پاورپوینت کامل تکفیر می¬کنم؛ پس هستم ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکفیر می¬کنم؛ پس هستم ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکفیر می¬کنم؛ پس هستم ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکفیر می¬کنم؛ پس هستم ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

مروری بر اندیشه و عملکرد گروه­های سلفی

اصطلاح سلف، سلفیه و سلفی گری، سابقه ای طولانی دارد.

سلف در لغت به معنای گذشته و در مقابل خلف (پشت و آینده) است.

از نظر تاریخ فرق و مذاهب اصطلاح سلف و سلفیه، نخستین بار توسط احمد بن حنبل و شاگردان او به کار رفت و به پیروان او اطلاق می شود.

در این دیدگاه پیروان احمد بن حنبل (حنبلی ها) به دنبال بازگشت به سلف (عصر پیامبر و صحابه) هستند.

بحث سلف و سلفیه پس از احمد بن حنبل، به فراموشی سپرده شد و چندان مورد توجه فرق و مذاهب اسلامی قرار نگرفت و پس از سال ها فترت، حدود پنج قرن پس از احمد بن حنبل، ابن تیمیه و شاگردان و پیروان مکتب او، مانند ابن کثیر، ابن قیم و ابن جوزی، دوباره بحث سلف و سلفیه و بازگشت به سلف را مطرح کردند که مورد مخالفت جدی تمام فرق و مذاهب اسلامی قرار گرفت و دوباره این موضوع به فراموشی سپرده شد؛ اما پنج قرن بعد از ابن تیمیه، محمد بن عبدالوهاب باز هم اندیشه سلفیه و سلفی گری را با قرائت محمد بن عبدالوهاب مطرح کرد و مکتبی به نام وهابیت را بنیان نهاد.

وهابیت توانست در سایه زر و زور و تذویر و با همراهی آل سعود و حمایت انگلستان، نقش بزرگی را در فروپاشی امپراتوری عثمانی ایفا کند.

پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی و چند پاره شدن کشورهای اسلامی، با حمایت آمریکا و انگلستان از وهابیت، جریان سلفی گری به عنوان نماینده انحصاری جهان اسلام در عرصه قرن بیستم مطرح شد.

فعالیت وهابیت و آل سعود در رهبری جریان های سلفی و حمایت آمریکا و انگلستان سبب پیدایش جریان های «القاعده» و «طالبان» شد؛ به طوری که چهره هایی مثل «بن لادن ها»، به مظهر و نماد مقاومت در جهان اسلام تبدیل شدند.

در کنار جریان سلفی و وهابی سعودی، جریانی نیز در کشور مصر شکل گرفت، این جریان فکری که متأثر از سید جمال الدین اسدآبادی و شاگردانش محمد عبده و رشید رضا می باشد، نوع جدیدی از جریان سلفی گری است که مظهر و نماد آن جریان اخوان المسلمین در مصر است.

جریان اخوانی ها با گرایش سلفی، در ترکیه، فلسطین، لیبی، تونس قطر و دیگر کشورهای عربی، فعال است و افرادی مانند شیخ یوسف قرضاوی (مفتی اهل سنت مصری – قطری) از این جریان حمایت می کنند.

اندیشه های جریان های سلفی گری

چکیده اندیشه سلفی به امور زیر بر می گردد:

بازگشت به اندیشه های حاکم در سه قرن نخست هجری؛ یعنی اندیشه های پیامبر و صحابه، تابعین و تابعین تابعین.

استدلال سلفی ها در بازگشت به این تفکرات، این سخن پیامبر صلی الله علیه وآله است که فرمود: «بهترین مردم، مردم زمان من هستند (صحابه)؛ سپس گروهی که پس از آنها می آیند (تابعین) و سپس گروهی که در مرتبه بعد از آنها هستند (تابعین تابعین) و پس از آنها تابعین تابعین تابعین و پس از آنان مردمی می آیند که شهادت و سوگند آنان ارزشی ندارد».۱

سلفی ها هرگز پاسخ نمی دهند که منظور از سه قرن (صحابه، تابعین و تابعین تابعین) تا چه زمانی است.

گرچه برخی از آنها سال ۲۲۰ را پایان تابعین تابعین می دانند.

با این حال این سؤال مطرح است که آیا تمام کسانی که در قرن اول و دوم و سوم زیسته اند، انسان های مؤمن و صادقی بوده اند و همه آنها عادل و راستگو بوده اند؟

در این سه قرن، اندیشه ها، عقاید و مکتب های گوناگون فقهی، کلامی، حدیثی و… فراوانی به وجود آمده است. اگر چنین است، علت پیدایش این مکاتب، مذاهب و اختلافات فقهی، کلامی و نزاع ها و جنگ های داخلی، چه بوده است؟

آیا بنی امیه و بنی عباس و نیز علویان و خوارج که برخی با برخی دیگر به جنگ و نزاع برخاستند، همه آنها بهترین انسان های زمان خود می باشند؟ جایگاه حق و باطل در این نزاع ها و درگیری ها کجاست؟

آیا انسان ها و عالمان عصرهای بعدی و افرادی مانند ابن تیمیه، ابن قیم، ابن جوزی و محمد بن عبدالوهاب، شهادت و سوگند آنها ارزش ندارد؟

آیا در تفکر سلفیه، افرادی مانند ابوسفیان، ابوجهل، معاویه، یزیدبن معاویه، حجاج بن یوسف و افراد دیگری که با پیامبر و صحابه جنگیدند، بهترین های قرن بوده اند؟

بنابراین، آیا ملا