پاورپوینت کامل شاخص های راه امام از نگاه رهبری ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شاخص های راه امام از نگاه رهبری ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شاخص های راه امام از نگاه رهبری ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شاخص های راه امام از نگاه رهبری ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

شناخت شاخص های راه امام از آن جا ضرورت دارد که راه و خط امام، صراط مستقیم انقلاب است و ترسیم شاخص های راه امام، موجب سلامت حرکت نظام و مانع هر گونه انحراف و کج روی در مسیر انقلاب اسلامی خواهد شد. در این جا نگاهی گذرا به مهم ترین شاخص های راه امام از دیدگاه رهبری خواهیم داشت.

ترسیم خط اسلام ناب

اولین و اصلی ترین نقطه در مبانی امام و نظرات امام، مسئله اسلام ناب محمدی است؛ یعنی اسلام ظلم ستیز، اسلام عدالت خواه، اسلام مجاهد، اسلام طرفدار محرومان، اسلام مدافع حقوق پابرهنگان و رنج دیدگان و مستضعفان و در مقابل این اسلام، امام اصطلاح «اسلام آمریکایی» را در فرهنگ سیاسی ما وارد کرد. اسلام آمریکایی، یعنی اسلام تشریفاتی، اسلام بی تفاوت در مقابل ظلم، در مقابل زیاده خواهی، اسلام بی تفاوت در مقابل دست اندازی به حقوق مظلومان… این اسلام را امام، اسلام آمریکایی نام گذاری کرد.

فکر اسلام ناب، فکر همیشگی امام بزرگوار ما بود و مخصوص دوران جمهوری اسلامی نبود؛ منتها تحقق اسلام ناب، جز با حاکمیت اسلام و تشکیل نظام اسلامی، امکان پذیر نبود. اگر نظام سیاسی کشور بر پایه شریعت اسلامی و تفکر اسلامی نباشد، امکان ندارد که اسلام بتواند با ستم گران و زورگویان عالم، مبارزه واقعی و حقیقی بکند. لذا امام، حراست و صیانت از جمهوری اسلامی را اوجب واجبات می دانست. اوجب واجبات، نه از اوجب واجبات. واجب ترین واجب ها، صیانت از جمهوری اسلامی است؛ چون صیانت از اسلام – به معنای حقیقی کلمه – وابسته به صیانت از نظام سیاسی اسلام است، بدون نظام سیاسی، امکان ندارد.

امام، جمهوری اسلامی را مظهر حاکمیت اسلام می دانست و برای همین، امام، جمهوری اسلامی را دنبال کرد؛ در راهش آن همه تلاش کرد و با آن شدت و حدت و اقتدار، پای جمهوری اسلامی ایستاد. مسئله امام، مسئله اسلام بود؛ لذا پای جمهوری اسلامی ایستاد. این مدل نو را امام به دنیا عرضه کرد؛ یعنی مدل جمهوری اسلامی. امام جمهوری اسلامی را در مقابل این طاغوت های بشری به وجود آورد؛ اسلام را – که در دل اسلامیت، تکیه به مردم و رأی مردم و خواست مردم وجود دارد – معیار اصلی این نظام قرار داد.

جاذبه و دافعه بر اساس اسلام

انسان های بزرگ، جاذبه و دافعه شان هم میدان وسیع و گسترده ای دارد. آن چه که مبنا و معیار جاذبه امام و دافعه امام بود، مکتب بود؛ اسلام بود. امام، دشمنی شخصی با کسی نداشت؛ اگر کدورت های شخصی ای هم بود، امام زیر پا می گذاشت؛ اما دشمنی به خاطر مکتب، برای امام، بسیار جدی بود. همان امامی که از اول شروع نهضت در سال ۱۳۴۱ روی توده مردم با انواع و اقسام افکار گوناگون در میان مردم، این جور آغوش باز کرده بود و مردم را از اهل هر قومی، از اهل هر گروه و مذهبی، با آغوش باز می پذیرفت، همین امام در اول انقلاب، یک مجموعه هایی را از خود طرد کرد؛ کمونیست ها را صریح طرد کرد. در مقابل لیبرال مسلک ها و دل باختگان به نظام های غربی و فرهنگ غربی، امام قاطعیت نشان داد؛ اینها را از خود دور کرد… هیچ رودربایستی و ملاحظه ای نکرد. مرتجعین را – کسانی که حاضر نبودند حقائق الهی و روح قرآنی احکام اسلامی را قبول کنند و تحول عظیم را بپذیرند – از خودش طرد کرد.

امام دعوای شخصی ندارد؛ اما در دایره مکتب، با قاطعیت کامل، جاذبه و دافعه خود را اعمال می کند. این، یک شاخص عمده از زندگی امام و مکتب امام است. تولّی و تبرّی در عرصه سیاست هم باید تابع تفکر و فکر و مبانی اسلامی و مذهبی باشد. این جا هم باید انسان، ملاک و معیار را این قرار بدهد و ببیند خدای متعال از او چه می خواهد.

با این روشی که امام در پیش گرفته بود و در گفتار و کردار او منعکس بود، نمی شود انسان خود را در خط امام بداند؛ دنباله روِ امام بداند؛ اما با کسانی که صریحاً پرچم معارضه با امام و اسلام را بلند می کنند، خودش را در یک جبهه تعریف کند.

توجه به محاسبات معنوی و الهی

امام در تصمیم گیری های خود، در تدابیر خود، محاسبات معنوی را در درجه اول قرار می داد. یعنی چه؟ یعنی انسان برای هر کاری که می خواهد بکند، در درجه اول، هدفش کسب رضای الهی باشد؛ کسب پیروزی نباشد؛ به دست گرفتن قدرت نباشد؛ هدف اول، رضای الهی باشد. بعد هم به وعده الهی، اطمینان و اعتماد داشته باشد. وقتی انسان هدفش رضای خدا بود، به وعده الهی هم اعتماد و اطمینان داشت، آن وقت دیگر یأس معنا ندارد؛ ترس معنا ندارد؛ غفلت معنا ندارد؛ غرور معنا ندارد.

امام آن وقتی که تنها بود، مبتلای به ترس نشد؛ مبتلای به یأس نشد؛ آن وقتی هم که همه ملت ایران یکصدا نام او را فریاد زدند، بلکه ملت های دیگر هم به او عشق ورزیدند و این را ابراز کردند، دچار غرور نشد.

یکی از چیزهایی که در هم