پاورپوینت کامل شخصیت رسول خدا (ص) یک آفتاب درخشان است ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شخصیت رسول خدا (ص) یک آفتاب درخشان است ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شخصیت رسول خدا (ص) یک آفتاب درخشان است ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شخصیت رسول خدا (ص) یک آفتاب درخشان است ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

گفت وگو با حجت الاسلام والمسلمین عابدی درباره ابعاد تاریخی اهانت به پیامبر اکرم (ص)

پرسمان: بفرمایید سب النبی یعنی چه و با توجه به منابع اسلامی چه چیزهایی، مصداق اهانت به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می باشند؟

قرآن کریم صریحا می فرماید: غیر خداوند را که برخی مشرکان، می پرستند، سب نکنید؛ اما قرآن خیلی ها را لعنت کرده است. پس معلوم می شود قرآن بین سب و لعن تفاوت قائل شده است. می فرماید: غیر خدا را که مشرکان می پرستند، سب نکنید؛ چون آنها هم به خدای شما توهین می کنند. کلمه لعنت، توهین نیست؛ یعنی رحمت خدا شامل حال دروغگو نمی شود. خداوند همه را می بخشد؛ ولی دروغگو را نمی بخشد. لعنت خدا بر ظالمان، یعنی رحمت خدا شامل حال ظالمان نمی شود؛ اما موقعی که بحث سب مطرح می شود، در سب همیشه یک مقدار تنقیص و خار کردن و ذلیل کردن است. یک وقت کسی را می خواهند تنبیه کنند و کتک بزنند به صورتش ضربه می زنند. این، توهین است؛ اما اگر به جای دیگر بدنش بزنند، توهین نیست. مقصود از سب، توهین است. سب همیشه لازم نیست به زبان باشد. گاهی کسی به یک نفر فحش می دهد. این فحش که با زبان داده می شود، سب کردن است و گاهی کسی با زبان خودش کاری نمی کند؛ ولی با کاریکاتور، کسی را استهزا می کند. این هم نوعی سب است. فرض کنید جلو یک آدم محترم و بزرگی، کسی پایش را دراز کند؛ این یک نوع سب و یک نوع توهین است. پس سب حتما لازم نیست به زبان باشد؛ بلکه گاهی به فعل انسان است. ممکن است کسی عکس کسی را بکشد و سب حساب شود یا عکس بزرگی را دستکاری کند که این هم یک نوع سب حساب می شود یا مثلا فیلمی بسازید و یک نفر را در قالب شخصیتی معرفی کند که به شخصیت و عظمت آن بزرگ لطمه وارد کند؛ این هم سب است. نکته مهم دیگر این است که احترام، همیشه قصد می خواهد و توهین، قصد نمی خواهد؛ یعنی در کار بد نسبت به دیگری، بدون قصد هم توهین محقق می شود. کسی که آب دهانش را می خواسته به خیابان بیندازد، اما حواسش نبود و به لباس کسی برخورد کرد، با این که قصد توهین نداشت، باز هم توهین حساب می شود. بنابراین، اگر کسی کاری کرد که توهین به یک نفر بود، حتی اگر قصد هم نداشت، بازهم می-گویند سب کرده است. در سب، علم و جهل هم دخالت ندارد؛ یعنی چه بدانم وچه ندانم که کارم سب است، در هر دو حال، سب حساب می شود.

پرسمان: پیشینه های تاریخی اهانت نسبت به اسلام یا مقدسات اسلامی یا پیامبر صلی الله علیه وآله و ائمه علیهم السلام را بیان فرمایید؟

این نوع کارها قبل از اسلام هم سابقه داشته است. وقتی حضرت نوح کشتی می ساخت، او را مسخره می کردند. این، نوعی سب و توهین است. در زمان حضرت موسی و حضرت عیسی علیهماالسلام هم اهانت بوده است. در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله هم افرادی مثل ابولهب، کارشان همیشه سب و توهین به پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله بود؛ اما بعد از این که اسلام فراگیر شد و آن فرهنگی که پیامبر آورد، در جامعه گسترش یافت، دیگر سب و توهین کنار رفت و اصلی ترین زمان در این بی ادبی ها و بی خردی ها، مال زمان معاویه بوده است. معاویه این را ترویج کرد و در آن عصر به امیرالمومنین علیه السلام توهین کردند؛ البته آن وقت گاهی شیعه ها نیز چیزی به او می گفتند و وقتی در مسجد می دیدند که خطیب درباری بنی امیه به امیرالمومنین علیه السلام توهین می کند، آنها هم جواب می دادند. در جنگ صفین، وقتی امیرالمومنین علیه السلام می دید که لشکرش به لشکر معاویه فحش می دهند، فرمود: چرا این کار را می کنید؟ گفتند: چون آنها فحش می دهند، ما هم جوابشان را می-دهیم. امام فرمود: آنها که بی ادبی می کنند، شما جواب ندهید. پس اینها سابقه داشته، اما اصل و گناه اینها، مال بنی امیه است و بنی امیه بودند که توهین کردن به یکدیگر را در میان مردم رواج دادند بعضی ها هم به خاطر همین کار بنی امیه، می گویند که بنی امیه از نژاد اصیل عرب نیستند؛ اما به هرحال، گناه این توهین ها در عین حال که بر گردن توهین کننده است، ریشه در کار بنی امیه دارد و بنی امیه این فرهنگ را ایجاد کردند؛ تا به همدیگر کینه بورزند. فحش دادن و توهین کردن که ابتدا نسبت به امام علی علیه السلام رواج پیدا کرد، کم کم به توهین کردن به دیگر امامان علیهم السلام منجر شد؛ یعنی همان کاری را که خوارج شروع کردند، بعد از زمان بنی امیه، در زمان بنی عباس هم تقریبا به صورت رقیق ت