پاورپوینت کامل یک قدم به خدا…. ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک قدم به خدا…. ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک قدم به خدا…. ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک قدم به خدا…. ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

هر سال اسفند ماه که می رسد، عطر عمره دانشجویی، فضای دانشگاه های ما را پر می کند؛ گویی بهار، یک ماه زودتر به دانشگاه ها قدم می گذارد. هر سال، خیل عظیمی از دانشجویان مشتاق زیارت خانه خدا و ملاقات با رسولش، برای این سفر گران قدر، ثبت نام می کنند که البته، به تعداد کمی از آنها، این توفیق دست می دهد و می توانند عطر دل انگیز حضور در حرم نبوی و بیت الله الحرام را از نزدیک استشمام کنند؛ اما مطمئناً آنان که این توفیق را نیافته اند نیز از نعمات این سفر ارزشمند، بی نصیب نیستند و از آن بهره مند می گردند. تلاش ما این است که در این دو صفحه، همه شما مشتاقان را در آن حال و هوا قرار دهیم؛ باشد که روزی، روزی تان گردد…

زینب اسلامی

از پیچ و خم کوهستانی شهر مکه که بگذری، سکوت که کنی، پای در آن بیتی می گذاری که روزی ابراهیم و جوان نوخاسته اش، اسماعیل، بنیان گذاردند. با وادی السلام که مصافحه کنی و دستانت را به تیغ آفتاب، بر پیشانی ات سایبان نمایی، از خودت بریده ای و انگار از همان ابتدا به وصال یار، واصل شده ای؛ به نیستان خویش، باز آمده ای و به زادگاه راستین خویش، رجعت نموده ای.

به راستی آزاد شده ای و به شعور و مشعر خویش، به بیت عتیق، پای نهاده ای. بیت عتیق، خانه احرار، خانه ای که از مالکیت شخصی، از سلطنت جباران و حکام، آزاد است و کسی را در آن عسری نیست و یسر است که در آن اقامت می گزیند. صاحب خانه، خداست و اهل خانه، مردمند!

چشمت را که تمام بگشایی و نفست را در سینه ات حبس کنی و قلبت را روانه آفتاب نمایی، کعبه را با تمام وجود، می یابی؛ یک مکعب سیاه، بی هیچ نام و نشان، بی هیچ رنگ و تزئین، بی هیچ شکل و شمایل و بی هیچ شبه و شبیه.

انگار خداست که دیده ای که خدای جل و علا هم بی رنگ و بی شکل و بی شبیه و بی شبه است.

مکعب است این خانه؛ یعنی که به همه جهت است و به هر سو که رو کنی، انگار که او را دیده ای؛ «فاینما تولوا فثم وجه الله».

شمال و جنوب، شرق و غرب، زمین و آسمان، از برای اوست و قلب من و تو نیز؛ انگار که قلب من و تو، خانه اوست.

حال که پای در خانه نهاده ای و جلوه جمال یار را به چشم خویش نظاره کرده ای، حال که لبیک گفته ای و به حول و قوه حق، لبیک شنیده ای، پای در راه بگذار و دل به دریا بسپار.

پای در این دایره مطاف که بگذاری، قدحی به دستت دهند؛ هفت جرعه.

به اول دور، جرعه ای دهند و به دوم دور، جرعه ای دیگر و به هفتمین، مست و مدهوشت کنند؛ آن سان که ابراهیم را.

پا جای پای ابراهیم گذارده ای؛ به هوش باش و وقت را غنیمت دان.

یک دور که زدی، جرعه ای که دریافتی، دستت را به نشان شکر بالا بر؛ ذکر گوی و تسبیح خوان؛ آن را که قدحت رنگین ساخت. نگاهت را به این سو و آن سو نیفکن. پای در دریای مطاف که بگذاری، قدحت پر شود و او خود قدحت را رنگین کند. جهد مکن؛ پای در راه بنه. این و آن نبین؛ خود را به دریا بسپار و قدحت پر کن که حقیقت طواف را رهایی از خود و فنا در ذات او گفته اند و می گویند: رهایی از خود و وصال به بی کرانه آسمان.

آن سان که خودت را به دریا سپردی، از ما و منی دست شستی، مرد و زنی را رها کردی، سیاهی و سفیدی را به دور افکندی، از خود گذشته ای، از خویشتن خویش رها شده ای، به جمعیت پیوسته ای و به سوی او، هجرت کرده ای.

دیگر هاجر شده ای؛ مهاجر به سوی خدایی. آن سان که به طواف، کمر همت بسی، آن سان که با اجتماع مسلمین، واحد و یک پارچه، به توحید حق تعالی نایل آمدی، ملائکهالله را در بیت المعمور، در عرش خدا، نظاره کن؛ ایشان به طواف ایستاده اند؛

«با قلبت همراه ملائک که گرد عرش طواف می کنند، طواف کن؛ همان طور که با مسلمین، گرد خانه خدا طواف می کنی».۱

انگار که یک قدم به حاجی شدن نزدیک شده ای؛ انگار که پاورپوینت کامل یک قدم به خدا…. ۴۲ اسلاید در PowerPoint

پی نوشت:

۱. امام صادق علیه السلام.

تمام خوبی های دنیا…

گفت وگو با خانم فرزانه شاکری، دانشجوی نخبه عمره گزار

به کوشش: احمد نادی

از ثبت نام خود بگویید.

ثبت نامی در کار نبود. این سفر، جایزه ای بود که از طرف بنیاد نخبگان به ما داده شد؛ البته نه فقط من؛ بلکه تمام بچه های کاروان از این جایزه استفاده کردند.

قبل از سفر، چه تصوری از آن داشتید؟

بیشتر شنیده هایم بود؛ چون مطالعه ای نداشتم؛ البته خیلی جالب تر از تصورات من بود و در مجموع، تجربه فوق العاده ای بود؛ هم از جهت معنوی و هم از جهت هم کاروانی هایم و هم کشوری تازه که برای اولین بار می دیدم.

آیا فضا همان طوری بود که در تلویزیون می دیدید یا متفاوت بود؟

ظاهر آن جا، شبیه آن چیزی بود که در تلویزیون دیدیم؛ اما حضور و حس آن جا باعث می شد که خیلی تفاوت حس کنم. ما همین جا هم حضور خدا را حس می کنیم؛ اما آن جا احساس می کنی که در وسط قلب خدا هستی.

اولین نگاه به خانه خدا؟

تا چند قدمی خانه خدا که سرم پایین بود؛ وقتی هم که دیدم، شاید تا یک ساعت اول، دقیق نگاه نکردم.

چرا؟

می ترسیدم طاقت نگاه کردنش را نداشته باشم. فکر می کردم آن قدر عظمت دارد که من تحمل دیدن آن را نداشته باشم.

چه دعاهایی کردید؟

دعاهایم خیلی شخصی و زمینی بود؛ البته دعاهایم مادی نبودند؛ اما برای خودم، بزرگ و مهم بودند و از خدا خواستم که سه خصوصیت را از من و خانواده و عزیزانم دور کند؛ خشم، حسد و کینه.

پس برای دیگران دعا نکردید؟

دعا کردم؛ اما خودم هم در آن دعاها بودم.

حرم حضرت رسول؟

در مدینه، بیشتر از مکه، تحت تأثیر قرار گرفتم؛ به ویژه یکی از قسمت های غم انگیز، این بود که ما نمی توانستیم قبر پاک حضرت رسول صلی الله علیه وآله را ببینیم و قسمت دیگر، دیدن درب خانه حضرت علی علیه السلام بود که برایم خیلی جذاب بود. ساعت ها هم می نشستم در مقابل حرم حضرت رسول صلی الله علیه وآله و فقط نگاه و دعا می کردم.

از بقیع بگویید.

نمی توانستیم گریه کنیم و نمی گذاشتند دعا کنیم و غم هایمان اضافه شد. هر وقت خواستم درددل کنم، آن جا دیدم درددل بقیع، بزرگ تر از درد دل من است.

با وهابی ها برخوردی هم داشتید؟

یکی از وهابی ها با ما خیلی بد برخورد کرد و رفتارش توهین آمیز بود. من آن روز به حقیقت حرف هایی که در مورد آنها شنیده بودم، پی بردم؛ مثلاً به فارسی ما را مسخره می کرد.

آیا با این مسافرت، به پیامبر صلی الله علیه وآله نزدیک تر شدید؟

بله، از خیلی جهات؛ اما توقع من از خودم بیشتر بود و فکر می کردم دستاوردهای بیشتری خواهم داشت که این مسئله، به آمادگی روحی من بر می گردد.

شما چگونه خود را برای این مسافرت آماده کردید؟

متأسفانه