پاورپوینت کامل عاشورا، سنجش گاه عیار شیعه ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عاشورا، سنجش گاه عیار شیعه ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عاشورا، سنجش گاه عیار شیعه ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عاشورا، سنجش گاه عیار شیعه ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

شمشیرهای آخته زیر شعاع عاشورا درهم می تنند؛ تا صفحه ای از بلوغ حقیقت را به تجلی تاریخ برسانند؛ اما تنها در این ظهر و در این بحبوحه کائنات نیست که تقابل حق و باطل، رقم می خورد؛ بلکه پیش از اینها آزموده شده اند؛ آنان که اینک در میدان انتخاب بهشت و دوزخ ایستاده اند.

پیش از اینها نه فقط یعنی زمانی که خاتم پیامبران، پیغام حرا را رساند و یک گروه در حالی سینه بر زیر سنگ های داغ بیابان داشتند، فریاد احد احد سردادند و گروهی با پای عناد خود به میهمانی سنگ های ابابیل رفتند.

پیش از اینها نه فقط یعنی دورانی که یک عده بر نخل خرما با زبان بریده، فریاد یاعلی را در عالم منتشر کردند و یک عده با شمشیر زهرآگین در سجده، بر فرق نماز حیدر فواره خون!

پیش از اینها نه فقط یعنی روزگاری که یک دسته از مردم_هرچند اقلیت_ خانه فاطمه علیهاالسلام را قبله معرفت خویش قرار داده، خشنودی او را معیار رضایت خداوند می دانستند و یک دسته- اگرچه اکثریت_ در کوچه او را به جرم مطالبه حق، سیلی زدند و درب خانه اش را به آتش کشیدند.

پیش از اینها نه فقط یعنی ایامی که برخی شانه به شانه امام مجتبی علیه السلام به پای اندیشه برحق امامتش، جان ارزانی داشتند و برخی در هیاهویی از فتنه های گره خورده، صلح ساباط را تحمیلش کردند.

پیش از اینها یعنی درست همان لحظه که خبر مرگ معاویه به مدینه رسید و مردم دو دسته شدند؛ مسلمانان دو دسته شدند؛ شیعیان ماندند و دو انتخاب.

عده ای آمده اند و امام خود را، مولای خویش را، صاحب ولایت حقه را نصیحت کردند و هشدارش دادند؛ آمدند و با انگشت های حقیر خود شمردند؛ محاسبه کردند و به گمان خود که روشن تر از ولی زمان می بینند و جامع تر از او می اندیشند. توصیه اش کردند که آقا! با یزید بیعت کن که اگر نکنی، فرزندانت را خواهد کشت و تو را _ یعنی نور خدا را_ نابود خواهد کرد!

محاسبه ماورا با چرتکه خیالات مادی!

برخی از همین مسلمانان، نه اما از شیعیان، سفارش کردند؛ ادله آوردند و نشانه عرضه داشتند که یزید خون تو را خواهد ریخت و اهل بیتت را به اسارت خواهد برد.

گفتند که سکوت امام حسن علیه السلام را دنبال کن و یادآوری کردند که آقا! شما باهم برادرید؛ راه برادر را ادامه بده!

او شنید؛ اما تنها به اهتزاز پرچم حق بر قله تاریخ اندیشید؛ برخاست و راهی مکه شد؛ تا سرنوشتی را که نتیجه قیام در برابر باطل است، برای خود رقم بزند.

امام علیه السلام به کربلا رسید؛ تا شیعه را به بالاترین شاخص، به مرزگاه حق و بطلان برساند.

امام علیه السلام ایستاد؛ تا روزگار شیعه در عزت و آزادگی، ایستاده بماند.

امام علیه السلام عاشورا را به کربلا دعوت کرد؛ تا رستاخیزی از حقایق را در غبارگرفته ترین روزهای تاریخ با سور اسرافیلی (هَل مِن ناصرٍ ینصُرُنی) برپا سازد.

شیعه خود می دانست که عاشورا فقط میدان آزمون یزیدیان نیست؛ بلکه آنها بارها آزموده شده اند و سنت امهال خداوند، آنان را شامل شده است.

شیعه خبرداشت که این شمشیرهای برهنه، تنها برای تقابل میان یزیدیان و حسینیان به رقص درنیامده اند؛ بلکه هر کس در مسیرقافله امام علیه السلام قرار می گرفت، بی آن که خود بداند، همه زندگی اش با تمامی اعمال و حرکات و سکناتش، در یک نگاه امام علیه السلام، بر ترازوی شیعگی قرار می گرفت و کوچک تبسمی از مولا کافی بود تا اجازه حضور در کربلا را بیابد.

خیلی¬ها خواستند اباعبدالله را یاری کنند که از جان و دل دوستش داشتند و فرزند رسول خدایش صلی الله علیه وآله می خواندندش؛ اما چه شد که تقدیرشان عاشورایی نشد؟ در شهادتین و اسلام آنان، شکی نبود؛ نماز می خواندند و حج می گذاشتند؛ روزه می گرفتند و خمس می دادند؛ پس چه شد که صفحه وجودشان زیر شیرازه کتاب عاشورا قرارنگرفت.

روزی که ولید بن عتبه دستور گرفت تا از امام حسین علیه السلام برای یزید، بیعت بگیرد، امام علیه السلام آزادانه فرمود: یزید، فردی است شراب خوار و فاسق که به ناحق خون می ریزد و اشاعه دهنده فساد است و دستش به خون افراد بی گناه، آلوده است و شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسدی، بیعت نمی کند.

در همین نقطه بود که مرز مسلمان و شیعه، تعیین شد؛ یعنی به هیچ قیمتی سازش با یزید، مجاز نیست؛ یعنی هرکس شیعه من است، مرز خود را بداند. شیعه هیچ مرز مشترکی با یزید ندارد!

بردگان حکومت، مأیوس و هراسان، دوبار