پاورپوینت کامل خُلق نبوی در آیینه قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خُلق نبوی در آیینه قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خُلق نبوی در آیینه قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خُلق نبوی در آیینه قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

اگر خاتم رسولان، حضرت محمد صلی الله علیه وآله را آیینه فضیلت و اسوه اخلاق می نامیم، گواهمان آیات قرآن و توصیف خداوند از آن پیامبر رحمت و رأفت است.

آن حضرت آمد تا عطر معنویت را در زندگی های مادی بیفشاند و انسان های خاکی را افلاکی کند و با ملکوت آسمان ها، آشنا سازد.

پیام او، فلاح و رستگاری بود؛ حیاتش تجلی خدامحوری و انسان دوستی بود و دعوتش، وحدت و برادری و سلاح تبلیغی اش مکارم اخلاق.

این است که ما به شدت نیازمندیم؛ تا خلق و خوی محمدی را بشناسیم و آن را الگوی حیات خویش سازیم؛ پس چه بهتر که به قرآن رجوع کنیم و توصیف کلام الله را از جلوه های رفتاری آن حضرت دریابیم.

مردمی بودن

بارها قرآن از آن حضرت به عنوان پیامبری از خود مردم یاد می کند (رسولاً من انفسهم).۱

اگر بنا بود پیامبر صلی الله علیه وآله، از فرشتگان باشد، تبعیت و الگوگیری برای مردم، فراهم نمی شد؛ ولی وقتی از خود آنان است و در میان آنان زیسته است و اخلاق و رفتار و سابقه عدالت و پاکی اش را می شناسند، بهتر می تواند برای آنان اسوه باشد. در رفتار هم، وی هرگز خود را جدا از مردم نمی دید و خود را تافته جدابافته به شمار نمی آورد و کبر و غرور نداشت و متواضعانه با آنان رفتار می کرد.

حسن خلق

اخلاق نیکو و رفتار مناسب، از کاری ترین ابزار نفوذ در دل هاست. پیامبر خدا این ویژگی را به طور کامل و در حد اعلا داشت؛ به طوری که قرآن او را با خلق عظیم می ستاید.۲

حسن خلق، شاخص ها و نشانه های گوناگون دارد. نرمش، مدارا، عاطفه، تواضع، رقّت قلب، پرهیز از خشونت و تندخویی نشانه های آن می باشند. خداوند، یکی از نشانه های رحمت خویش بر آن حضرت را این می داند که او نسبت به مردم، مهربان و نرم است و اگر خشن، تندخو، بداخلاق و سخت دل بود، از دور و بر او پراکنده می شدند (و لو کنت فظاً غلیظ القلب لا نفضوا من حولک).۳

این ویژگی برای هر کس که داعیه هدایت و دعوت و پیشوایی و مدیریت دارد، لازم است؛ چون عامل جاذبه است.

دلسوزی برای هدایت

انسان های بزرگ، پاک و هدایت گر، از این که ببینند افراد دچار حقارت و آلودگی و گمراهی اند، رنج می برند و غصه می خورند و پیوسته به فکر هدایت و نجات مردمند. این خصلت در رسول خدا هم بود. آن حضرت از این که می دید عده ای به سرعت به سوی کفر و بی دینی می تازند، محزون می شد (لا یحزنک الذین یسارعون فی الفکر…).۴

این غصه خوردن برای گمراهی مردم، نشانه روح بلند انسان های برین است.

خداوند در آیه دیگری می فرماید: ای پیامبر! گویا تو می خواهی از این که مردم به این سخن و پیام آسمانی ایمان نمی آورند، از غصه و تأسف، خود را هلاک کنی (فلعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفسَکَ عَلَی آثَارِهِم…).۵ به همین علت، آن رسول بیداری، روز و شب برای هدایت آن جاهلیت زدگان، می کوشید؛ تا سیمای زندگی شان را به حیات طیبه تغییر دهد.

نجات بخشی

صفت نجات بخشی و رهاسازی در جایی مطرح می شود که کسانی اسیر و برده و گرفتار باشند؛ چه گرفتار غل و زنجیر اسارت، چه گرفتار افکار جاهلانه و اندیشه های خرافی و چه گرفتار عادت های شوم و دشمنی ها و کینه ورزی ها. قرآن درباره یکی از صفات پیامبر امی و فرستاده خدا چنین آمده است: پیامبری که آنان را به نیکی فرا می خواند؛ از بدی و زشتی باز می دارد؛ پاکیزه ها را برای آنان حلال و ناپاکی ها را بر آنان حرام می کند؛ بارهای سنگین و غل و زنجیرهایی را که بر آنان است، از دست و پایشان می گشاید و آزادشان می سازد (یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبائث و یضع عنهم امرهم و الا غلال التی کانت علیهم).۶

بی شک، این بار سنگین و غل و زنجیرها، همان افکار پوچ و عادات جاهلی و مفاسد اخلاقی و زندگی اسارت بار و منحط بود که گرفتارش بودند؛ به گونه ای که اقتصادشان آلوده به دزدی و ربا و غذایشان آمیخته به حرام و سنت هایشان جاهلی بود.

مبشّر و منذر

در دعوت انسان ها به حق، هم بشارت لازم است و هم انذار؛ بشارت به نعمت های الهی و فرجام خوش و پربار زندگی در سایه ایمان و تقوا و هشدار نسبت به عواقب شوم کفر و نفاق و ظلم و فساد و گناه. قرآن، همه پیامبران را مبشرین و منذرین می شمارد و پیامبر خاتم را بارها با صفت «بشیر و نذیر» و «مبشر و منذر»، یاد کرده است. هم «بشر الذین آمنوا و عملوالصالحات» دارد،۷ هم «بشرالمنافقین»۸ و هم «انت الا نذیر»۹ و «و ما ارسلناک الا مبشراً و نذیراً».۱۰

بشارت دادن پیامبر صلی الله علیه وآله، هم از رأفت و رحمت او سرچشمه م