پاورپوینت کامل این ادا اطوارا یعنی چه؟ ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل این ادا اطوارا یعنی چه؟ ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل این ادا اطوارا یعنی چه؟ ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل این ادا اطوارا یعنی چه؟ ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

نگاهی به توصیه¬های اخلاقی مرحوم آیت¬الله تهرانی و مرحوم آیت¬الله خوشوقت

شرکت در جلسات درس اخلاق در فرصت های ماه مبارک رمضان که امسال حال و هوای تابستانی به خودش گرفته، خالی از لطف نیست. ما هم گوشه ای از توصیه های اخلاقی دو معلم اخلاق، مرحوم آیه الله حاج آقا مجتبی تهرانی و مرحوم آیه الله حاج شیخ عزیزالله خوشوقت رضوان الله علیهما را برای شما خوانندگان پرسمان برگزیده ایم؛ ولی افسوس که دیگر در این ماه رمضان در میان ما نیستند؛ تا پای درسشان بنشینیم و بهره ببریم. روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

نگاهی به برخی توصیه های اخلاقی مرحوم آیه الله حاج آقا مجتبی تهرانی

ر‎ها کن و برو!

کسی که می‎بیند توان این مسئولیت را ندارد که در سطح اجتماع مسلمین یا هر محیط دیگر، زمینه تربیت انسان‎‎ها را فراهم کند و دستورات الهی را انجام دهد، نباید کار را بپذیرد؛ چه رسد به این‎که برای رسیدن به آن منصب و پست، تلاش و رقابت کند! لذا اگر کسی علم دارد که ناتوان است، ولی درعین‎حال خودش را در معرض این مسئولیت‎‎ها قرار دهد، معلوم می‎شود که متدین واقعی نیست. یک وقت هست که نمی‎داند، وقتی وارد کار شد، می‎فهمد که نمی‎تواند؛ اگر متدین است، باید کار را ر‎ها کند و برود.

مؤمن، این دو ویژگی را ندارد.

پیغمبر اکرم‎ صلّی الله علیه وآله فرمودند: «خَصْلَتَانِ لَا تَجْتَمِعَانِ فِی مُؤْمِنٍ الْبُخْلُ وَ سُوءُ الظن بِالرّزْق‎؛ دو خصلت، هیچ‎گاه برای مؤمن به‎وجود نمی‎آید: بخل و سوءظن به رزق». این روایت، خیلی ظرافت‎کاری دارد. «اعتراف به ربوبیت»، یک وقت زبانی است؛ یک وقت «اعتقاد عقلی» است و یک وقت از واردات قلبی است که اسم آن می‎شود «ایمان». همین که بگوییم: «ایمان»، می‎شود «امر قلبی». کسی که به ربوبیت حق، اعتقادِ قلبی داشته باشد، بخیل نمی‎شود و سوءظن نسبت به رزق، پیدا نمی‎کند. حضرت، این مطلب را خیلی صریح بیان می‎کنند.

مانع اصلی چیست؟

این را بدانید آن‎چه که مانع است، تعلقات نفسانی است. «تعلقات نفسانی، مانع است»؛ نه می‎گذارد حق را تشخیص دهی، نه راه رسیدن به حق را، نه حرکت در راه حق را و نه می‎گذارد پایداری در این راه کنی. اگر اینها را کنار بگذاری، حق می‎درخشد؛ راهش را هم خودش نشان می‎دهد و بعد هم وقتی زیبایی‎اش را دیدی، به حرکت می‎افتی. مانع همه اینها، تعلقات نفس است. علی علیه‎السلام بعد از این جملات به «استقامت» و «صبر» سفارش می‎کنند؛ «وَالِاسْتِقَامَه الِاسْتِقَامَه ثُم الصبْرَ الصبْرَ وَ الْوَرَعَ الْوَرَعَ إِن لَکمْ نِهَایه فَانْتَهُوا إِلَی نِهَایتِکمْ؛ بر شما باد به پایداری، پایداری؛ سپس به صبر، صبر و ورع و پرهیزکاری. همانا برای شما پایانی است. پس خویش را به مقصد خویش برسانید»!

بعضی‎ها حق را تشخیص دادند اما…

علی علیه‎السلام فرمود: از حق دست برندارید! از این جمله معلوم می‎شود که نظر حضرت به عده‎ای بوده است که حق را تشخیص دادند، راه رسیدن به آن را هم پیدا کردند و چه بسا مدتی هم در آن راه قدم گذاشتند، بعد عواملی موجب شد که دیگر پایداری نکردند؛ «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَق وَ وَلَایه أَهْلِ الْحَق فَإِنه مَنِ اسْتَبْدَلَ بِنَا هَلَک». چقدر زیبا می گوید؛ اینها از حق کناره گرفتند و رابطه‎شان را با کسانی که راهبران به‎سوی حق بودند و در مسیر حق رهبر بودند، قطع کردند و برای همین هلاک شدند.

برای رسیدن به شهود چه کنیم؟

… آنهایی که می‎خواهند به شهود برسند، باید همین مسیر شرع را بروند. این را بدانید که از نظر مقامات معنوی، راهی جز همین راه شرع نداریم؛ یعنی ترک محرمات و اتیان واجبات. خیال نکنید ذکر و وِرد و امثال اینها آدم را به‎جایی می‎رساند! اگر این نباشد، همه آنها بی‎اثر است. گاهی به من مراجعه می‎کنند و می‎گویند: چه‎کار کنیم؟ می‎گویم: این اداواطوار درآوردن یعنی چه؟ اگر واقعاً می‎خواهی معصوم شوی، با ترک محرمات و اتیان واجبات، می‎شوی معصوم؛ مستحبات و مکروهات هم پیشکِشت! این را مقید باشید. بنا نیست ‎نعوذ بالله، انسان یک زبان افسارگسیخته داشته باشد؛ چشم افسارگسیخته داشته باشد؛ گوش افسارگسیخته داشته باشد؛ اعضا و جوارح ظاهری‎اش از نظر مسائل شرعی، اصلاً رعایت نکند و بعد این با ذکر و وِرد به مقامات معنویه برسد. نه خیر، معلوم می‎شود که هیچ درک نکرده‎ای معارف اسلام را….

راه نجات از خطر

من می‎خواهم امشب و در این جلسه به جوانان توصیه کنم که مواظب باشید! می‎خواهند شما را به لاابالی گری بکشانند. اینها دشمنان اسلامند که شما را به لاابالی گری می‎کشانند. می‎خواهند روحیه تعبد را از شما بگیرند. مواظب باشید و این را حفظ کنید؛ به خصوص این گوهر گران بها را حفظ کنید! نکند یک وقت آن طرف، دل هایتان را از حسین جدا کنند! خطر آن‎جاست! بدانید که نجات‎دهنده شما هم همین پیوند با حسین است!

توصیه های اخلاقی مرحوم آیه الله حاج شیخ عزیز الله خوشوقت

بهترین توصیه، تقواست؛ چون خدا اعلام فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَّقِینَ»؛۱ آدم های باتقوا را خدا دوست دارد؛ پیغمبراکرم هم دوست دارد؛ حضرات معصومین، حتی آن آخری هم دوست دارند. اگر گناه انجام دهیم، با ما دشمن می شوند. این، موجب می شود که ما ایشان را نبینیم و فاصله بین ما با ایشان بیفتد، ان شاءالله که خدا توفیق تقوا را مرهمت کند؛ آن وقت مشکل هم حل می شود.

۱. آل عمران، آیه ۷۶.

رفتار متقین در اجتماع

مولا امیرالمؤمنین علیه السلام درباره صفات، فضایل، آثار و روحیات انسان های با تقوا در خطبه متقین فرمودند:

«لَا یحِیفُ عَلَی مَنْ یبْغِضُ»؛ یعنی انسان با تقوا، با کسانی که بد است، به آنها ظلم نمی کند.

بعضی از کسان هستند که وقتی پست گیرشان می آید، به آنهایی که با او میانه شان خوب نیست، کار نمی دهند و با آنهایی که خوب هستند، کار می ده