پاورپوینت کامل سربه دار مشروعیت ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سربه دار مشروعیت ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سربه دار مشروعیت ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سربه دار مشروعیت ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

یازدهم مرداد، سال روز شهادت شیخ فضل الله نوری

سرگذشت قیام و مبارزه عالمان مجاهد در کشور ما، همواره زینت بخش صفحات تاریخ و روشن گر راه آیندگان بوده است. توطئه جدایی دین از سیاست و ترور شخصیت عالمان دینی یکی از حیله ها و ترفندهایی بود که استعمارگران همواره به آن توسل می جستند؛ تا بدین وسیله، عالمان مجاهد را قدرت طلب و دنیاپرست جلوه دهند و از این طریق، راه تسلط آنان بر کشورهای اسلامی هموار شود.

این عالمان مجاهد که بر فراز قله های رفیع علم و اخلاق و عرفان جای داشتند، با بینش عمیق و روشن بینی ناشی از تقوا و شم سیاسی خویش، عمق توطئه ها و نیرنگ های دشمن را در دوردست ها مشاهده می کردند و بر اساس تکلیف خویش، به مبارزه با این توطئه ها بر می خاستند و جامعه را از این خطرات آگاه می کردند. با این حال، گاهی به دلیل پایین بودن رشد فکری و فرهنگی جامعه اسلامی، درک و فهم این توطئه ها و این موقعیت های خطیر، برای آنان میسر نبود و این توطئه ها و حیله ها مؤثر واقع می شدند و در نتیجه، اینان در جامعه غریب و تنها می شدند و فریادهاشان در گلو شکسته می شد و قامت سروشان فرو می افتاد و بدین گونه، این سروقامتان، جاودانه تاریخ می شدند. یکی از این چهره های مظلوم روحانیت شیعه، مرد علم و عمل و فقاهت و قیام، حضرت آیت الله شهید شیخ فضل الله نوری است که در این راه با مقاومت اعجاب انگیز و مرگ آگاهانه خویش، فصل زرینی بر تاریخ مقاومت و ظلم ستیزی تشیع افزوده است.

زندگی و تحصیلات

وی در روز دوم ذیحجه سال ۱۲۵۹ق.۱ در «لاشک»، یکی از روستاهای منطقه «کجور» مازندران دیده به جهان گشود. پدرش ملاعباس کجوری، یکی از روحانیون صالح و مورد اعتماد مردم بود که زندگی خود را وقف خدمت به مردم کرده بود و در رفع مشکلات دینی و اجتماعی آنان تلاش می کرد.

تربیت و پرورش در محیط روحانی و مذهبی خانواده و معاشرت با روحانیان، به ویژه با دایی خویش، میرزا حسین نوری، آتش اشتیاق و علاقه به تحصیل علوم اسلامی را در درونش شعله ور ساخت و وی را به حوزه و روحانیت، علاقه مند کرد. تحصیلات را «بلده»، مرکز منطقه نور که دارای مدرسه علمیه ای بزرگ بود، آغاز کرد۲ و پس از آن برای ادامه تحصیل، به تهران مهاجرت کرد. وی با استعداد سرشار و هوش و ذکاوت کم نظیر خویش و با تلاش و کوشش پی گیر، درس های دوره سطح حوزه را به خوبی فرا گرفت و برای کسب فیض از خرمن دانش عالمان حوزه نجف، همراه دایی خویش به نجف هجرت کرد و در آن جا در درس حاج میرزا حبیب الله رشتی و شیخ راضی آل یاسین شرکت کرد؛ اما این همه، شیخ جوان را سیراب نکرد و عطش دانش اندوزی او فروکش نکرد.

او با شرکت در درس میرزای شیرازی، بزرگ پرچمدار نهضت ضداستعماری تنباکو، گویی گم شده خویش را یافت و با تلاشی افزون تر، به تحصیل نزد این استاد پرداخت و به دنبال هجرت میرزای شیرازی به سامرا، وی نیز همراه با دایی اش به سامرا رفت و در آن جا به تحصیل نزد استاد پرداخت و سرانجام پس از سال ها تلاش و رسیدن به مرتبه والای اجتهاد، به تهران بازگشت و به تدریس و هدایت مردم مشغول شد.

دیدگاه های سیاسی و اجتماعی

شیخ فضل الله که در مکتب سامرا پرورش یافته بود، علاوه بر امور دینی، به امور اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جامعه نیز توجه می کرد و به همین دلیل در نهضت تحریم تنباکو، گرچه رهبری در نهضت در تهران در دست میرزا حسن آشتیانی بود، اما وی در این راه، تلاش فراوانی کرد و نظرات و دیدگاه های میرزای شیرازی را ترویج می کرد و در همین راستا، دو رساله علمیه از استفتائات از استادش را در تهران چاپ و منتشر کرد. با شروع نهضت عدالت خانه نیز وی پس از آگاهی از هدف این مبارزات، به مجاهدان پیوست و در صف رهبران این نهضت قرار گرفت و در هجرت کبری (هجرت به قم) نیز با دیگر رهبران نهضت، همراه و همگام بود؛ اما با تحصن مردم در سفارت انگلستان و بازگشت مهاجران به تهران، زمزمه های دیگری از درون سفارت شنیده می شد و موضوع مشروطه مطرح شد. در این مرحله، فراماسون ها و غرب گرایان در صف رهبری نهضت جای گرفتند و نهضت، مسیر دیگری را در پیش گرفت. شیخ فضل الله با بینش عمیق سیاسی خویش، انحراف نهضت را تشخیص داد و تلاش کرد تا از این انحراف جلوگیری کند.

او نسبت به موضوع مشروطیت و محدود کردن اختیارات شاه، مخالفتی نداشت. بحث او در کیفیت این نوع از حکومت در جامعه آن روز بود. او معتقد بود که قانون اساسی ایران، باید مطابق با اسلام باشد و به همین دلیل پیشنهاد کرد که به جای مشروطه، عنوان حکومت مشروطه مشروعه قرار داده شود؛ تا مشروعیت حکومت، مانع از تصویب قوانین مخالف اسلام شود. وی و همفکرانش، در حرم حضرت عبدالعظیم بست بنشستند و با انتشار نشریه ای به نام لایحه، دیدگاه های خود را بیان می کردند. در یکی از شماره های این نشریه درباره خواسته ها و اهداف متحصنین آمده است:

اول این که پس از کلمه مشروطه در قانون اساسی، کلمه مشروعه ذکر شود. دوم این که لایحه نظارت علما که به طبع رسیده و مورد تأیید علمای بزرگوار نجف هم قرار گرفته است، بدون تغییر، در قانون اساسی درج گردد. سوم این که در موضوعاتی مثل آزادی، در قانون اساسی باید مواردی استثنا گردد؛ تا از کفریات و توهین به شرع و اهل شرع، جلوگیری شود و این موارد، شامل آزادی مطبوعات و روزنامه ها نیز باشد؛ تا مطبوعات، تهذیب و اصلاح شوند.۴

شیخ فضل الله با دیگر رهبران نهضت، یعنی سید عبدالله بهبهانی و سید محمد طباطبایی، گفت و گو کرد و از آنان خواست که برای جلوگیری از انحراف نهضت تلاش کنند؛ اما به دلیل خوش بینی آنان به وضع موجود و اعتمادشان به غرب گرایان و فراماسون ها، این گفت وگوها نتیجه ای نداشت و شیخ فضل الله نتوانست آنان را متقاعد کند که نهضت مسیر انحرافی را می پیماید.۵

سرانجام با پیروزی مشروطه طلبان بر حکومت استبدادی محمد علی شاه قاجار، مشروطه طلبان به جای محاکمه و مجازات عوامل رژیم استبدادی، با زمینه سازی غرب گرایان، شیخ فضل الله را به دلیل مخالفت با مشروطه و حمایت از حکومت استبدادی، به صورت