پاورپوینت کامل سلوک مردمی – دانشجو و مهارت های زندگی; ۱ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سلوک مردمی – دانشجو و مهارت های زندگی; ۱ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سلوک مردمی – دانشجو و مهارت های زندگی; ۱ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سلوک مردمی – دانشجو و مهارت های زندگی; ۱ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

سکه رایج میان ما و دیگران، «معاشرت» است.

نقطه قوت یا ضعف برخی در نحوه ارتباطشان با مردم و نوع رفتار و برخورد با آنان است.

بعضی به دلیل توانمندی در برقرار کردن رابطه مناسب، به محبوبیت و موفقیت می رسند و بعضی نیز به سبب ضعف در این عرصه، تنها و ناکام می مانند.

بخش مهمی از موفقیت پیامبر رحمت صلی الله علیه وآله، در راه دعوت به اسلام، مرهون «حسن خلق» و «مدارا» و معاشرت شایسته با مردم بود. آن حضرت، «تکمیل اخلاق» را فلسفه بعثت خویش معرفی کرد. ما که امت آن رسولیم، تا چه حد نسبت به آموزه های اخلاقی آن حضرت و دین اسلام، آشنا و چه اندازه به آنها عامل و پای بندیم؟ آن چه می خوانید، گوشه ای از این سلوک و رفتار را به عنوان یک «مهارت» در زندگی، بیان می کند:

حسن خلق

اخلاق نیکو، نعمتی بزرگ است که انسان را محبوب می سازد.

خوش اخلاقان، نفوذ کلمه دارند و محبوب دل هایند. از دیدگاه معصومین علیهم السلام، آدم خوش اخلاق، نزد خداوند به درجه و رتبه شب زنده داران اهل روزه (قائم صائم) می رسد.

حلم و بردباری، یکی از جلوه های حسن خلق است. اگر حلم و حسن خلق در وجود انسان نباشد، ولی سعی کند همچون خوش اخلاقان بردبار رفتار کند و «تمرین حلم» کند، این صفات به تدریج در او ریشه می دواند، رشد می کند و در او به صورت یک «خصلت» در می آید.

جلوه دیگر حسن خلق، فرو بردن خشم و عصبانی نشدن و مهار غضب است. برخورد خشم آلود با دیگران، مایه رنجش و هراس و بی اعتمادی دیگران می شود.

وقتی دیدی دوستت عصبانی است، تو نرم باش. اگر حرفی زد، یا کاری کرد که تو را خشمگین سازد، خشمت را مثل جرعه ای فرو ببر؛ تا او هم عصبانیتش فروکش کند. گرچه غلبه بر خشم و عصبانیت، سخت است، ولی وقتی خشم را فرونشاندی، احساس لذت و آرامش می کنی؛ احساسی بس شیرین تر از خشم ورزیدن و مقابله به مثل. «در عفو، لذتی است که در انتقام نیست».

خلق نیکو، مایه اعتبار و شرافت انسان می شود و آبرو می آورد. ملک الشعرای بهار گفته است:

اقوام روزگار به اخلاق زنده اند

قومی که گشت فاقد اخلاق، مردنی است

ادب

همه ما کم و بیش، مفهوم «ادب» و «بی ادبی» را می دانیم؛ چه در گفتار و چه در رفتار.

رفتارهای ناپسندی که از دیگران می بینیم، ما را از آنان بیزار می کند. پس خودمان نیز باید از این گونه رفتارها بپرهیزیم.

«ادب کردن خویش» در توصیه های دینی آمده و یکی از راه های آن، این است که آن چه را در دیگران ناپسند می بینیم و می دانیم، خودمان از آن دوری کنیم.

سعدی در گلستان چه زیبا گفته است:

لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان؛ هر چه که از کار آنان در نظرم ناپسند آمد، پرهیز از آن را بر خود لازم دانستم.

«ادب مرد، به ز دولت اوست».

پرهیز از حرف های زشت و توهین آمیز، حفظ احترام دیگران، مراعات حقوق مردم، آراستگی به هر چه مایه وقار است، گوشه هایی از رفتار مؤدبانه اند.

رفتار زیبا و داشتن ادب در معاشرت، سکه ای است که از رواج نمی افتد و کهنه و بی ارزش نمی شود.

آراستگی به ادب، از همه نیکوست و از آنان که در جایگاه پیشوایی و پیشگامی و الگویی قرار دارند، نیکوتر است.

«دانشجو» نیز از همین قشر پیشرو و الگوست. ادب، او را گران قدرتر و محبوب تر می سازد.

تا کسی خود را ادب نکرده باشد، نمی تواند دیگران را ادب کند. سزاوار است که انسان، خودش مربی خویش باشد.

مهر و محبت

درس معلم ار بُوَد زمزمه محبتی

جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را

محبت، یک چشمه، یک مغناطیس و یک درمان است.

هر کس از چشمه محبت نوشید، لذت آن را تا آخر عمر از یاد نمی برد و هر کس جرعه ای محبت به دیگری نوشاند، او را همیشه مدیون و وابسته به خویش ساخت. نه محبت های دیگران از یادمان می رود و نه دیگران محبت های ما را فراموش می کنند.

محبت در رفتار، نشانه تکریم دیگران و ارزش قائل شدن برای آنان و موجب انس و الفت میان انسان ها و تألیف قلوب و همبستگی افراد می شود. مهرورزی با دیگران، روشی خردمندانه است و انسان را از عواطف، حمایت ها، دوستی ها و کمک رسانی های آنان، برخوردار می سازد. در سخنان امام علی علیه السلام آمده است:

«دوستی و مودت، نیمی از عقل و خردمندی است».

رفتار محبت آمیز معلم با شاگرد، فرمانده با سرباز و رئیس با کارمند، در جذب آنان بسیار مؤثر است.

محبت، گاهی در کلام آشکار می شود، گاهی در چهره، گاهی در برخورد و گاهی در کمک و همراهی.

گرچه زیبایی چهره در اختیار ما نیست، ولی «خوشرویی» و «خوش خویی» و رفتار محبت آمیز و نثار کردن مهر و محبت به دیگران، در اختیار ماست. چرا از آن مضایقه کنیم؟

بخشندگی

گرت ز دست برآید، چون نخل باش کریم

ورت به دست نیاید، چو سرو باش آزاد

یکی همیشه چشمش به دست دیگران است و یکی هم همیشه به دیگران بذل و بخشش می کند.

کدام یک، محبوب ترند؟

انسان، بنده احساس است. علاقه به سخاوتمندان و بخشندگان، در سرشت انسان است. خداون