پاورپوینت کامل غریبه ای که فرزند خاک شد ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غریبه ای که فرزند خاک شد ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غریبه ای که فرزند خاک شد ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غریبه ای که فرزند خاک شد ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

مروری بر آثار ماندگار سینمای دفاع مقدس

بدون شک دفاع مقدس و جنگ هشت ساله با وجود تمام تلخی هایی که با خود به همراه داشت، در عرصه هنر و به طور خاص سینما، بستری برای خلق فیلم های درخشانی بود. سینمای دفاع مقدس به عنوان نمادی از سینمای ملی، سرشار از حقایق پنهان و پیدایی است که هنوز هم حرف های ناگفته بسیاری را در دل دارد. سینمای دفاع مقدس، سهمی بسزا و تأثیرگذاری در معرفی جنگ، جبهه و آدم های جنگ دارد. سینمای دفاع مقدس سرشار از لحظات، تصاویر، سکانس ها و نماهایی است که سازندگان آنها، تمامی تلاششان را به کار گرفته اند؛ تا در انتقال فرهنگ جبهه و جنگ به جامعه، ادای دین نمایند.

چند اثر شاخص سینمای دفاع مقدس عبارتند از:

۱. باشو غریبه کوچک (بهرام بیضایی، ۱۳۶۵)

سینمای جنگ غیر از سینماگران بعد از انقلاب، سینماگران قبل از انقلاب را نیز همراه خود کرد. بهرام بیضایی در یکی از تأثیرگذارترین ساخته هایش، بدون این که تصویری مستقیم از جبهه و جنگ ارائه دهد، تأثیر جنگ بر روابط انسانی را به زیباترین شکل ممکن، به نمایش در آورد. بیضایی در این درام انسانی تأثیرگذار، تلخی ها و فاصله هایی را که جنگ به وجود می آورد و قربانیانی را که بر جای می گذارد، نشان می دهد. باشو نوجوان سیه چرده جنوبی که خانواده اش را در جنگ از دست داده، به شمال ایران می آید و در تقابل با محیط قرار می گیرد. باشو غریبه کوچک، بیشتر از آن که درباره ظواهر جنگ باشد، درباره تأثیر این رویداد سیاسی – اجتماعی بر روابط انسانی است و فیلمی ماندگار است که تاریخ مصرف ندارد.

۲. مهاجر (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۶۸)

«مهاجر»، سومین فیلم کارگردان جوانی است که با «هویت» و «دیده بان»، نشان داده بود سینما را می شناسد و اسیر محتوا و روایت قصه های سفارشی نیست و رشد تکنیکی او در بخش کارگردانی و روایت نیز آشکار است.

مهاجر، روندی را که حاتمی کیا شروع کرده بود، به نقطه ای رساند که خیلی ها هنوز معتقدند این فیلم ساز در تجربه های بعدی اش، نتوانست فراتر از «مهاجر» برود. آشنایی حاتمی کیا با آدم های قصه و مناسبت ها و روابطی که بر فضای جنگ حاکم بود، فضایی واقعی و تأثیرگذار را در این فیلم به وجود آورد. امتیاز دیگر این فیلم، ترکیب مایه های مذهبی با فضای رئال و جنگی بود.

۳. کیمیا (احمدرضا درویش، ۱۳۷۳)

«احمدرضا درویش» از سینماگرانی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سینما آمد و روایت قصه هایی از جنگ را تعهد و وظیفه خود قرار داد. «کیمیا»، داستان خانواده ای است که در دل جنگ می میرد و خانواده ای که با جنگ به دنیا می آید. تقابل زندگی و مرگ در بستر خشن و سرد جنگ، مایه اصلی این ملودرام شهری است. درویش در نیمه اول فیلم، مهارتش را در ساخت سکانس های اکشن و درگیری نشان می دهد و تصویری دل خراش از جنگ در شهر را پیش روی تماشاگر قرار می دهد، اما در نیمه دوم فیلم، بیشتر به سوی ملودرام می رود و با تمرکز بر تنهایی رضا (خسرو شکیبایی) و رابطه او با دکتر (بیتا فرهی)، تأثیر جنگ بر روابط انسانی را نشان می دهد. «کیمیا» نشان می دهد که سینمای جنگ، تنها تصویر مستقیم ماجراهایی نیست که زندگی انسان ها را تا سال ها تحت تاثیر قرار می دهد؛ بلکه توجه به ابعاد انسانی این مشکلات، تلخی آن را بیشتر می نمایاند.

۴. بوی پیراهن یوسف (ابراهیم حاتمی کیا/ ۱۳۷۴)

بوی پیراهن یوسف، یکی از خاطره انگیز ترین فیلم های دوران دفاع مقدس ایران به حساب می آید. فضای فیلم، نه در میدان جنگ است و نه در آن گلوله ای شلیک می شود؛ هدف اصلی حاتمی کیا در این فیلم، نشان دادن پشت صحنه جبهه و خانواده های رزمندگان است. صحنه های تأثیرگذار فراوانی در فیلم وجود دارد. موسیقی این فیلم، شاهکاری در دنیای موسیقی به شمار می آید که خالق آن، استاد مجید انتظامی است. موسیقی حزن انگیز فیلم، به شدت با فضای فیلم، هماهنگ است و نقش مهمی در برانگیختن احساس تماشاگر ایفا می کند.

۵. لیلی با من است (کمال تبریزی، ۱۳۷۴)

«لیلی با من است»، دقیقاً همان فیلمی بود که باید برای پایان دادن به فضای رسمی و خشک جامعه بعد از جنگ ایران، ساخته می شد. خاطرات تلخ جنگ ۸ ساله موجب یادآوری خاطرات دردآور آن دوران می شود؛ اما لیلی با من است که رویه ای طنز داشت، باعث شد تا مردم این نکته را بپذیرند که در جبهه های جنگ هم جایی برای خنده و شوخی بوده است. پرویز پرستویی در یکی از بهترین بازی های دوران بازیگری اش، در نقش صادق مشکینی، فوق العاده است و محمود عزیزی هم در نقش آقای کمالی، به شدت دوست داشتنی است و کارگردانی کمال تبریزی هم کم نقص است. لیلی با من است، بدو