پاورپوینت کامل یک فنجان قهوه تلخ! ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک فنجان قهوه تلخ! ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک فنجان قهوه تلخ! ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک فنجان قهوه تلخ! ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

به بهانه پخش سریال قهوه تلخ در شبکه ویدئوی خانگی

سریال های طنز در کشور ما به صورت های مختلفی تولید شده اند و در حد خود توانسته اند شادی را به خانه های ما بیاورند؛ اما آیا می شود به هر نوعی و به هر وسیله ای این کار صورت گیرد؟

آیا با دستمایه های ابتذال رفتاری – گفتاری می توان به هر سمت و سویی خود را برد و در آخر هم گفت که مردم استقبال کردند و بعد پشت آمارهای تماشاچیان پنهان شد؟

باید سؤال را اساسی تر مطرح کرد؛ اگر کسی بگوید اساساً ابتذال بد نسبت، شما چه می گویید؟ کارگردانی که ابتذال را جزئی از فرهنگ عمومی جامعه می داند و ابتذال را نوعی هنر و آن را با کمدی بیان می کند۱ و کارگردانی که معتقد است باید برای تمام سطوح، فیلم ساخته شود، باید چگونه با او مواجه شد؟ الفاظ رکیک، رفتارهای لذت آور جنسی، لودگی و چاپلوسی در یک فیلم یا سریال، بدون جهت دهی فکری و هدفمند بودن، خوب است یا بد؟

کارگردانی می گفت: چون مخاطب همین طوری می خواهد، ما هم این چنین می سازیم.

آن قدر سطح فیلم ها و سریال ها (فیلم نامه ها) را پایین آوردند که مردم به این سبک نگرش، عادت پیدا کردند و اصلاً ترویج تفکر خاصی صورت نمی گیرد و رقابت در انتخاب از بین رفته است.

در بعضی مواقع وقتی از کارگردانی سؤال می کنی که چرا مبتذل ساختی، می گوید: مبتذل یعنی چه؟ هر فیلمی یا سریالی که ارشاد اجازه دهد، دیگر مبتذل نمی شود. یک روز، می گویند: آقا! چرا این قدر سانسور زیاد است؛ خروجی مطلوب ما نیست و زیاد قیچی می شود و روز دیگر می گویند: هر چه از ارشاد خارج شد، صحیح است.۲

وقتی کارگردانی می گوید: کمدی را می توان فقط در سه حوزه سکس، مذهب و سیاست به کار بست۲ و هیچ حد و مرزی برای آن قائل نیست، ما چه بگوییم؟

باید به صورت جدی با این دست افکار مواجه شد و پاسخ صحیح ارائه کرد و از اصول پایین نیامد. سینمای غرب، با خدا شوخی می کند؛ با پیامبران شوخی می کند؛ با بزرگان علمی، با رابطه زناشویی، با انسانیت و… شوخی می کند و به هیچ اصلی پای بند نیست و در آخر زیر پرچم کمدی، خود را پنهان می کند و به بهانه مردم پسند بودن، افکار منتقد را پس می زند.

تلویزیون و سینما بعد از جنگ با ساخت برنامه های طنز، سعی می کردند کمی شادی را در خانواده ها احیا کنند؛ اما در بعضی مواقع دچار ابتذال شدند و بسیاری کارهای سخیف ساخته شد.

ما طرفدار برنامه های طنز هستیم. کاکتوس، یک سریال انتقادی بود که مخاطبین خود را راضی می کرد؛ اما چارچوب های خود را مراعات می کرد؛ نه سطحی و محتاطانه صِرف و نه به شکل افسار گسیخته؛ به طوری که این آثار دیگر از جنس فرهنگ و جامعه مانبود. فیلم مهمان مامان۴ را مردم دیدند و از نوع کمدی اجتماعی آن لذت بردند و از آن استقبال شایسته ای صورت گرفت.

اگر ما تولید محتوا در واحد های مردمی و صنفی انجام دهیم، رشد حاصل می شود.۵

ابتذالی که در فیلم های کمدی به کار گرفته می شود، با هدف سرگرم کردن مخاطب است؛ اما هر کمدی ای به معنای ابتذال نیست. فیلم هایی که در ایران، فیلم فارسی یا عامه پسند نامیده می شوند، سال ها هوش و فکر مردم را به بازی گرفته اند.

نباید این چنین اندیشید که یک فیلم یا سریال باید ذائقه همگان را به خود جلب کند. شاید بعضی مواقع به علت بسیاری پیش فرض ها، این اتفاق نیفتد و این هم چیز عجیب و بعیدی نیست.

اگر فیلم یا سریالی، گیشه و مخاطب زیادی داشت، دلیلی بر خوب بودن آن است؟ فیلم هایی مانند شارلاتان، شاخه گلی برای عروس، چپ دست، مشکلات، در به درها، سوغات فرنگ، هوو، زن بدلی، عروس فرنگی، مربای شیرین، قاعده بازی، مادرزن سلام، پسران آجری، چهارچنگولی، ده رقمی، تیغ زن، پسر تهرونی، امشب شب مهتابه، افراطی ها، ازدواج در وقت اضافه، نمونه ای از فیلم های مبتذل هستند که از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸، سینمای ما را قر