پاورپوینت کامل تجلیل استاد ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تجلیل استاد ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تجلیل استاد ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تجلیل استاد ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

نوشتن، همیشه آسان نیست؛ بعضی وقت ها هم سخت می شود؛ به ویژه وقتی قرار باشد مطلبی که می نویسی، یک جورهایی تمجید و تجلیل از صنفی باشد که خودت هم به آن تعلق داری و باید دقت کنی که در نوشته هایت، پای منفعت و جاه طلبی شخصی در میان نباشد. بی خود نیست که وقتی از یک مرجع تقلید، حکم آب چاه را پرسیدند، اول از همه دستور داد چاه خانه خودش را پر کنند؛ تا بعد فتوا دهد. من نیز ناچار برای نوشتن این متن، از بعضی استادان همکار، کمک گرفتم و از آنها پرسیدم که در تجلیل از مقام استاد و تفاوت آن با سایر حرفه ها، چه حرفی برای گفتن دارند. انگار برای آنها نیز سخت بود! بعضی ها سکوت کردند و برخی هم جملاتی گفتند که هرچند کوتاه بودند؛ اما به نوبه خود جالب توجه بودند. یکی جواب داد: به نظر من، استادی، مرور همان دوران دانشجویی است؛ اما در سطحی عمیق تر؛ بدین معنا که علم جویی، آرمان خواهی و دغدغه پیشرفت کشور را داشتن که از ویژگی های دانشجویان در دوره تحصیل است، به دغدغه روزمره استادان، تبدیل می شود. دیگری جواب داد: معلمی، همان شغل انبیاست؛ همان طور که چوپانی، شغل انبیاست و بعد به من که از جوابش خنده ام گرفته بود، گفت: کاملاً جدی می گویم. معلمی، حتی مثل کشاورزی هم هست که باید بکاری و مراقبت کنی و جسارت دانشجوهایت را نیز تاب بیاوری و دم بر نیاوری؛ تا روزی که آنها رشد و اعتلا پیدا کنند و اگرچه «باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش/ بر جفای خار هجران، صبر بلبل بایدش»، اما تو بعد از این که این همه مشقت را تحمل کردی، تمام سهم تو، تماشای اعتلای آنهاست و احساس غرور از این که در شکوفایی این ثمر، تو را نیز سهمی است و آن پنج روز مورد نظر شاعر نیز نصیبت نخواهد شد. اشاره این دوستم به این موضوع بود که آموزگاران مدرسه و دانشگاه، بر خلاف صاحبان مشاغل دیگر که معمولاً با ماده سر و کار دارند، با روح و جان دانش آموز و دانشجو، سر و کار دارند؛ به گونه ای که شخصیت هر انسانی در سنین تحصیل در مدرسه، شکل می گیرد و پختگی و کمال آن و دست یابی به بلوغ اجتماعی نیز معمولاً در دانشگاه، اتفاق می افتد و این بلوغ، نه به علت درس های رسمی و مطالعه کتاب و منابع علمی، بلکه بر اثر حضور در محیطی پرتعامل می باشد و استادان، سهم بزرگی در شکل گیری این تعاملات دارند؛ اما از آن جا که این تأثیر، کُند، تدریجی و نامحسوس می باشد عموماً سهم استادان در این رشد، به فراموشی سپرده می شود.

دوستی دیگر، این شعر را خواند: «نیست در لوح دلم جز الف قامت دوست/چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم». یکی دیگر از استادان نیز این شعر را خواند: « قدر استاد نکو دانستن/ حیف استاد به من یاد نداد». دیگری می گفت: در فرهنگ قرآن، کلمه پدر (أب)، به معنای آموزگار نیز آمده است و به نقل از مفسران، آیه «بالوالدین احسانا»، شامل معلم و استاد نیز می شود و جمله ای از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نیز نقل کرد که فرمود: «برکت علم و دانش، در تعظیم و تکریم استاد است» و نیز این جمله از امیرالمؤمنین علیه السلام را یادآ