پاورپوینت کامل سینمای بی غرض! ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سینمای بی غرض! ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سینمای بی غرض! ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سینمای بی غرض! ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

دانشجویان فراوانی را دیده ام که بعد از دیدن یک نقد و تحلیل از منتقدی، گفته اند که این نکاتی را که شما درباره این فیلم می گویید، ما ندیده ایم و شما خودتان این چنین برداشت کرده اید. اگر رنگ، قرمز نبود و آبی بود، شما چیز دیگری می گفتید و در ادامه می گویند: اساساً شاید حرف شما درست باشد و شاید این فیلم ها دارای این نمادها و نشانه ها باشند؛ اما وقتی ما آنها را نمی فهمیم و متوجه آنها نیستیم، دیگر چه باکی است از دیدن آن و چه فرقی می کند که آبی باشد یا قرمز؛ سیاه و سفید باشد. ما به راحتی از کنار آنها می گذریم.

گفتم: در کتابی می خواندم که نوشته شده بود: جایگاه هنر، تکلم، بدون کلام و شعار، یعنی نوعی رابطه غیرمستقیم است. هنرهایی چون سینما، منبر و بلندگو، درس و کلاس نیستند که شخصی بالای جایگاه ایستاده باشد و سعی کند با سخنی ادیبانه، اشخاص را مجاب به گوش کردن کند. نشانه های تصویری، مانند نقاشی، عکس و فیلم، دارای دلالت تصریحی اند. نمادها، نشانه هایی هستند که بر اساس قرارداد، شکل می گیرند و این نکته را متذکر می شوند که مفهوم و معنایی مضاعف در پشت این شکل ظاهری خوابیده است.

سینما، ابزاری است که انسان هر گونه بخواهد، به آن جهت می دهد؛ اما آن جهت را در لفافه بیان می کند. نشانه شناسی یکی از متداول ترین و اثرگذارترین روش های تحلیل است که در متن های تصویری به طور خاص به کار می رود. هر فیلمی دارای زبان گویشی خاص خود است و تکلم به یک زبان، به معنای به کار بردن آن است؛ اما تکلم به زبان سینماتوگرافیک، تا حدودی به معنای خلق کردن آن است.۱

این رموز و نشانه ها را باید از دل فیلم کشف کرد. این رموز می توانند فرهنگی، سیاسی و یا اجتماعی باشند. متن و ظاهر فیلم دارای معانی سطحی خود است؛ اما به طور ایدئولوژیک بر ناخودآگاه، تأثیر می گذارد و شخص ناخواسته به آن تفکر، تن می دهد یا گوش فرا می دهد؛ یعنی فیلم بر ساختار تخیل، تأثیر می گذارد و شخص در ساختار تخیل خود به آن فکر می کند و در جایی به شکل ناخودآگاه از آن استفاده می کند و این، همان کارکرد غیرمستقیم است که هنر را دارای جایگاه ویژه ای می کند. چه بسا فیلم هایی در نظام جمهوری اسلامی ساخته شده یا از غرب وارد شده اند؛ اما هیچ سنخیتی با دین و فرهنگ ما ندارد.

آیا نه این است که یکی از اهداف جمهوری اسلامی ایران، روشن گری بوده است و ابهامات فرهنگی باعث شد در جاهایی راه و مسیر به صورت اشتباه، انتخاب و مسیر عوض شود. ابتدا باید سؤال شود که در رسانه ها و سینما چقدر به موضوعات مهمی چون انقلاب، جمهوری اسلامی، انقلاب فرهنگی، اسلامی شدن دانشگاه ها، رسانه دینی و… پرداخته ش