پاورپوینت کامل استاد جان! هم اکنون محتاج یاری سبزتان هستم! ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استاد جان! هم اکنون محتاج یاری سبزتان هستم! ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استاد جان! هم اکنون محتاج یاری سبزتان هستم! ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استاد جان! هم اکنون محتاج یاری سبزتان هستم! ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

توضیح المسائل روابط استاد و دانشجو

س: آیا حرف هایی که معمولاً دانشجوها برای خنده و مانند آن در مورد استادان می زنند، اشکال شرعی دارد؟

ج: فارغ از جنبه های اخلاقی، از نگاه شرعی این حرف ها می تو اند وضعیت های مختلفی را در جواز یا عدم جواز داشته باشد؛ به طور کلی، هر سخن گفتنی، حلال است؛ مگر آن که عنوان حرامی پیدا کند و در این زمینه، تفاوتی بین سخن گفتن در مورد استاد یا فرد دیگری نیست.

صحبت های مذکور حداقل ممکن است از سه جهت دچار مشکل شرعی باشد؛ اول عنوان تهمت که معمولاً هم زیاد است؛ مثلاً گاهی شنیده می شود که به راحتی برخی دانشجویان در مورد یک استاد قضاوت می کنند که با پول نمره می دهد یا مشکل اخلاقی دارد و یا میان دانشجویان در نمره دادن، تبعیض قائل می¬شود… این موارد، مصداق تهمت و یقیناً حرام است.

عنوان شایع دیگر، غیبت است که متأسفانه در زوایای زندگی فردی و اجتماعی ما حضوری پر رنگ دارد و اکثر ما حداقل پشت سر افرادی که دارای مسئولیت های کلان یا جزئی هستند، مانند مقامات مملکتی یا مسئولین دانشگاه و… حرف می زنیم؛ حرف هایی که معمولاً عنوان غیبت بر آنها صدق می کند.

البته غیبت برای خود معیارهای دقیقی دارد؛ اما تعریف ساده آن، بیان عیب مخفی یک انسان مسلمان، برای دیگران است؛ به گونه ای که موجب ناراحتی فرد غایب شود؛ مثلاً اگر دانشجویی در جمع دوستان بگوید شنیدید که فلان استاد، پرونده زمین خواری دارد و یا این که تا حالا سه بار ازدواج کرده و طلاق داده و…، نقل این گونه اخبار، اگر واقعیت داشته باشد و آن استاد از انتشار آنها راضی نباشد، در مواردی، مصداق غیبت حرام است.

خطر غیبت، تنها متوجه نقل قول های جدی و خطاهای بزرگ نمی شود؛ بلکه می تواند شامل امور جزئی و خیلی ساده هم باشد؛ مثل این که با هدف خنداندن، بگویید: دیروز فلان استاد را توی سلف دیدیم که لباسش… بود.

عنوان سومی که می تواند این گفت وگو ها را به مرز حرام بکشاند، عنوان هتک و توهین است، از نظر شرع، هتک حرمت مؤمن یا توهین به او، به هر شکلی انجام شود، حرام است. متأسفانه این امر نیز در جمع های دانشجویی و در مورد مسئولین دانشگاه یا استادان، دیده یا شنیده می شود؛ به عنوان مثال، برخی دانشجویان به خاطر وضعیت جسمانی یا شکل و قیافه برخی استادان و یا نوع رفتارشان در تدریس یا تصحیح اوراق و… برای آنها اسم هایی می گذارند و یا با عناوین تمسخر آمیزی از آنان نام می برند؛ حتی ناخواسته، تعابیری را که حاوی معنای نامناسبی است، درباره آنان به کار می برند که این موارد می تواند مصداق هتک و توهین و حرام باشد.

البته این عناوین ممکن است در مورد افراد مختلف، متفاوت باشد و همیشه حکم حرمت نداشته باشد؛ اما در مورد استادان، به دلیل جایگاه اجتماعی شان، این خطر، جدی تر است؛ به عنوان مثال، اگر دانشجویی به هم اتاقی اش بگوید: «عجب نامردی هستی؛ چرا برای من ژتون نگرفتی»، شاید به جایی برنخورد و توهین به دوستش محسوب نشود؛ اما اگر بگوید: «فلان استاد خیلی نامرده، حاضر نشد نیم نمره به من بده، تا قبول بشم»، این تعبیر، می تواند مصداق توهین به استاد و عملی حرام باشد.

س: اگر بخواهیم عیب یا اشکال یک استاد را به دوستان دیگر بگوییم تا دچار مشکل نشوند، مثلاً درس او را نگیرند، آیا مرتکب غیبت شده ایم؟

ج: احکام دینی، ضوابطی خشک و غیر منعطف نیستند؛ بلکه برای خود توضیحات و تبصره های مشخصی دارند و در موارد خاص، جلوی ضرورت ها و مصالح دیگر را