معاون شهربانی در مورد برگزاری مراسم سخنرانی تشکیل شد، پس از طرح و بررسی، اعضا بر این رأی بودند که دانشگاه تهران به دلیل محصور بودن، محل مناسبی نیست و پیشنهاد شده بود که سخنرانی به محلی مثل امجدیه منتقل شود؛ ولی نمایندگان دفتر ریاست جمهوری نپذیرفتند. مسعودی دلیل این پیشنهاد پلیس را در دست گرفتن عنان و اختیار جلسه دانسته می گوید: ولی ما تسلیم نمی شویم و باید در دانشگاه باشد.

دست نزنید!!

دکتر سیدابوالحسن بنی صدر، رئیس جمهور، پیش از ظهر روز پنج شنبه ۱۴ اسفند، سال روز وفات دکتر مصدق با نثار دسته گلی بر آرامگاه وی در روستای احمدآباد، نسبت به وی ادای احترام می کند. علاوه بر رئیس جمهور، از بامداد پنج شنبه، طبقات مختلف مردم و مقامات مملکتی، مانند معین فر، صباغیان، بازرگان، سحابی، دکتر سنجابی و داریوش فروهر با نظم خاصی وارد آرامگاه مصدق می شوند و با نثار دسته های گل، بر مزار وی فاتحه می خوانند. بنی صدر پس از دیدار با خانواده دکتر مصدق، برای حضور در مراسم سخنرانی، به تهران باز می گردد. هنگامی که رئیس جمهور به دانشگاه می رسد، ساعتش دو و چهل و پنج دقیقه بعدازظهر را نشان می دهد. او به اتفاق همراهانش به اتاقی در کتابخانه مرکزی می رود. به هنگام ورود رئیس جمهور به دانشگاه، یکی از خانم های بی حجاب، که حلقه گلی از قبل تهیه کرده بود، به گردن رئیس جمهور می اندازد و با نیم خیز فرنگی مآبانه ای، دست رئیس جمهور را به گرمی می فشارد. در این هنگام، حزب اللهی ها که از کف و سوت ممتد حضار به ستوه آمده بودند، فریاد می زدند. دست نزنید؛ شب هفت شهداست؛ النگوهاتان می شکند.

خبرنگار روزنامه انقلاب اسلامی، ارگان بنی صدر، در گزارش خود عده ای را توصیف می کند که از ساعت ۱۲ ظهر با در دست داشتن عکس و پلاکارد به دادن شعارهای تحریک کننده مشغول بودند و گرد دانشگاه حرکت می کردند و وقتی رئیس جمهور را در کتابخانه دیده، همان جا متوقف شدند. بنی صدر می گوید: آنها در حالی که عکس کسی را در دست داشتند، مقابل پنجره اتاق شعار می دادند و ناسزا می گفتند. این افراد تا ساعت۵ و ۳۰ دقیقه که من برای سخنرانی رفتم، حضور داشتند و به رئیس جمهور منتخب مردم می گفتند: سپه سالار پینوشه، ایرانی شیلی نمی شه بعضی به من گفتند، اینها همان القائات حزب منحوس ]جمهوری اسلامی[ است.

همه چیز سازمان یافته است

مراسم آغاز می شود. ابتدا تلاوت آیاتی از قرآن، سپس قسمتی از سخنرانی آیت الله طالقانی که در ۱۴ اسفند ۵۷ بر مزار مصدق ایراد شده، پخش می شود و پس از آن، جملات و عباراتی از دکتر مصدق در زمینه استقلال، آزادی و نفی وابستگی پخش می شد. به گزارش کیهان، جمعیت در حالی که مرتب شعارهای چوب، چماق، شکنجه، دیگر اثر ندارد، حزب چماق به دستان در پیشگاه ملت، افشا باید گردد، زندانی سیاسی، آزاد باید گردد می دهند. کف و سوت های ممتد هنگام پخش سخنرانی مصدق، ابراز احساسات می کنند.

گزارش گر انقلاب اسلامی به ذکر احوالات یک گروه تقریبا ۲۰۰ نفری می پردازد که نیم ساعت قبل از سخنرانی، در حالی که پلاکاردی در دست دارند که نشان و شعار حزب الله روی آن نقش بسته بود، به طور سازمان یافته و با سر دادن شعار، وارد محوطه دانشگاه می شوند. در دست این عده عکس هایی از رهبران حزب جمهوری اسلامی و دست نوشته هایی چون «اول سپه سالاری، بعداً تاج گذاری»، دیده می شود. این گروه پس از ورود به دانشگاه، به سمت خیابان شرقی زمین چمن حرکت می کنند.

این گروه مخالف بنا به گزارش کیهان، پلاکاردها و عکس های متعددی از دکتر مصدق در حین تعظیم و بوسیدن دست ثریا، همسر شاه و صباغیان در حین فشردن دست و تعظیم در برابر هویدای معدوم را در دست داشته، شعارهایی با این عنوان سر می دهند: جمهوری اسلامی، راه مصدق نمی ره؛ تا مرگ شاه دوم، نهضت ادامه دارد؛ اینها بودند می گفتند: بختیار! سنگرت را نگه دار. عزت الله سحابی این جمعیت را به عمل خلاف قانون حمل پلاکارد متهم می کند؛ زیرا از قبل اعلام شده بود که هیچ کس حق آوردن پلاکارد با خود را ندارد. وی این کار مخالفین را نشانه آمادگی و تدارک فراوان ایشان می داند.

مجاهدین در برابر چماقداران

کیهان می نویسد: اکثر شرکت کنندگانی که در جلو و شرق زمین نشسته اند، دختران و پسران محصل ۱۴ تا ۱۸ ساله اند و نظمی که در شعارها، نشستن، حرکات و تهاجم از خود نشان می دهند، نشان گر یک نظم تشکیلاتی است. به نظر می آید اینان از اعضای میلیشیای سازمان مجاهدین خلق باشند. حدود ۴۰ نفر با روپوش های غالباً سورمه ای رنگ به طور منظم، نشسته اند و پلاکاردهایی با عناوین زیر در دست دارند (البته احتمالاً این پلاکاردها از چشمان تیزبین سحابی به دور مانده اند): چوب، چماق، شکنجه، دیگر اثر ندارد؛ مسلمان به پا خیز، حزب شده رستاخیز. علاوه بر این، پلاکاردهایی با عنوان: درود بر مصدق، سلام بر آزادی و پوستری از شریعتمداری نیز به چشم می خورد.

فقط مردم!

ساعت ۳ و ۴۰ دقیقه با قرار گرفتن بنی صدر در جایگاه، سخنرانی شروع می شود؛ در حالی که در خیابان های ضلع جنوبی و شرقی زمین چمن، همچنان شعارهایی موافق و مخالف سر داده می شود و عده ای هم با بحث با یکدیگر مشغولند. به گزارش کیهان، چند دختر چادری که در میان زمین چمن پلاکاردهایی از سخنان امام بر ضد ملی گرایی و عکس هایی از امام را در دست دارند، مورد یورش جوانی قرار می گیرند. وی پلاکاردها و عکس امام را پاره کرده، به هوا پرتاب می کند و جمعیت هم با کف زدن، او را تشویق می کنند و فریاد «بنی صدر! بنی صدر! بلندگو را قطع کردند»، از جانب میلیشیا