پاورپوینت کامل منهای من ها ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منهای من ها ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منهای من ها ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منهای من ها ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

عاشق¬ترین لحظه¬های عبودیت را چگونه رقم بزنیم؟

آفرینش در هنجاری ترین نقطه مداری خویش درنگ کرده است و اینک، باارزش ترین کائنات در مرتبه نیاز خود ایستاده اند؛ ایستادنی رو به کبریا.

این صحنه، شاید به تعداد ثانیه های نیازمندی انسان به عالم ماورا، در زمین تکرار شده باشد و شاید من و تو نیز در تکثیر این رقم ها، بارها و بارها شریک بوده ایم.

این صحنه زمانی اتفاق می افتد که تو در مقام دعا قرار بگیری؛ تا بخوانی و مجال اجابت را با قوه اختیار خود رقم بزنی. اینک تو چونان مسافری خسته، در برهوتی از سرگردانی ها به بارگاه امن استغنا پناه آورده ای؛ تا خواسته ات را از رونق بی نهایتش بازجویی و استغاثه بداری.

می دانی که ادب، اولین شرط توقف در این حریم است و تو می خواهی آداب این محضر لاهوتی را به درستی به جای آوری.

×××

شرط اول این آمدن، آن است که بی خود بیایی و تو آمده ای؛ بدون خود؛ زیرا دراین مدار، هرچه جز او، هیچ است. آمده ای تا حضور را به عالی ترین مرتبه ممکن، معنا کنی. قلبت را پیشاپیش وجودت، به عرضه آورده ای. آمده ای تا عرشیان از هم بپرسند که این قلب حضور است یا حضور قلب؟ تصمیم گرفته ای با حاضرترین قلب، به عرض نیازت بپردازی.

باید همه تعلقاتی را که لحظه هایی از عمر، تو را مشغول کرده و در درنگ اندیشه ات نفوذ جسته، فراموش کنی! باید فراموش کنی تمامی قدرت های مادی و بشری را که گوشه ای از امیدت را تسخیر کرده اند و به این باور برسی که «لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم».

باید تمام درهای امید به اهل زمین را ببندی و با تنها روزنه نوری که در قلبت تجلی گرفته، یکی شوی که خداوند دعای دلی را که غافل و سرگرم باشد، نمی پذیرد.

×××

باید تمامی من هایت را بتکانی. باید تو بیایی به همراه تمامی ذاتی که گاهی زیر غبار زمان، گمش می کنی. باید تو بیایی منهای تمامی من هایی که کمر به نابودی ات بسته اند.

می آیی با آخرین درجه خضوع؛ سر به زیر داری و امید به بالا و این، باشکوه ترین شیوه ادب است؛

این که در مقابل قدرت مطلق، عجز خود را فریاد بزنی و در پیشگاه استغنای محض، فقر خویش را؛ این که همان مقربین درگاه را به شگفتی واداری که تو همان انسانی هستی که به فرمان خداوند، سجده ات کرده اند و ثابت کنی که در این مرتبه خاشعیت تو، رازی نهفته است که پروردگارت بدان بالید و به خود آفرین گفت.

×××

در بطن فروتنی، امید داری به منبع فیض رحمانی؛ امید داری به قادر مقتدری که می داند همه رازهای آشکار و نهانت را و تو می شناسی اش و در سلوک ناب ترین دقایق زندگی، بارها تجربه اش کرده ای و هر بار شفاف تر از پیش دریافته ای که او لایق اعتماد است؛ زیرا او مصدر هر اطمینانی است و یادش آرام بخش دل هاست. پس در برابر عظمت بی انحصارش، جوارح خویش را جز ابزار بی اراده تعظیم، نمی یابی. گویی که در قالب این جسم، جای گرفته ای؛ تا تو را یارای سجده ای خاضعانه باشد.

×××

به محدویت خود می نگری و به بی حصاری مقامی که در محضرش ایستاده ای. باید در برابر پاکی محض و نور مطلق، پاک و بی عصیان، حضور یافت. می آیی؛ اما با جانی که از گناهان و خطاها دوری جسته است. می آیی با روحی تکیده و معرفتی عاری از عصیان. که شرط ادبت، همین تحذیر از اشتباهاتی است که میان تو و خداوندت دیوار می کشد و تو می آیی تا دیوارهای فاصله را با قدرت قنوتت، فرو بریزی.

×××

شنیده ای که بین بهشت و جهنم، گردنه ای است که کسی از آن عبور نمی کند؛ مگر آن که از ترس خدا، گر