پاورپوینت کامل زنده ای یا زندگی می کنی؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنده ای یا زندگی می کنی؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنده ای یا زندگی می کنی؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنده ای یا زندگی می کنی؟ ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

چند وقت پیش خبرنگاری از یک کارگر ساختمانی ساده ای که دوچرخه داشت، پرسید: شما از زندگی خودتان راضی هستید. کارگر جواب داد: بله، خدا رو شکر زنده ایم. بعد از یک پزشک، همین سؤال رو پرسید. پزشک گفت: نه، راضی نیستم. خبرنگار با تعجب به پزشک گفت: خیلی عجیبه، من همین سؤال رو قبلاً از یک کارگر ساده که دوچرخه داشت پرسیدم. او گفت: بله، زنده ایم شکر؛ ولی شما با این همه امکاناتی که دارید، می گویید: نه، راضی نیستم!

پزشک به خبرنگار گفت: خوب، اون کارگر گفته زنده ایم خدا رو شکر و زنده بودن با زندگی کردن، خیلی فرق دارد. من هم زنده ام؛ ولی از زندگی کردن خودم راضی نیستم.

زنده بودن، لازم است؛ اما کافی نیست. باید زندگی کرد. خیلی از آدم ها فقط زنده اند و نفس می کشند؛ ولی این کافی نیست. حیوانات هم زنده اند و نفس می کشند. زندگی، یعنی حرکت به جلو. کسانی زندگی می کنند که در طول زندگی خودشان دائم در حال سیر و حرکت تکاملی هستند و هر روزشان با روز قبل فرق می کند و هر روزی که می گذرد، عالم تر، تواناتر، با فضیلت تر و با اراده تر می شوند و همیشه در حال رشد و شکوفایی استعدادهای خودشان هستند. زنده بودن با سکون شخصیت هم سازگار است؛ ولی کسی که واقعاً زندگی می کند، سکون و درجا زدن، برایش معنا ندارد. او از هر دقیقه و ثانیه عمرش، برای یاد گرفتن، رشد کردن و بزرگ شدن، استفاده می کند و برای عمرش، ارزش قائل است.

زنده بودن با زندگی کردن، فرق دارد. زنده بودن، مقدمه زندگی کردن است. انسان با زنده بودن، عمرش را مصرف می کند، ولی به مقصد نمی رسد، آن چه هدف زندگی را محقق می کند، زندگی کردن است.

ما اغلب زندگی خود را به فراهم ساختن اسباب زنده بودن و حیات، می گذرانیم و متوجه نیستیم که تمام تلاشی که می کنیم، مقدمه سروسامان بخشیدن به زندگی است؛ نه خود زندگی.

اغلب افراد جامعه آن قدر مشغولند که متأسفانه فرصتی برای زندگی کردن پیدا نمی کنند. خیلی از مردم تنها زنده هستند و نفس می کشند؛ ولی زندگی نمی کنند. وقتی یک انسان فرهیخته، و عالم را بعد از مدتی دوباره می بینید، متوجه می شوید که نسبت به گذشته، خیلی فرق کرده، علم و عملش بیشتر شده، شخصیتش بزرگ تر شده و معنویت و نورانیت بیشتری پیدا کرده است. این حالت نشان می دهد که او در این دوران، زندگی کرده است.

کسی که زندگی می کند، حتماً زنده است؛ اما این گونه نیست که هر زنده ای، زندگی کند. برخی انسان ها تنها برای زنده بودن تلاش می کنند و امکان زندگی کردن نمی یابند.

انسان، روح است؛ نه جسم. بنابراین، منظور ما از رشد کردن و بزرگ شدن، رشد طولی و عرضی جسم انسان نیست، پس اگر این رشد در روح انسان اتفاق بیفتد، نامش زندگی است.

زنده بودن و زندگی کردن، هر دو جنبش هایی حیاتی اند؛ اما اگر این جنبش، همراه با رشد و کمال معنوی باشد، زندگی کردن تحقق می یابد وگرنه، تنها جنبشی برای زنده ماندن است و بس.

امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کلان در زندگی انسان نیز در جای خود اهمیت دارند؛ زیرا زند