پاورپوینت کامل ناگفته های سیدحسن نصرالله از ولی امر مسلمین ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ناگفته های سیدحسن نصرالله از ولی امر مسلمین ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ناگفته های سیدحسن نصرالله از ولی امر مسلمین ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ناگفته های سیدحسن نصرالله از ولی امر مسلمین ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

همایش «نوآوری و اجتهاد از دیدگاه آیت الله خامنه ای» در بیروت برگزار شد. در این همایش به بررسی ابعاد علمی و اجتهادی حضرت آیت الله خامنه ای پرداخته شد و اندیشمندان و صاحب نظرانی از کشورهای مختلف اسلامی در آن حضور داشتند. سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، اولین سخنران این همایش بود که بخشی از سخنان وی را در ادامه می خوانید.

دانشمندان، نمایندگان، برادران و خواهران! سلام بر همه شما و رحمت الله و برکاته.

شناخت شخصی، مستقیم و نزدیک بنده از امام خامنه ای به سال م. باز می گردد؛ سالی که دیدارهای متعدّد و فشرده ای برای بنده فراهم شد و باعث شد تا با افکار، آرا، مبانی، طرز تفکر و تحلیل وقایع، روش رهبری و حکومت و تصمیم گیری و شاخصه های اخلاقی دل پذیر وی که با تواضع، نرم خویی، مهربانی، صبر، سعه صدر، زهد و ساده زیستی و… همراه بود، بیشتر آشنا شوم.

بنده اکثر کتاب های وی را خوانده ام و می توانم ادّعا کنم که قریب به اتّفاق نگاشته ها، گفت وگوها و بیانات وی را از هنگام رحلت امام خمینی قدّس سرّه الشّریف تا کنون، دنبال کرده ام و حجم وسیعی از درس های فقهی ضبط شده وی را در چند باب از فقه، گوش کرده ام و پس از اطّلاع از شهادت تعداد پر شماری از کسانی که وی را از نزدیک می شناسند و پس از کنکاش در سیره شخصی، علمی، فکری، جهادی و سیاسی وی، می توانم با اطمینان کامل بگویم: ما در برابر امامی هستیم که در رهبری و حسن حکومت، در تقوا و زهد، در فقه و اجتهاد و در تفکر، عظیم الشان است. ما در برابر امامی هستیم که نگاهی همه جانبه، عمیق، مستحکم و استوار دارد و به واسطه این نگاه همه جانبه است که وی در تمام رخدادها، تحوّلات و موضوعات، روشن و عمیق وارد می شود و از هر زاویه ای و با هر تخصّص و روی کردی که با وی روبه رو شوید، خود را در برابر رهبری خواهید یافت که موضوع را حتّی با جزئیات می شناسد و مانند یک متخصّص در این باره صحبت می کند، و همواره مسائلی جدید و در عین حال کاملاً مرتبط با آن زمینه، طرح می نماید.

آیت الله خامنه ای معتقد است که آن چه در روندهای سازش یا جریان های مقاومت و یا خیزش فلسطین روی می دهد، بیان گر این حقیقت است که ما امروز در برابر نسل های جدیدی از ملت فلسطین قرار داریم که بیش از هر زمان دیگری به بازگشت به سرزمین خود ایمان دارند.

بنده به صورت اتّفاقی در یکی از جلساتی که وی در زمینه نظامی صحبت می کرد، حاضر بودم و دریافتم که وی انواع سلاح ها، استراتژی های نظامی و حتّی روش های جنگ و کاربرد اسلحه را نیز می شناسد.

حقیقت آن است که ما در برابر شخصیتی عظیم و استثنائی هستیم؛ ولی بسیاری در این امّت از وی چیز زیادی نمی دانند و احساس می کنیم که این امام و این رهبر چه قدر در امّت خویش و حتّی در ایران، مظلوم و تنهاست؛ حتّی در جنبه آشکار و روشن شخصیتش، یعنی جنبه رهبری و سیاسی که در قالب رهبری بیست و دو ساله امّت تجلّی یافته است. شما در حقیقت در برابر شخصیتی قرار دارید که به معنای واقعی کلمه، دشمنان وی را محاصره کرده اند و دوستان، حقّش را ادا نمی کنند. دشمنان محاصره اش کرده اند و مانع رسیدن حقیقت و نور وی به جهان و امّت می شوند و دوستان هم که حقّش را ادا نمی کنند.

مسئولیت ماست که این امام عظیم را به امّت بشناسانیم؛ تا از برکات وجود این چنین رهبر، فقیه و متفکری، بهره مند شود؛ متفکری که به خیر امروز و فردا و دنیا و آخرت امّت می اندیشد؛ کسی که در تمام سطوح با چالش هایی پنجه در پنجه می اندازد که در هیچ یک از دهه ها و قرون اخیر، سابقه نداشته. این است هدف پر اهمّیت و حسّاس این کنفرانس.

از کنفرانس مادرید م. آغاز می کنم. همگی به یاد داریم زمانی را که آمریکا پس از جنگ دوّم خلیج فارس، آمد و معادلات منطقه و جهان را تغییر داد؛ بقیه را کنار زد و شد تنها ابرقدرت.

اوّلین بار بود که گروه هایی عربی از تمام حکومت های عرب، حتّی لبنان و سوریه، پشت یک میز می نشستند. آن زمان نتیجه این شد که معادلات بین المللی تغییر کرده و تغییرات بزرگی در جهان و منطقه روی داده است و از سوی دیگر، دولت آمریکا تصمیمش را برای اجرای آن چه خود صلح عادلانه و فراگیر می نامید و ما آن را سازشی تحمیلی می خواندیم، اعلام کرد. این اعتقاد در بسیاری پیدا شد و اجماع یا چیزی شبیه اجماع در منطقه مان صورت گرفت که می گفت: سازش به یک قدمی ما رسیده، چاره ای جز پذیرش آن نیست؛ زیرا آمریکایی ها سازش را به تک تک دولت های مرتبط با این مسئله تحمیل خواهند کرد.

به یاد دارم آن روز امام خامنه ای نظری متفاوت با این اجماع داشت.

وی گفت: این کنفرانس، به نتیجه نخواهد رسید و سازشی رخ نخواهد داد و قطعاً آمریکا نمی تواند سازشی به دولت ها و ملّت های منطقه تحمیل کند.

امروز و پس از نزدیک بیست سال، از طرف های مذاکره و برخی شخصیت هایی که در کنفرانس مادرید حضور داشتند و مذاکرات را ادامه دادند، می شنویم که آنان از دو دهه ناکامی، هدردادن وقت، سرگردانی و تباهی سخن می گویند.

همگی تحوّل و خلل بزرگی را که در مذاکرات اسرائیل-سوریه در سال م. رخ داد، به یاد می آورید اسحاق رابین می گفت: برای عقب نشینی به مرزهای چهار ژوئن م. یعنی عقب نشینی از منطقه اشغال شده جولان سوریه تا خطّ چهار ژوئن م. آمادگی داریم. آن زمان حالتی در منطقه مان، در لبنان، سوریه، فلسطین، اردن، مصر و تمام این مناطق به وجود آمده بود که همه می گفتند: سازش، صورت خواهد پذیرفت؛ زیرا در م. در پیمان اسلو [برای تشکیل دولت های خودگران] زمان بندی تعیین شده بود و فلسطین همچنان در حال مذاکره بود.

کار مصر که تمام شده و اردن هم پیمان وادی عربه [=پیمان صلح اسرائیل با اردن] را امضا کرده بود و حکومت های فلسطین هم که پیمان اسلو را بستند و می ماند لبنان و سوریه و پذیرش بازگشت به خطوط چهار ژوئن توسّط اسرائیل، شرط اساسی تحقّق سازش میان اسرائیل و سوریه بود. این را خود اسحاق رابین گفته بود و کارها تمام شده بود و آن چه مانده بود، تنها مقداری جزئیات بود که می شد طی چند مذاکره حل شوند.

آن زمان هر کس نزد ما می آمد، می گفت: خودتان را خسته نکنید. کار تمام شده، دیگر مجالی برای خون دادن و شهید دادن، جنگ، فداکاری و نبرد نیست. عدّه ای از ما می خواستند کم کم کارها را طوری سامان دهیم که گویی سازش صورت پذیرفته است و طبیعتاً می گفتند که نه تنها در ماهیتمان به عنوان حرکتی مقاومتی، بلکه حتّی در نام، وجهه و سخنرانی ها و برنامه های سیاسی مان نیز تجدید نظر کنیم.

طبعاً هر پیش بینی اشتباهی در آن دوره، آثار مخرّبی در پی داشت؛ زیرا اگر مقاومت به کار خود پایان می داد یا افق هایش دچار خلل می شد، از م. به بعد، دیگر پیروزی رخ نمی داد و چیزی نبود که پیروزی س