پاورپوینت کامل تعهد و تخصص، دو بال مؤثر در پیشرفت ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تعهد و تخصص، دو بال مؤثر در پیشرفت ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تعهد و تخصص، دو بال مؤثر در پیشرفت ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تعهد و تخصص، دو بال مؤثر در پیشرفت ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

گفت وگو با دکتر مسلمی نائینی، استاد دانشگاه تربیت مدرس

حسن مسلمی نائینی، متولد ۱۳۴۴، استاد تمام و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس است. او نیز همچون بسیاری از دانشجویان رشته های فنی و مهندسی علاقه مند فعالیت های فرهنگی است. وی در ۱۳ سالگی همزمان با شروع انقلاب اسلامی، با راهنمایی شهید مهندس غلامعلی معتمدی (از شهدای ۷ تیر)، در راهپیمایی ها و مبارزات آن سال ها حضور یافت. در سال۵۸ با حزب جمهوری اسلامی آشنا شد و در جلسات عقیدتی و سیاسی آن شرکت می کرد.

در سال ۶۱ برای اولین بار به جبهه اعزام شد. در سال ۶۲ در رشته مهندسی مکانیک – طراحی جامدات دانشگاه صنعتی اصفهان پذیرفته شد. او پس از پایان جنگ در دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه تربیت مدرس، پذیرفته شد و در سال ۱۳۷۲ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی و دانشگاه تربیت مدرس، به عنوان دانشجوی نمونه کشوری انتخاب شد. دوره دکتری را در رشته مهندسی مکانیک در ژاپن به پایان رساند. دکتر مسلمی نائینی در میان سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ به عنوان مدیر کل اداره بورس دانشجویان وزارت علوم فعالیت داشته است. پرسمان در گرامی داشت روز مهندس به حضور این استاد رسیده و با او به گفت وگو نشسته است.

پرسمان: در دوران دفاع مقدس در چه عملیاتی شرکت کردید و در کجا مجروح شدید؟

در اواخر سال های دبیرستان، به صورت نیروی رزمی در جبهه شرکت کردم؛ اما بعد از ورود به دانشگاه، به عنوان نیروی مهندسی – رزمی و از طریق جهاد دانشگاهی در جبهه حضور یافتم و با همان معلومات کارشناسی بر روی پل های شناور و تجهیزات دیگر که نیاز جبهه ها بود، کار می کردم. در اسفندماه سال ۱۳۶۵در عملیات کربلای ۵، در گردان یازهرا علیهاالسلام، لشکر مقدس امام حسین علیه السلام حضور داشتم و در همان عملیات نیز مجروح شدم.

پرسمان: به نظر شما آیا مهندسان کنونی هم حاضرند درس یا فعالیت خود را رها کنند و به عرصه جهاد پا بگذارند؟

کسانی که در دوره های ما بودند، با توجه به این که مسائل را به صورت محسوس درک نکرده و فقط شنیده بودند، با این حال در جبهه حاضر شدند و از مرز و بوم کشور دفاع کردند؛ اما اکنون که این بچه ها در بطن انقلاب هستند و اقتدار و عظمت آن را طی ۳۵ سال لمس کرده اند، به مراتب بهتر حضور خواهند یافت.

پرسمان: دانشجویان خودتان را از لحاظ درس خواندن و انجام کارهای غیردرسی، چگونه ارزیابی می کنید؟

آنها از نظر نوآوری و کارهای خلاقانه، به مراتب بهتر از ما هستند. در آن دوره، دانشجویان بیشتر به دنبال مباحث علمی و درس بودند؛ اما الان دانشجویان جوان، ایده و طرح های جدیدی ارائه می دهند که دیدن آنها موجب شعف و شادی ما می شود؛ مثلاً چند روز پیش دستگاه شکل دهی غلتکی انعطاف پذیر، توسط تعدادی از دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد بنده در دانشگاه تربیت مدرس ساخته شد که در زمان حضور در کشور ژاپن دیده بودم.

پرسمان: آموختن دانش مهندسی در خارج از کشور چه آموزه هایی را برای شما به ارمغان داشت؟

یکی از مسائل مشهود در نظام آموزشی کشور ژاپن، تعامل و ارتباط بین استاد و دانشجوست. این ارتباط، تنها یک رابطه خشک علمی نیست؛ بلکه در آن جا ارتباط روحی و روانی صمیمانه ای بین دانشجو و استاد برقرار است و تحصیل و تربیت، اساس این ارتباط هاست وگرنه مسائل علمی، فرعیات هستند. این ارتباط صمیمی، روحی و روانی در طول تحصیل، به ما شخصیت می داد؛ تا بتوانیم کارهای سنگین را به راحتی انجام دهیم.

یکی دیگر از مسائل مهم در کشور ژاپن، صبر، تداوم و خسته نشدن در کارهاست. آنها معتقدند که هر کس هر کاری را می تواند انجام دهد، نباید اول کار بگوید که نمی توانم.

در تعالیم اسلام نیز آمده است که اگر تلاش همراه با توکل به خدا و توسل به ائمه علیهم السلام باشد، می توانی کارهای بسیار بزرگی انجام دهی.

از دیگر نکات مورد توجه در نظام آموزشی ژاپن، می توان به رفتار بسیار مؤدبانه و پی گیر کارمندان دانشکده با دانشجویان اشاره کرد. در کنار این توجه و پی گیری، باید عنوان کنم که ما هیچ وقت سرایدار نداشتیم و همیشه خودمان کارهای خدماتی اتاق، سالن و حیاط دانشگاه را انجام می دادیم و حتی آب و چای را هم خودمان می آوردیم. مسئله اصلی در ترقی کشورها و پیشرفت دانشگاه ها، مسائل اخلاقی و تربیتی است؛ نه مسائل آموزشی و تعلیمی.

پرسمان: آیا رفتار خودتان با دانشجویانتان، اقتباسی از این آموزه هاست؟

یکی از عواملی که موجب شد من در عرض ۹ سال به درجه استاد تمامی نائل شوم، همین ارتباط خوبی است که با دانشجویان دارم. من هنوز با اولین دانشجوی خودم که در سال ۱۳۸۷ فارغ التحصیل شد، ارتباط دارم و تقریباً ارتباطم با تمام دانشجویانم این گونه است.

هرچه ارتباط استاد با دانشجو عمیق تر باشد، دانشجو بیشتر شخصیت پیدا می کند. شاید دانشجو، به ویژه در دوره دکتری و کارشناسی ارشد، زیاد به مباحث صرف علمی نیاز نداشته باشد؛ اما نیازمند برخوردهایی است که موجب شود وی در کارهای تحقیقاتی و علمی، فعال تر حضور یابد.

پرسمان: بسیاری از دانشجویان فنی – مهندسی به مطالعه در رشته های علوم انسانی تمایل دارند و برخی نیز در مقاطع بالاتر تغییر رشته می دهند؛ علت را در چه می بینید؟

همه ما یک احساس ضعف و نیازی در درون خودمان داریم و می خواهیم خالقمان، جهان اطراف و همچنین خودمان را بشناس